مُهاجِر | Mosut

✍ #آتش_به_اختیارهای_درمانده

دیدار دانشجویی ۹۶ فرمان عجیبی از جانب فرمانده صادر نشد!
همان زمان که ما را افسر جنگ نرم خواند؛ تلویحا و ضمنی آتش را به اختیارمان گذاشت. اما نتیجه چه بود؟!
نتیجه چه هست؟!
آتش به اختیار آن کسی می سپارند که درایت داشته باشد و جسارت.
درایت برای تشخیص اهداف؛ و جسارت برای اقدام.

هدف چیست و برای چه از جنگ فرهنگی سخن می گویی؟! نمی دانم اوج بزرگی ماست آن هم اگر جسارت بیانش را داشته باشیم...!

اما زمان دیگری هم هست که آتش را به اختیار می گذارند! جایی که دیگر امیدی به کسی نیست!
دیگر کسی جز ما نیست!

اگر بخواهیم لیست کنیم ضعف ها و نیازمندی ها را به قدر تاریخ تشیع عقب هستیم.
عینی تر اگر بخواهم بگویم؛ این است که اهداف از جانب مرکز فرماندهی متعین اند.
#جنبش_نرم_افزاری و #سبک_زندگی_ایرانی_اسلامی و تلاش برای تحقق #تمدن_نوین_اسلامی بار ها به کلام امام امت آمده اند.
درمانده؛ از این روی که اهداف نیز متعین اند و ما از گشودن آتش عاجزیم...
باید یاد بگیریم که چگونه از اسلحه جنگ نرم استفاده کنیم.

ما فقط عادت به این داریم که کم کاری ها و بی حرمتی های دولتی هایی که در طیف ما نیستند را ببینینم در نسبت با کلام ولایت!

خودمان اگر عمری به هیچ بیانگاریم این بیانات را به هیچ کجایمان بر نمی خورد!
تفسیر و مصادره ولایت به مطلوب و خواست نفسانی و شخصی که شاخ و دم ندارد افسران معظم جنگ نرم!

آتش باز هم به اختیارمان است و ما نَه می دانیم چه باید بکنیم و نَه می دانیم چگونه باید عملیات کنیم و نَه می دانیم چرا...
رِقّت بار تر این که میل به #یافتن پاسخ این سوال ها نیز در ما گم شده.
پیمانکار فرهنگی شده ایم.

البته چند روزی با این بیانات که عمیقا حکمت آمیز و نشان دهنده ی مسیر حرکت هستند؛ داغ و هیجان زده هستیم و پروفایل و پست اینستایمان را تامین خواهد کرد و بعد هم حتما معظم له بیانات دیگری خواهند داشت که ما مشغول شویم که مجددا از ایشان تعریف کنیم و به خود ببالیم که چنین آقایی داریم!

گیرم پدر تو بود فاضل؛ از فضل پدر تو را چه حاصل؟!

ما چه داریم که در محضر باری تعالی دستمان خالی نباشد؟! که رسول به دخترش؛ به فاطمه اش؛ فرمود که نَسَبت به من؛ فایده ای به حالت نخواهد داشت مگر عملی بیاوری و دست پری داشته باشی!

تا عمیقا نفهمیم چه باید بکنیم و دستور عملیات فرهنگی مان روبروی چشمانمان گشوده نباشد؛ مشغول بازی کودکانه هستیم با لعاب هایی که فقط بارمان را سنگین خواهد نمود...

بیاییم از جو گیری جدا شویم و صاف و پوست کنده خودمان را به بوته ی نقد بگذاریم تا راه حل روشن شود.

حالا که آتش رسما به اختیارمان است؛ وظیفه داریم که آسیب شناسی جبهه ی خودی و غیر را دقیق تر انجام بدهیم و نیز طرح ریزی استراتژیک و راهبردی برای رسیدن به اهداف داشته باشیم.
فرمودند که هسته های فکری فرهنگی عملی و جهادی...
هرکس هرجا که هست؛ باید به خود آییم.

اولین حرکت نیز تعمیق معرفتی خود است و سپس دیگران. تا عمیقا ندانیم چه می خواهیم؛ زودتر از آن که فکرش را بکنیم سرد خواهیم شد و میان روزمرگی هایی که خیلی ها را بلعید گم خواهیم شد...

و این #رمضان_الکریم بهترین فرصت اندازه گیری و طرح ریزی است؛ لا اقل برای خود...

#علی_فیض_اللهی

کانال مهاجر مطالب و یادداشت های دانشجویی شما را منتشر می کند.
🌐 @mosut