حتی اگر نباشم، این کوله‌بارِ آه چون تودهٔ بزرگِ نبارنده‌ای، سیاه در انتظار لحظهٔ بشکوهِ انتقام با چشم خیس می‌کند از آسمان نگاه حتی اگر بمیرم، از خاکِ مدفنم خواهد دمید بوتهٔ خاری سیاه‌سار وآن تیغ‌های کوچکِ زَهراب‌شُستِ بغض خواهد خلید خاطرشان را خدنگ‌وار....…