🔸 برآمدن مناسکی جدید تحت عنوان «جشن بیعت» یا مناسک مرتبط با آن، بیش از هر چیز مدیون نگرش شاهنشاهی و سلطنتی به امامت است. مضمونی که اگر چه اجمالاً با قدرت و سیاست ارتباط دارد ولی فعلا از موضوع بحث ما خارج است. آنچه مسئله ماست این است که پیدایش چنین آیینهایی ارتباط مستقیم با انحطاط معرفت دینی در جامعه ما دارد.
🔹 وقتی دیروز متفکرینی همچون #مطهری برای ما روضه میخواندند و امروز روضهخوانها و منبریها متفکر و تحلیلگر شدهاند. هر طرف که سر میچرخانیم افرادی را میبینیم که در حد سطح دو حوزه یا حتی لیسانس حسابداری تحصیل کردهاند اما سابقهی هزاران ساعت سخنرانی در دانشگاهها و مساجد و غیره را در کارنامه دارند! آنهم حرفهایی سست و بیبنیاد در همه زمینهها؛ از مذهب و مهدویت گرفته تا تمدن و تحول در حوزه و طب اسلامی و الگوی اسلامی پیشرفت و غیره.
🔹 طبیعی است در چنین جامعهای کارگری برای گرفتن حقوق معوقهی خود شلاق بخورد و با گذشت ماهها و سالها، پروندهی برداشتهای نجومی از بیتالمال بی سرانجام باشد. کسانی سپردههای خود را از دست بدهند و نورچشمانی از وامهای کلان بیبهره بهرهمند شوند.
💢 چه نباید کرد؟ چه باید کرد؟
🔹 چاره رواداری و تفکر است نه طرد و تکفیر. بسیاری از کسانی که به واسطهی نیت خالصانه به محافلِ اسلام مناسک میانتهی میپیوندند، حتی به احتمال زیاد برخی مجلسگردانان و منبریهای این محافل، دل در گرو انقلاب دارند و تنها در اثر مراتبی از غفلت به این ورطه دچار شدهاند.