🔘 زینب(ع)، مفسّر معنی زندگی 🔸 چنين بود كه در ظهر #عاشورا، آن هنگام كه خورشيد به نيمه آسمان رسيد و #حسين(ع) در خون خود غلطيد، #زينب(س) بناگاه خود را در مقابل همه حوادث و مسؤوليت‌ها تنها يافت. 🔸 ديگر مردى در ميانه ميدان نبود. مردى كه بتوان در گذار از صحنه #كربلا بازو در بازوى او انداخت. 🔸 از اين رو حركت غمگنانه و در عين حال جوانمردانه زينب(س) در تنهايى آغاز می شود. با انبوهى از مصيبت‌ديدگان و افتادگان كه چشم به دستان زينب(س) دوخته‌اند. 🔸 زينب ناگزير به معنا كردن #زندگى است، واسپس معنى سترگ مرگ كه حسين(ع) به تمامى عهده‌دار آن بود. 🔸 دخت فاطمه(س)، از همان مسيرى گذشته بود كه حسين(ع) در همه طول حيات تا به #مكه و از مكه تا به دشت كربلا پشت سرنهاده بود و فراروى خود يک نشانه داشت ، يک نشان از #آزادگى، همو كه در تمامى دوران زندگى به بالاى بلندش می‌نگريست، بدو عشق می‌ورزيد و در كابين خويش، بودن در كنار او را شرط ازدواج با #جعفر قرار داده بود. 🔸 او ناگزير به مقابله و ادامه راهى بود كه حسين(ع) آغاز كرده بود. 🔸 هيهات كه اين راه را با كوله‌بارى از سختي‌ها می‌پيمود تا هم حافظ ياد حسين(ع) باشد و هم حافظ بازماندگانى كه ضربت تازيانه‌ها را تاب می‌آورند. 🖊بخشی از کتاب #از_قله_عاشورا_تا_دریای_ظهور به قلم #اسماعیل_شفیعی_سروستانی #زینب_کبری سلام الله علیها #زنان_عاشورایی @mouood_org @mouood_multimedia