پدیده جالب
#اسارت_در_دام_انتخابیکی از
#خطاهای_ذهنی ما پدیده جالبی است به نام
#سوگیری_حمایت_از_انتخاب (Choice-supportive bias).
در این حالت شخص تصمیمگیرنده بعد از تصمیم، ذهنش دچار سوگیری شده و پشتیبان بی چون و چرای تصمیم گیری خود می شود.
ما انسان ها دوست داریم تصمیم هایمان درست باشد. بنابراین به صورت ناخودآگاه جنبه های منفی تصمیم خود را سانسور می کنیم چرا که نمی خواهیم در دام احساس پشیمانی بیفتیم و می خواهیم از احساس رضایت لذت ببریم.
سیستم ادراک و شناخت ما، ذهنیت ما را به شکلی در به خاطرسپاری تصمیمهایمان مغشوش میکند که جنبهها و نتیجههای مثبت تصمیم، فارغ از اینکه در تصمیمگیری اصلی ما وجود داشتهاند یا نه، به عنوان بخشی از تصمیم ما به خاطر سپرده شده و جنبههای منفی کم رنگ یا حذف می شوند.
از دیدگاه منطق و استدلال، رسالت تصمیمگیری «انتخاب بهترین گزینه از بین گزینههای موجود» است.
به همین سبب از دیدگاه ما گزینه انتخاب شده توسط ما بهترین گزینه بوده و بالطبع گزینههای رد شد گزینهها اشتباه و یا نامناسبی بودهاند.
به طور کل باید این نکته را با دقت در نظر داشت که جهتگیریهای شناختی و بلاخص تمایلِ به حمایت از انتخاب میتوانند دیدگاه بی طرفانه و صحیح ما از واقعیت و حقیقت را مغشوش کرده و به جای آن برداشتی جهتگیرانه از همان حقیقت را جایگزین کنند.
🔸نمونه در حوزه مدیریت استراتژيک و سرمایه گذاری:
فرض کنید که شرکت شما در حوزه مسکن سرمایه گذاری کرده و شرکتی دیگر (همکار یا رقیب) شما در حوزه معدن.
وقتی با شرکت دیگر در مورد سرمایه گذاری هایتان به گفتگو می نشینید، در چنین موقعیتی شما از نقاط ضعف حوزه مسکن چشمپوشی کرده و نقاط قوت آن را برشمرده و برجسته میکنید.
دقت کنید که بخشی از این فرآیند، ناخودآگاه است.
حوزه مسکن به صرف اینکه تصمیم شما بوده، مورد حمایت شما قرار می گیرد.
🔴 دستورالعمل راهبردی:
چه می شود کرد؟ چه کار کنیم که در تصمیمات مرتبط با سرمایه گذاری و استراتژی با این پدیده مبارزه کنیم:
🔹الف) شخصیت خود را از تصمیم جدا کنیم. برخی ها با تصمیم خود ازدواج می کنند. در صورتی که از نظر عاطفی، تصمیم را با خودمان یکی ندانیم، آنگاه انتقاد از تصمیم را انتقاد از خود نخواهیم دانست.
🔹ب) از مشاوران و منتقدان مستقل استفاده کنیم. آنها به خاطر استقلال شان از نظر عاطفی با تصمیم رابطه ای ندارند و می توانند منطقی ارزیابی کنند.
@modiriati