📺#ببینید✅مناظره آقایان
#تاجزاده و
#نگهدار با محوریت آسیب شناسی سه سال نخست انقلاب
🗓۲۲مرداد۱۳۹۹
⚜️بخش سوم (پایانی)
🔰تاجزاده
📌بزرگترین انتقاد به نیروهای چپ در ابتدای انقلاب را این میدانم که با تاکید بر عدالت اجتماعی و امپریالیسمستیزی، به یکدستشدن قدرت و تبعات منفی آن توجه نکردند. بههمین علت از حذف بازرگان نه تنها ناراحت نشدند بلکه خوشحال هم شدند، کمااینکه ما هم از زاویهی دیگری از استعفای بازرگان استقبال کردیم.
📌تمام نیروهای سیاسی در آن دوره تمامیتخواه بودیم و چون فکر میکردیم حقیقتجو هستیم تمام حقیقت را در دست خود مییافتیم و دیگران را باطل میدانستیم. بههمین دلیل محلی از اعراب برای آنها قائل نبودیم.
📌ما سیاست را ادامه جنگ میدانستیم حال آنکه بعدا دیدیم جنگ زمانی شروع میشود که سیاست پایان مییابد. با منطق جنگ نباید وارد عرصه سیاسی شد.
📌ما دموکراسی را حاکمیت مطلق ۵۰ درصد به علاوه یک میفهمیدیم. این نگاه در جوامعی مثل ایران جواب نمیدهد.
📌خبرگان قانون اساسی عملا اختیارات ولایت فقیه را برای آیتالله خمینی و اختیارات ریاست جمهوری را برای بنیصدر نوشتند و هر دو اشتباه بود.
📌من طرفدار موازنهی مثبت هستم. هم با چین و روسیه مذاکره کنیم و قراردادهای ۲۵ ساله ببندیم و هم با آمریکا و اروپا. اتفاقا وقتی با همه دولتها صحبت کنیم امتیازات بیشتری میتوانیم بگیریم.
📌الان که دیگر شوروی فروپاشیده است، نیروهای سوسیالیست ترسی ندارند، زیرا متکی یا وابسته به دولت و بلوکی قدرتمند نیستند و در چارچوب ملی عمل میکنند. بنابراین بیش از گذشته از حقوق و آزادیهای مدنی و سیاسی شما دفاع میکنیم.
📌وقتی ترامپ پیروز شد، تندروهای وطنی خوشحال شدند، زیرا خروج امریکا از برجام رابطهی دو کشور را خصمانه میکرد و آنها نیز میتوانستند به این بهانه هرکاری را انجام دهند. با این استدلال که ببینید مردم! ما برجام را پذیرفته بودیم و آمریکا بههم زد.
🔰نگهدار:
📌من با این نقدهای شما همدلی دارم و در آن شریک هستم. این بخشی از آن خطای عمدهای است که ما در مورد اقشار متوسط ایران و طبقهی لیبرال مرتکب شدیم. این تضعیف پایههای دموکراسی در کشور بود.
📌یکی از راههایی که میشد جلوی اتفاقات خرداد ۶۰ را گرفت مسئلهی آقای بنیصدر بود که در حق ایشان جفا شد. فشار نادرستی آمد و سازمان ما هم در این زمینه همصدایی کرد. آقای بنیصدر با خود من بعدا در پاریس صحبت کردند و افسوس میخوردند که چرا چنین اتفاقی افتاد.
📌مسئله بعد از حذف بنیصدر هم هست. روشی پیشه شد از همان روز ۳۰خرداد ۶۰ که زخمها را غیرقابل ترمیم کند و ما با وضعیت بسیار بسیار دشوار دوام آوردیم؛ شاید معدود باشند کسانی که بعد از خرداد ۶۰ دوام آوردند و «مرگ بر» نگفتند. منظورم از مخالفین است. فقط ده سال بعد از آن برخوردها در دوم خرداد ۷۶ بود که یک نفس امیدی درست کرد.
📌مهمترین شکاف بین حاکمیت و مردم است. این شکاف الان گستردهتر هم شده و عدهای هم با تحریمها میکوشند که این را عمیقتر کرده و از هر فرصتی برای تخریب وضعیت استفاده کنند. امنیت ملی وقتی بهخطر خواهد افتاد، جاسوس وقتی درست خواهد شد که اعتماد نسبت به حکومت خدشهدار شود. این اعتماد الان بصورت گسترده خدشهدار شده است.
📌پیشنهاد من برای ترمیم این ناامیدی همین راه گفت و گوست که من و شما انتخاب کردیم. تردید نکنیم و این صدا را هم بلند در جامعه بگوییم که فرقی نمیکند از بالا باشد یا پایین، باید قدر آن را شناخت.
📌مبنای تشخیص خطا ار نظر من این است که کاری که ما کردیم بر شکافهای اجتماعی –که وجود آن در جامعهی ما طبیعی است- چه تاثیری گذاشت. اینها را بهسمت آنتاگونیسم بردیم، بهسمت حذف بردیم یا بهسمت همزیستی و فهم بهتر؟
🔗 مشاهده
👈🏻 بخش اول
🔗 مشاهده
👈🏻 بخش دوم
🆔 @MostafaTajzadeh