نوحه‌ای ضبط شده در رثای «امام حسین (ع)» ضبط شده بر روی صفحه ی 45 دور که خواننده آن نامشخص است
دستگاه: همایون
شعر از ناصرالدین شاه
مامور شد ز حضرت دادار، جبرئیل
آمد به یاری شه بی یار ،جبرئیل
وقتی رسید دید حسین را میان خون
گفتا فدای جان تو، صد بار جبرئیل
برگو که پیکری که منش پروریده‌ام
بیند چه سان جراحت بسیار، جبرئیل
این گفت و سایه بر بدن آن جناب کرد
از شه پر به دیده خونبار جبرئیل
شاه شهید دیده گشوده به ناله گفت
ای پیک وحی خالق جبار، جبرئیل
بردار سایه‌ات زسرم این دم وصال
حایل مشو میان من و یار، جبرئیل
گر سایه افکنی، به سر اصغرم فکن
آن طفل هست چو گل بی‌خار، جبرئیل
مادر نداشت شیر و منش هم ندارم آب
لب تشنه گشت کشته‌ی اشرار، جبرئیل
آن نوجوان شبیه جدش پیغمبر است
کن سایه‌ای به احمد مختار، جبرئیل
اندر کنار علقمه هر لحظه بگذری
کن سایه‌ای به میر علمدار، جبرئیل
عباس آب آور لب تشنگان من
دارد به تن جراحت بسیار جبرئیل
خواهی برادرم حسن از تو رضا شود
کن سایه ای به قاسم افکار جبرئیل
شو سایبان به راس درخشان قاسمم
چون هست آن یتیم دل افکار، جبرئیل
🆔 @Naghde_elhad
