مُمْتَحَنة

- زِ هَر زخمش مرا داغی است بر دل
شرارِ قلبِ سوزانم حسین است
- زِ اشکِ دیده بر صورت نوشتم
که نقشِ اشکِ من "جانم حسین" است..

- اگر هیچم، تمامِ هستی‌ام اوست
اگر مورَم، سلیمانم حسین است
- بهشتم کربلا، کوثر فُراتم
گلم، باغم، گلستانم حسین است!

- از آن خندم که در تاریکیِ قبر
چراغِ چشمِ گِریانم حسین است
- قیامت سایه‌ای از قامتِ او
صراط و حَشر و میزانم حسین است!

طبیب و درد و درمانم حسین است
- از آن رو اُنس با قرآن گرفتم
که دیدم روحِ قرآنم حسین است
- نماز و روزه و حج و زکاتم
نه، بلکه کلِ ایمانم حسین است!

- السَّلامُ عَلَیْکِ یا زینبِ الْكْبری-س

- کارِ ما نیست، شناساییِ نامَت زینب-س!

- ای عقل و خِرَد ماتِ مَقامت، زینب-س!

زیارتِ حضرت اباعبدالله‌الحسین-ع در نیمه‌رجب:

- السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا صَفْوَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا خِيَرَةَ اللّٰهِ مِنْ خَلْقِهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سادَةَ السَّاداتِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا لُيُوثَ الْغاباتِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سُفُنَ النَّجاةِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ الْحُسَيْنِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِلْمِ الْأَنْبِياءِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِسْماعِيلَ ذَبِيحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللّٰهِ؛ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَىٰ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدُ ابْنَ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَتِيلُ ابْنَ الْقَتِيلِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ عَلَىٰ خَلْقِهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَرُزِئْتَ بِوالِدَيْكَ، وَجاهَدْتَ عَدُوَّكَ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ تَسْمَعُ الْكَلامَ، وَتَرُدُّ الْجَوابَ، وَأَنَّكَ حَبِيبُ اللّٰهِ وَخَلِيلُهُ وَنَجِيبُهُ وَ صَفِيُّهُ وَابْنُ صَفِيِّهِ؛ يَا مَوْلايَ وَابْنَ مَوْلايَ زُرْتُكَ مُشْتاقاً فَكُنْ لِي شَفِيعاً إِلَى اللّٰهِ يَا سَيِّدِي، وَأَسْتَشْفِعُ إِلَى اللّٰهِ بِجَدِّكَ سَيِّدِ النَّبِيِّينَ، وَبِأَبِيكَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، وَبِأُمِّكَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، أَلا لَعَنَ اللّٰهُ قاتِلِيكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ ظالِمِيكَ، وَلَعَنَ اللّٰهُ سَالِبِيكَ وَمُبْغِضِيكَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ.

- از امام رضا-ع پرسيدند:
در چه ماهى حسين-ع را زيارت كنيم؟
فرمودند:«در نيمه رجب و نيمه شعبان» .

- اگر نبود نجف، راهِ کعبه گُم می‌شد!

- ما سَر نگذاریم به آنجا که نباشی
مقصود بُوَد زادگهت، کعبه بهانه!
#هو

- الحمدُللهَ الِذيّ خَلَقَ علِياً ورسِخ قُلوبَنَا لِعشَقهِ.
سپاس خدای را که علی-ع را آفرید
و دل‌هایِ ما را بَر دوستیِ او نهاد.

- گذاشت آینه را روبه‌رویِ وَجهِ خودش
قلم به دست خدا بود، و تو کشیده شدی!
#هو

- کعبه که جایِ خودش، سیزدهِ ماهِ رجب
"بهتر آن بود زمین نیز ترک بردارد"

- اَسَدُالله چنان جلوه‌یِ داور دارد
کادمی شک به خدا بودنِ حیدر دارد!!!
#هو

- وقتی که خدا شَهی چو"حیدر" دارد
حق دارد اگر کعبه تَرَک بردارد!