صفِ فضله‌خوارانِ خنزیرِ پیرید چو زالوی لولنده در گُه، حقیرید درون: همچو شیرانِ آهو به دندان برون: همچو موشانِ در چنگِ شیرید وقاحت اگر شخص باشد، شمایید شناعت اگر مُلک باشد، امیرید حقیقت اگر آبگینه، شما سنگ درستی اگر تیغ باشد، پنیرید اگر سمبه پرزور باشد، زبون‌اید اگر کودکی دستِ خالی، دلیرید چو سیلی زند عیسوی، جمله گوشید چو زور آورد موسوی، جمله زیرید بدان‌سان که مابون زند لافِ مردی شهیرید در گنده‌گوزی، شهیرید نهادندتان جمله «کار» مُمالی که یک مُشت افتاده «یا» از «دبیر»ید ز مردی تهی، خالی از آدمیت ز سگ کم‌ترانِ چو سگ پاچه‌گیرید نیارست ظالم ز کیفر رهیدن شما نیز زودا که چون سگ بمیرید @Meem_Ra