پروتئین خام پس از شکل گیری، میتواند به واسطه پیوند های کووالانسی، هیدروژنی، یونی و... میان رشته خود یا دیگر رشته های پروتئینی و به کمک خاصیت آبگریزی و آب دوستی آمینواسیدها، تغییراتی جزئی تا گسترده در ساختار خود داشته باشد که در چهار سطح ساختاری پروتئینی بررسی می شود.
رشته های پروتئینی مختلف می توانند کنار هم گردآمده و با ایجاد پیوندهای مختلف، یک پروتئین بزرگ تر بسازند (مانند هموگلوبین). این گرد آمدن برحسب شرایطی که سلول یا موجود در معرض آن قرار میگیرد شکلهای زیادی می تواند به خود بگیرد.
و اما نکته طلایی!
در فرایند تشکیل پیوند های یاد شده و شکل گیری نهایی پروتئین ها در جسم یک جاندار دو عنصر مهم دخیل است، دما و میزان pH محیط.
این دو عامل میتوانند ساختار و عملکرد پروتئینها را به طور مستقیم تحت تأثیر قرار دهد که نیم نگاهی به آن می اندازیم...
....................................
@naghdefargasht
....................................