#تکنیک_پومودورو تکنیک پومودورو (Pomodoro Technique)، از جمله روشهای
#مدیریت_زمان است و بر اساس این ایده شکل گرفته که، استراحت های کوتاه و تکراری می تواند بر روی چابکی ذهن تاثیر مثبتی داشته باشد.
در
تکنیک پومودورو زمان را به بازهای معینی تقسیم نموده و هر یک از این بازه ها را به یک کار اختصاص می دهند،
اساس این تقسیم بندی زمانی مشابه با روش جعبه زمانی می باشد و دلیل این تقسیم بندی زمانی بدین خاطر است که، اگر افراد بتوانند برای کارهای خود یک بازه زمانی تعریف کنند آن کار را سریع تر و بهتر انجام خواهند داد.
«فرانچسکو چیریلّو» (Francesco Cirillo) یک دانشجوی ایتالیایی بود که در دهۀ ۱۹۸۰ میلادی با یک ساعت گوجهشکل و به کار بردن خلاقیت خود، تکنیکی را ابداع کرد که به «
پومودورو» (Pomodoro) معروف شده است.
پومودورو به ایتالیایی یعنی گوجه فرنگی، بازه زمانی که در این روش استفاده می شود برابر با مقدار زمان لازم برای درست کردن یک سس گوجه فرنگی سنتی ایتالیایی می باشد، که علت نامگذاری این روش به
تکنیک گوجه فرنگی شده است.
تکنیک پومودورو و روش اجرای آن
در
تکنیک پومودورو ، بهترین بازه زمانی برای انجام کارهای ذهنی را ۲۵ دقیقه می دانند، پس از هر تکه زمانی ۲۵ دقیقه ای می توان به مدت ۵ دقیقه استراحت نمود.
پس از چهار بازه زمانی ۲۵ دقیقه ای، می توان به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه به استراحت طولانی تری پرداخت.
بهترین کار برای استراحت های کوتاه ۵ دقیقه ای، بلند شدن از پشت میز ، آب خوردن و قدم زدن است تا جریان خون در بدن به حرکت در بیایید.
در هر یک از بازه های زمانی ۲۵ دقیقه ای، فقط باید یک کار را انجام داد و تمام تمرکز را بر روی آن کار قرار داد.
همچنین می توان برای هر فعالیتی بر اساس بازهای زمانی ۲۵ دقیقه ای ( یک
پومودورو) محدودیت زمانی تعریف نمود، به عنوان مثال: برای خواندن یک مقاله دو
پومودورو در نظر گرفت.
با این اعمال محدودیت می توان کارها را بهتر و سریع تر انجام داد.
@modiriati