Смотреть в Telegram
📝📝📝ملت شریف ایران و جامعه حقوقی کشور ✍️سیدمحمدرضا فقیهی امروز دومین سالروز تجمع تاریخی وکلای دادگستری در مقابل ساختمان خانه صنفی شان در بیستم مهر ماه 1401 است. در شرایطی که در پی جان باختن زنده نام مهسا امینی، کشور صحنه اعتراضات مدنی بسیاری از مردم ایران در واکنش به آن رویداد تلخ بود نظام جمهوری اسلامی بجای برخورد شایسته با عاملان آن واقعه و برچیدن گشت های ارشاد از خیابان ها، چاره کار را در سرکوب معترضان دید و عده قابل توجهی از هم وطنانمان با شلیک گلوله های جنگی و غیر جنگی مأموران انتظامی و امنیتی و نیروهای لباس شخصی کشته شده یا بینایی چشمان خود را از دست دادند گروه پر شماری از هم میهنان دستگیر و روانه بازداشتگاه ها و زندان ها شدند ، وکلای دادگستری با تصمیم و آگاهی فردی و مسئولیت شناسی خود گرد هم آمدند و تجمعی قانونی برگزار نمودند تا به این رفتارها و اقدامات فرا قانونی حکومت و عوامل آن اعتراض کنند. وکلا در مقابل خانه صنفی خود جمع شدند تا اعتراض خود را به تداوم بازداشت وکلای زندانی و نقض آشکار حقوق بنیادین شهروندان کشور ابراز و اعلام نمایند. ما جمع شدیم تا اعلام کنیم پاسخ اعتراض هم وطنانمان، گلوله نیست و جان و حیثیت و بینایی مردم محترم است و احدی حق ندارد از هم میهنانمان سلب حیات و بینایی و حیثیت کند. جمع شدیم تا به حکومت و دستگاه سرکوبش یادآوری کنیم که در هر شرایطی ، رعایت مقررات قانون نحوه به کارگیری سلاح الزامی است و نمی توان بدون نظرداشت ترتیبات آن قانون ، به سمت مردم آتش گشود. هنگامی که فریادهای (( زن، زندگی، آزادی )) ، (( از زاهدان تا تهران ، جانم فدای ایران )) ، (( وکلای زندانی آزاد باید گردند )) و (( زندانی سیاسی ازاد باید گردد )) در خیابان زاگرس طنین انداز شد ، بسیاری از مردم عادی حاضر در آن تجمع و آنان که حضور نداشتند اما از تجمع وکلا مطلع شدند ، دریافتند که وکلای دادگستری نسبت به نقض حقوق و آزادی های مردم کشورشان بی تفاوت نبوده و با مفهوم (( مسئولیت اجتماعی )) و الزامات (( بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند )) بیگانه نیستند. تجمعی که بر مبنای اصل 27 قانون اساسی و ماده 21 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی برگزار گردید و نه توأم با حمل سلاح بود و نه ملازمه ای با اخلال به مبانی اسلام داشت و نه مانع رفت و آمد عابران و اتومبیل ها شد و نه شعار اهانت آمیزی در آن سر داده شد و عاری از هر گونه جنجال و هیاهو و حرکات غیر متعارف بود و به معنای واقعی کلمه ، مسالمت آمیز بود از سوی دستگاه سرکوب تحمل نشد و با یورش مأموران و شلیک گازهای متعدد اشک آور به سمت تجمع کنندگان در مقابل ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز ، بر هم زده شد. اما روا و منصفانه نیست که تجمع مورخ 20/7/1401 وکلا را تاریخی و تأثیرگذار انگاریم و تجمع پزشکان شریف کشورمان در مقابل ساختمان سازمان نظام پزشکی استان تهران در بحبوحه اعتراضات جنبش زن، زندگی، ازادی را تاریخی و اثرگذار ندانیم. در تاریخ 4/8/1401 پزشکان مقابل خانه صنفی خود گرد هم آمدند تا خواستار اجرای قانون از سوی حکومت و کارگزاران و مأموران آن بشوند. خواست های واضح پزشکان بدین قرار بود : از آمبولانس های مراکز درمانی استفاده غیر پزشکی و درمانی به عمل نیاید ، به تمامی پزشکان امکان و اجازه دسترسی به مصدومان وقایع سال 1401 جهت درمان و مداوای آنان داده شود ، امنیت بیماران و مصدومان و آسیب دیدگان خواه از قوای انتظامی و امنیتی باشند و خواه از مردم عادی بدون تبعیض ، حفظ شود و اسامی و مشخصات آسیب دیدگان و مصدومان به عنوان مسائل محرمانه و خصوصی ، محفوظ بماند. متن کامل به همراه رای دادگاه و دادنامه در فایل پیوست
Telegram Center
Telegram Center
Канал