پرسشگری و خردورزی

آرامگاه #کاوه_آهنگر شخصیت اسطوره‌ای ايرانيان
در روستایی از توابع #شهرستان_فریدن در #استان_اصفهان که با نام «#مشهد_آهنگران» یا «#مشهد_کاوه» خوانده میشود، آرامگاهی وجود دارد که به «آرامگاه کاوه آهنگر» شهرت دارد.

#رزم‌آرا، در کتاب جغرافیای نظامی ایران اشاره میکند: گروهی از مردمان منطقه‌ی فریدن که در روستاهای مشهد کاوه، جمالو ، #اورگان و #بردشاه زندگی می کنند، خود را فرزندان کاوه آهنگر میدانند.
کاوه آهنگر کیست؟؟؟
کاوه آهنگر شخصیتی #اسطوره‌ای در #شاهنامه_فردوسی است. او قیامی مردمی علیه فرمانروایی به نام #ضحاک را پی می‌ریزد.
نشان جنبش او #درفش_کاویانی، پیشبند چرمی‌اش است که بر سر نیزه‌ای می‌آویزد. کاوه نماد انسان‌های زحمت کش و ستم‌دیده‌ای است که از قشرهای متوسط و پایین جامعه سر برآورده‌اند و زندگیشان پایمال ستم دستگاه حاکمان شده‌است.
او با همدستی نوه ضحاک تاج و تخت را به دلیل #ظلم_و_ستم، از او پس میگیرد


دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود.

‏سپهبد ‎#رزم‌آرا، کسی که پس از اشغال ایران به دست متفقین به همراه شاه، ارتشِ نیمه‌منحلِ ایران را دوباره برپا کرد و سپس در کنار شاه عملیاتِ آزادسازیِ آذربایجان از دست فرقۀ کمونیستِ پیشه‌وری را به انجام رساند.
درحالی‌که مصدق در مجلس از فرقه و پیشه‌وری حمایت می‌کرد ‏و قوام به املاک خود در گیلان گریخته بود، این رزم‌آرای قهرمان بود که جلوی تجزیۀ کشور را گرفت.
او به جرم اینکه به حق گفته بود، ایران توان اداره کردن تاسیسات و بازار پیچیدۀ نفت را ندارد، توسط یکی از اعضای تروریست‌های فداییان اسلام کشته شد. نواب صفوی قبل از این جنایت،‏آن‌را با بزرگان نهضت ملی (کاشانی، مصدق، فاطمی، مکی، بقایی و ...) هماهنگ کرده بود.
اولین بار مصدق، این چهرۀ لیبرال دموکرات! و گاندیِ ایران! بود که در صحن علنی مجلس، رزم‌آرا را تهدید به قتل کرد. در ادامه مجلس که در کنترل فراکسیون نهضت ملی بود، حکم به مهدورالدم بودن‏رزم‌آرا و برائت خلیل طهماسبی (قاتلِ او) داد تا این لکۀ ننگِ تاریخ ایران بر پیشانی نهضتِ فاشیستیِ ملی و رهبران آن بماند.
تاریخ ثابت خواهد کرد که رزم‌آرا قهرمان ملّی ما بود یا مصدق؟

توییت خوان "عبدالمجید ارفعی"

‏سپهبد ‎#رزم‌آرا، کسی که پس از اشغال ایران به دست متفقین به همراه شاه، ارتشِ نیمه‌منحلِ ایران را دوباره برپا کرد و سپس در کنار شاه عملیاتِ آزادسازیِ آذربایجان از دست فرقۀ کمونیستِ پیشه‌وری را به انجام رساند.
درحالی‌که مصدق در مجلس از فرقه و پیشه‌وری حمایت می‌کرد ‏و قوام به املاک خود در گیلان گریخته بود، این رزم‌آرای قهرمان بود که جلوی تجزیۀ کشور را گرفت.
او به جرم اینکه به حق گفته بود، ایران توان اداره کردن تاسیسات و بازار پیچیدۀ نفت را ندارد، توسط یکی از اعضای تروریست‌های فداییان اسلام کشته شد. نواب صفوی قبل از این جنایت،‏آن‌را با بزرگان نهضت ملی (کاشانی، مصدق، فاطمی، مکی، بقایی و ...) هماهنگ کرده بود.
اولین بار مصدق، این چهرۀ لیبرال دموکرات! و گاندیِ ایران! بود که در صحن علنی مجلس، رزم‌آرا را تهدید به قتل کرد. در ادامه مجلس که در کنترل فراکسیون نهضت ملی بود، حکم به مهدورالدم بودن‏رزم‌آرا و برائت خلیل طهماسبی (قاتلِ او) داد تا این لکۀ ننگِ تاریخ ایران بر پیشانی نهضتِ فاشیستیِ ملی و رهبران آن بماند.
تاریخ ثابت خواهد کرد که رزم‌آرا قهرمان ملّی ما بود یا مصدق؟

توییت خوان "عبدالمجید ارفعی"