عوارض خروج از کشور و تغییرات نرخ ارز
اخیراً در لایحه بودجه سال 97 موضوع افزایش
عوارض خروج مسافر
از مرزهای
کشور به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. دو سناریو تحلیلی پیرامون این موضوع مطرح است.
سناریو اول بر اساس تحلیلهای اقتصادی است بدین صورت که با نگاهی به ارقام بودجه به سادگی میتوان مشاهده کرد که هدف اصلی دولت
از افزایش
عوارض خروج از کشور، افزایش درآمدها نبوده بلکه جلوگیری
از خروج ارز میباشد. چنین هدفی نشان
از ناتوانی در کنترل نرخ ارز میباشد. برای رسیدن به این نتیجه کافی است دو آمار زیر را در نظر بگیریم:
1) در سال 97 مبلغ
عوارض خروج از کشور 1176 میلیارد تومان پیشبینی شده که نسبت به مبلغ در نظر گرفته شده سال قبل دویست درصد افزایش است اما با این حال کماکان سهم بسیار ناچیزی
از کل منابع درآمدی دولت را شامل میشود.
عوارض خروج از کشور در سال 97 تنها 0.27 درصد
از منابع بودجه عمومی را دارا میباشد. بنابراین بعید به نظر میرسد که جهت افزایش درآمد چنین تصمیمی گرفته شده باشد.
2) آمار تعداد مسافران خروجی
از کشور در سال 95 حدود نه میلیون و دویست هزار نفر بوده که نسبت به سال 94 بیش
از 38 درصد رشد داشته است. آخرین آمار سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در سال 96 نیز نشان میدهد که در پنج ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل تعداد مسافران خروجی
از کشور 21 درصد رشد داشته است. بنابراین منطقی به نظر میرسد که دولت به دنبال کاهش مقدار ارز خروجی توسط مسافران باشد.
سناریو دوم سیاسی است
از این جهت که ممکن است دولت علیرغم آگاهی
از تبعات بد اجتماعی این تصمیم، میخواسته اذهان عمومی را
از یک موضوع خاص که در زمان انتشار لایحه بودجه مطرح شده و یا در زمان تصویب و بحث آن در کمیسیون تلفیق مورد توجه قرار میگیرد، منحرف کند و به سمت موضوع
عوارض خروج از کشور گرایش دهد. اگر دولت چنین تصمیمی داشته باشد علیالقاعده این موضوع نباید در مجلس تصویب شود.
#عوارض_خروج_از_کشور#لایحه_بودجه_97#ارز@nahayatnegar_analysishttp://s9.picofile.com/file/8314491234/2.png