#غزل شماره ۳۵ #حضرت_مولانا ای یار ما، دلدار ما، ای عالم اسرار ما ای یوسف دیدار ما، ای رونق بازار ما نک بر دمِ امسال ما، خوش عاشق آمد پارِ ما ما مفلسانیم و تویی، صد گنج و صد دینار ما ما کاهلانیم و تویی، صد حج و صد پیکار ما ما خفتگانیم و تویی، صد دولت بیدار ما ما خستگانیم و تویی، صد مرهم بیمار ما ما بس خرابیم و تویی، هم از کرم معمار ما من دوش گفتم عشق را ای خسرو عَیّار ما سر درمکش، منکر مشو، تو بُرده‌ای دستار ما واپس جوابم داد او، نی از تو است این کار ما؟ چون هرچه گویی وا دهد، هم‌چون صدا کُه‌سار ما من گفتمش خود ما کُهیم و این صدا گفتار ما زیرا که کُه را اختیاری ، نَبُوَد ای مختار ما پار: پارسال مفلس: گدا و فقیر کاهل: تنبل و سست پیکار: مبارزه و رزم دولت: سعادت دولت بیدار: بخت مساعد و پیروز خستگان: زخمی‌ها (خسته: زخمی) مرهم: درمان، دارویی که بر زخم گذارند دستار: سربند، برده‌ای دستار ما کنایه از اینکه تمام دارایی ما را برده‌ای. واپس جوابم باز داد: با خودستایی پاسخ مرا داد. #شرح_مثنوی_جان #دفتر_اول https://t.center/masnavijan