بی مقدمه از عمق جانش گفت: "چه خوب که هستی!" و من آماده بودم تا کوه را از جا بکنم و دنیا را با همین دست‌های خالی‌ام فتح کنم. گاهی یک قدردانیِ به‌جا، معجزه میکند و مرهم همه جانبه‌ای می‌شود روی عمیق‌ترین زخم‌ها. آدمها فقط میخواهند دیده شوند. مهم نیست چقدر برایشان سخت بوده، چقدر راه آمده‌اند و چقدر تاوان داده‌اند، همین که بدانند قدرشان دانسته می‌شود، برایشان بزرگ‌ترین پاداش و دلچسب‌ترین حالت احترام و دوست داشتن است. گاهی بدون مقدمه از خوبیِ آدم‌ها حرف بزنید، از کارهای ارزشمندشان، از گذشت‌هایی که داشته‌اند، ذکاوتی که به خرج داده‌اند، عشقی که بی‌چشمداشت نثار کرده‌اند و جهانی که به یمن حضور آنان بهتر شده. آدم‌ها را ببینید و به آنان بگویید: چه خوب که در جهانِ شما هستند. آدم‌ها را ببینید، پیش از آن‌که ناچار شوند با بغض و تقلا، خودشان را به شما یادآوری کنند. که دیدن، مادامی ارزش دارد که هنوز به التماس آلوده نشده‌باشد🌱ᥫ᭡ Https://https://t.center/medical9100 ❤️