۴ سال گذشت با هر خوبی و بدی و همش خاطره شد. دیروز که تو راهرو دانشگاه راه میرفتم واقعا بغضم گرفته بود و باورم نمیشد که دیگه قرار نیست تو این راهرو ها راه برم و استرس کلاسا و امتحاناشو تحمل کنم. صنایع غذایی شاید جزو رشته هایی نبود که میخواستم بخونم ولی تقدیر آدم اونجوری که میخواد پیش نمیره و وقتی وارد این رشته شدم فهمیدم چقدر با چیزی که تو بچگی دوست داشتم یکسانه. من همیشه عاشق غذا و آشپزی و هرچیزی که به غذا مربوط میشه بودم و صنایع غذایی یکی از همون رشته هاست که توش میشه کلی کار با مواد غذایی کرد و لذت برد و زندگی کرد. خداروشکر میکنم بابت همه چی و امیدوارم بازم همه چیو هرطور که فکر میکنه صلاحه پیش ببره.