مدافعان حضرت زینب سلام الله علیها🖤🖤🖤

✨بنـــــامـ خدایی ڪہ اهلبیٺش را افرید
رمان #من_غلامـ_ادب_عبـاســـمـ
قسمت #پنجاه_وپنج


_چالش..؟!


عباس باز سکوت کرد..
باید طوری جمله بندی میکرد.. که #دل_نازک بانویش خش برندارد.. جواب را به بعد موکول کرد..
به خانه رسیدند..
فاطمه که پیاده شد.. عباس به سمت مغازه راند..

به مغازه رسید..
لحظاتی که مشتری نبود.. گوشی دستش بود.. یا پیام میداد.. یا پیام میخواند..و یا تماس می‌گرفت..
به محض رسیدن به مغازه.. مشتری که نبود.. با خیال راحت.. روی صندلی نشست... و پیام داد..

_احوال جانانم..

_بسته به احوال شماست..جان دل

_همون عید غدیر باس عقد باشه.. هیئت.. اربعین.. دوماه محرم و صفر.. کم نی..! حله بانو..؟!

_پس شرط من چی آقاااا...!

_تا اخر عمر به دلت میمونه.. ینی.. ینی.. نمیشه..! هی میخای بگی.. من مراسم نداشتم..! قبول کن.. چالش داره!

_نه خب... به دلم نمیمونه.. پشیمون هم نمیشم.!

مشتری آمد..
عباس گوشی را کنار گذاشت.. #باانصاف و به #حق کمربند و پیرهنی فروخت.. وقتی مشتری رفت..
دوباره سراغ گوشی اش رفت..حسین اقا.. گاهی از حرکات پسرش لبخندی میزد..عباس بیرون از مغازه رفت.. و تماس گرفت..

_مشتری اومد.. معذرت.!

_میدونم..! فداسرت تاج سر

عباس راه میرفت و با دلبرش حرف میزد..
_خب چی میگفتیم... اها.. اگه..پشیمون شدی چی..؟!

_کاری نداره عزیزم..! خب.. عروسی جبران کن

عباس با خنده گفت
_عهههه....!؟!؟! نه بابا....!!!بچه زرنگ کجایی..؟!

از خنده فاطمه..
عباس بلندتر خندید..و بعد با لبخندی گفت
_اون که.. رو جف چشام..!ولی یه چیزی دوست دارم باشه..! البت میل خودته.. اما من دوس دارم که باشه..

_که مهریه م ١٣٣ تا باشه..؟!

عباس متحیر و متعجب..
ساکت شده بود.. از سکوت عباس.. فاطمه طاقت نیاورد و گفت

_چیه خب..!

_تو از کجا فهمیدی..!؟!

_خب دیگه..!

به سمت مغازه برگشت..
_نه بگو.. میخام بدونم..!

_از محبتت به اهلبیت(ع) خبر دارم.. از عشق و ارادتت به حضرت ابوالفضل(ع) هم خبر دارم..

عباس با لبخند.. در سکوت گوش میداد..

_از سربندی که بهم دادی.. از اینکه وقتی روز محرمیتمون.. سر سفره سربند رو دیدی.. خیلی ذوق کردی.. همه حسم همین بود.. که دوست داری مهریه م.. به حروف ابجد.. حضرت اباالفضل(ع) ١٣٣ تا باشه..

عباس دلش قرص شده بود..با لحن عاشقانه و محکمی گفت
_آخ... دقیقا همینه..! حقا که #نام_فاطمه بهت میاد بانو..


چند روزی گذشت..
خانواده اقاسید و حسین اقا..
در تدارک مراسم عقد مختصر و ساده ای بودند..

ساعت حدود ٢ ظهر شده بود..
حسین اقا عزم رفتن به خانه را داشت.. طبق معمول.. برای ناهار.. به خانه میرفت.. و عباس در مغازه میماند.. تا غروب..

چند سفارش کلی به عباس کرد..


ادامه دارد...

#ڪپـے_فقط_باذکرنام_نویسـندہ

اثــرے از؛ بانو خادم کوی یار