🔵 ما هم مخاطب این هشدارهای رهبری هستیم؟
🔺 سال گذشته سه بار امام خامنه ای، هشدار علنی درباره خطر
#دوقطبی سازی های کاذب دادند. نخست در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری در ششم خردادماه، که از دوقطبی کردنهای مصنوعیِ جامعه به عنوان زخمهایی که دشمن بر پیکر این انقلاب می زند یاد کردند، هفته بعد از آن در مراسم سالگرد امام راحل (ره) با توصیه به وحدت فرمودند « نگذارید احساسات شخصی یا احساسات جناحی یا مطلقاً احساسات، بر منطق غلبه کند. منطق این است که وقتی دشمن از دور نگاه میکند، احساس کند که اینجا یکپارچه است، احساس یکپارچگی بکند. اینکه حرفهایی زده بشود که از آن حرفها دوجریانی و دوجهتی و تخاصم و دوقطبیگری در داخل ملّت یا در مجموعهی نظام استفاده بشود، به ضرر کشور است.» و چند ماه بعد، در جلسه درس خارج خود در پنجم مهرماه سال گذشته، با تبیین علت توصیه به احمدی نژاد برای نامزد نشدن در انتخابات ریاست جمهوری؛ علتی که برای خود احمدی نژاد تبیین شده بود را چنین فرمودند « شما اگر در این مقوله وارد شدید، این دو قطبی در کشور ایجاد میشود. دو قطبی [...] مضرّ است به حال کشور. من صلاح نمیدانم شما وارد بشوید.» و در ادامه تبیین فرمودند که «امروز کشور به اتحاد نیروها احتیاج دارد. بخصوص نیروهای مؤمن. نیروهای پای کار. سعی کنند از این چیزها اختلاف بوجود نیاورند.» توصیه به وحدت در اینجا چنین به نظر می رسد که ناظر بر انتظار همصدایی در ترویج ارزشهای انقلاب اسلامی، همدلی در عملی کردن این ارزشها و عدم هدر رفت پتانسیلها در رقابت درون گفتمانی است؛ نه یکی شدن. پرهیز از دو قطبی تصریح ایشان در آستانه دهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی، به معنای منع از رقابت انتخاباتی با یکدیگر نیست. در آن سخنرانی در پنجم اسفندماه 1394 با نقد دوگانه سازی رسانه های بیگانه در آن زمان، فرمودند: « انتخابات مسابقه است؛ یکی جلو میافتد، یکی عقب میماند؛ این دشمنی نیست، این عناد نیست، این دوقطبی شدن نیست. مرتّباً در رادیوها و در تلویزیونها و در رسانههای گوناگونشان خبر از دوقطبی شدن ملّت ایران -یعنی دودستگیای که با همدیگر دشمنند و علیه هم تلاش میکنند- میدهند. بله، در ایران اسلامی یک دوقطبیای وجود دارد؛ دوقطبی انقلاب و استکبار. » نکته قابل تأمل آنکه رصد تاریخ هشدارهای پیش از آن درباره دوقطبی نشان می دهد تواتر این تذکرها هر چه به جلو آمده ایم؛ بیشتر شده است.
🔺 با نگاهی به نقاط چالش بر انگیز در تاریخ انقلاب (همچون ماجرای بنی صدر، دوره ا صلاحات و ...) به خوبی می توان دریافت که دوقطبیگری دروغین در داخل ملت
#فتنه_ساز و بخشی از پروژه نبرد نرم دشمن است و اگر می خواهیم انتخابات 96، تقویت کننده سرمایه اجتماعی مان باشد، باید از آن احتراز کرد، زیرا ترمیمگر گسلهای اجتماعی پدیدآمده پس از نفرتپراکنی انتخاباتهای گذشته، رقابت انتخاباتی سالم است. این در حالی است که مرور رویدادهای سالهای نه چندان دور، نشان می دهد اصلاحطلبان تجربههای موفقی در ایجاد جنگ روانی و تولید فضای
#دیو_و_دلبر تصنعی برای
مهندسی انتخاباتی افکار عمومی دارند.
🔺 قابل انکار نیست که چنین رویکردی موجب افزایش هیجانات جامعه و در نتیجه تشدید مشارکت عمومی در انتخابات خواهد گردید، اما این هیجانات همراه با افزایش تنش اجتماعی است که به معنای تخاصم در لایههای مختلف جامعه است که منجر به خصومت ورزی به جای رقابتهای معقول سیاسی و از دست دادن سرمایه اجتماعی متکی بر انسجام، هم دلی و وحدت درونی است؛ اغلب نظریات موجود در خصوص سرمایه اجتماعی ثبات و
#انسجام اجتماعی را در کنار همکاری و مشارکت اجتماعی که از مولفه های سرمایه اجتماعی بر می شمرند. سرمایه ای که نقش کلیدی در پیشرفت و توسعه کشور داد.
🔺 رویکرد دیو و دلبر سازی در انتخابات مانند انتخابات سال 84 که محسوس بود و در سال 88 با شدت بیشتری روی داد، آثاری را به جای گذاشت که نوعی شکاف اجتماعی به وجود آمد و این شکاف تا آنجا پیش رفت که می توان از آن به عنوان یک گسل اجتماعی در حال ترمیم یاد کرد. مروری بر دوقطبی سازی های کاذب فرهنگی، اجتماعی و ... به خصوص در سال 95 بر سر موضوعاتی که بالاصاله سهم کمی از دغدغه عمومی را به خود اختصاص می دهد، اما با بزرگنمایی رسانه ای و برجسته سازی آن و کشاندن آن به تیتر اول رسانه ها، فضای خوبی برای فراموش شدن دغدغه های اصلی - همچون معیشت، بیکاری و رکود- را فراهم می سازد؛ نشان می دهد تجربه های گذشته متخصصان جنگ روانی اصلاح طلبان، سعی به
#مهندسی_انتخابات96 با تکرار الگوی دیو و دلبر دارد.
🔺 با این مقدمات، به نظر می رسد باید هوشیار بود که مشی انتخاباتی ما، مشدد و یاریگر طرح های دوقطبی ساز نگردد. طرح هایی که شاید توسط برخی بازیگران سیاسی داخلی با اهداف انتخاباتی طراحی شده باشد؛ اما سود دراز مدت آن و بهره بردار نهایی، دشمنان انقلاب اسلامی خواهند بود.
@mm_eslamy