#پای_سیره_علما💢کفنِ آیت الله بهجت...
#روضه✅آیت الله العظمی بهجت در 27 اردیبهشت 1388، روح آسمانی
اش پیکر خاکی
اش را
#رها کرد.
صبح 29 اردیبهشت 1388، مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه(س) از جمعیت لبریز شده بود. پیکر مطهرش را در
#قبر گذاشتند.
از میان کفنهایی که دوستان و شاگردانش فرستاده بودند، قسمت به کفنی رسیده بود که یکی از
#مسافران کربلا با پول زیارتهای نیابتی او تهیه کرده بود.
گذاشتن دو شاخه نخل بر روی
#کفن از مستحبات است و
#شاگردان میخواستند هیچ مستحبی جا نماند. آن را نیز طلبهای آورده بود.
میگفت این شاخهها، شاخههای نخلی است که سالها پیش، از هستۀ خرمای
#مجلس روضۀ ایشان به عمل آمده است و سرمای شدید زمستان سال پیش هم آن را از پا درنیاورده است.
✅دعاها و تلقینها، همه خوانده شد. اولین سنگهای
#لحد را چیدند.
آیین تدفین رو به اتمام بود که یکی از ارادتمندان، با پرچمی سرخ رسید. پرچم گنبد حرم حضرت ابوالفضل(ع) را آورده بود. پرچم را روی
#کفن کشیدند و قبر را پوشاندند.
حتی کوچ از این سرای خاکی نیز نتوانست دفتر
#دلدادگیاش را به سیدالشهدا ببندد. وصیت کرده بود که از ثلث ماندههایش،
#مجلس عزا و روضۀ امام حسین(ع) اقامه شود.
✅شاید میخواست با زبان حال بگوید که حدود نود سال
#عزاداری و روضه و عرض ارادت به ساحت حضرت اباعبداللهالحسین هنوز
#کافی نیست.
#مباهله_قرن_21 https://t.me/joinchat/AAAAADvV7pY_b_pIaHwEmg