بَهمن"

یه نگاه به من می‌کنه یه لبخند اونور

بابام معذب نشسته نمی‌دونه چجوری به جوکای باجناق بخنده ضایع نباشه

حالم از همه به‌هم می‌خوره🫂

,

"حالِ من خوب است امّا خوب را معنا نکن."
‌

"هرجا ظرفیت رنج کشیدن و غم‌خواری و توانایی مشارکت در رنج دیگران به پایان می‌رسید، رذیلت آغاز می‌شد."
‌

"‏وامانده در امواجی بعید، می‌گویم دیگر توان نواختن ندارم؛ می‌گویی بنواز."
‌