شب ، آغازِ درد نیست ! درد ، دقیقا جایی شروع می شود ؛ که بعضی آدم هایِ رفته را هر ثانیه در ذهنت تکرار می کنی ... تا صبح همپایِ بی قراری ات بیدار می مانی و خاطراتِ لامذهبت را شماتت می کنی ... درد تویی ! تویی که ساده دل می بندی ، تویی که "فراموش کردن" بلد نیستی !