دانی که چیست مصلحت ما؟ گریستن پنهان ملول بودن و تنها گریستن بی درد را به صحبت ارباب دل چه کار خندیدن آشنا نبود با گریستن دایم به گریه غرقم و چون نیک بنگرم زین گریه ره دراز بود تا گریستن عمرم به گریه های هوس صرف شد، کنون عمری به تازه بایدم و واگریستن درمان درد من ز مسیحا مجو که هست دردم جفای یار و مداوا گریستن گاهی به یاد سرو قدی، گریه هم خوش است تا کی ز شوق سدرهٔ طوبا گریستن هر کس که هست گریه به جانش رواست بس نتوان به عالمی تن تنها گریستن عرفی ز گریه دست نداری که در فراق دردت ز دل نمی برد اِلّا گریستن   #عرفی_شیرازی @mary_mohamdian