🔸نکیسا (نام‌های دیگر: نگیسا یا سگیسا) خنیا گر ، رامشی، چنگ نواز و خوانندهٔ دوره ساسانی است که نظامی در نسک خسرو و شیرین و به پیروی او امیر خسرو دهلوی در نسک شیرین و خسرو از او یاد کرده‌اند. نکیسا یا نگیسا از ترکیب واژه نگین و سا («همانند») ساخته شده‌است. این ترکیب در نام های دختر پارسی همانند پری‌سا، مهرسا، گلسا، مهسا و رخ‌سا نیز یافت می‌شود. نکیسا هم به عنوان نام دختر و هم به عنوان نام پسر رایج است. نکیسا با باربد در ساخت بخش هفت‌نوازی پرآوازه سرود خسروانی همکاری کرده‌است. مضامین بنیادین ترانه‌های او در ستایش خسرو پرویز بودند. وی همچنین سرود میهنی آن زمان را ساخته بود. موسیقی در دوران شاهنشاهی ساسانی بسیار شکوفا شد چرا که بسیاری از پادشاهان پشتیبان هنر و نیز برخی خود هنرمند بودند. در این دوران چامه، آوازخوانی، خنیا، و هنر بسیار دوست داشتنی شدند و شاهانی همچون خسرو پرویز و اردشیر از نوازندگان پشتیبانی کردند. خنیا گران بسیاری همانند رامتین، بامشاد، باربد، سرکش و نکیسا به استادان بزرگی در خمنیا دگرگون شدند و اثرگذاری‌های آن‌ها از زمانه خود فراتر رفت. باربد و نکیسا دستگاه خنیا ایرانی، خسروانی، را بسیار تحت تأثیر قرار دادند و به آن کمک کردند. گفته شده که یک بار نکیسا ترانه‌ای سروده که شنوندگان چنان متأثر شدند که بیهوش شدند یا جامه‌های خود را دریدند (جامه‌دران) نکیسا در ترنم جادوی ساخت / پس آنگه این غزل در راهوی ساخت بساز ای یار با یاران دلسوز / که دی رفت و نخواهد ماند امر 🖋 نظامی گنجوی - خسرو و شیرین دل جهانست ایرانشهر 🔥 پاینده ایران #جاویدشاه #رنسانس_ایرانی 🔥 💎