جناب قاضی من به شما پیشنهاد می دهم که برای ما قرار وثیقه صادر نکنید و شما مطمئن باشید که ما فرار نخواهیم کرد. آقای قاضی آخر ؛ این چه دولتی است که بعد از 42 سال هنوز یک تشکل کارگری و یا یک حزب سیاسی نمی تواند فعالیت کنند؟. این چه دولتی است که بعد از 42 سال هر کسی نفس بکشد فوری برای او یک پرونده تشکیل و او را به جرم تبلیغ علیه نظام محاکمه و او را زندانی می کنید. ؟ اتهام تبلیغ علیه نظام به یک امر طیبعی تبدیل شده و هر کسی را دستگیر میکنید ؛ این اتهام را به او می زنید.! قاضی : آقای اسماعیلی آخرین دفاع شما چیست؟. عثمان اسماعیلی : ما هیچ جرمی مرتکب نشدیم و به همین دلیل حرفی برای گفتن ندارم. بعد از بازپرسی قاضی محترم شعبه سوم بازپرسی رای صادر نمود و هر کدام از ما را به مبلغ 40 میلیون تومان قرار وثیقه محکوم و با قید کفالت از دادگاه آزاد می شدیم. وقتی قاضی رای مذکور را صادر و چاپ کرد از او درخواست کردم تا رای مورد نظر را برای مطالعه در اختیار من قرار دهد. قاضی با احترام رای صادره را در اختیار من قرار داد و من بعد از مطالعه به قاضی گفتم " جناب قاضی من به هیچ عنوان آماده نیستم تا برای آزادی خود کفالت تامین کنم. من هیچ جرمی مرتکب نشدم و به همین دلیل آماده نیستم تا کفالت را تامین کنم. ضمنا" من 60 سال سن دارم و هر سال 3 الی 4 بار دستگیر می شوم و باید هر بار با قرار وثیقه آزاد شوم ؟. من آماده نیستم تا قرار کفالت را تامین کنم و به زندان خواهم رفت تا روز دادگاه . قاضی : شما می دانید کفالت یعنی چه ؟. جواب : بلی می دانم کفالت یعنی چه ؛ یعنی باید یک نفر برای ما جواز کسب بگذارد تا آزادی خود را به دست آوریم. اما ما آماده نیستم تا این کفالت را تامین کنم و ترجیع می دهم به زندان بروم تا کفالت را تامین کنم. قاضی : به رای صادره اعتراض دارید؟ جواب : بلی به رای صادره اعتراض دارم . قاضی : می توانید اعتراض خود را کتبا" بنویسید. همان لحظه زیر دادنامه فوق اعتراض خود را نوشتم و عثمان اسماعیلی هم از من درخواست کرد تا اعتراض او را نیز نسبت به دادنامه بنویسم. به این ترتیب ما بعد از اینکه به دادنامه صادره از سوی شعبه سوم بازپرسی اعتراض کردیم. همان لحظه قاضی دفتردار شعبه را احضار و پرونده ما را تحویل او داد. دفتردار رای صادره را مطالعه و با تعجب گفت" چرا به رای صادره اعتراض کردید؛ این قرار زیادی نیست !؟" جواب : جناب دفتردار ما مجرم نیستیم به همین دلیل ؛ هیچ گونه قرار وثیقه ای را قبول نداریم و آماده نیستیم تا آن را تامین کنیم. دفتردار ما را از اتاق قاضی خارج و از نیروهای امنیتی درخواست کرد تا ما را به اتاقی که بازداشتگاه دادگستری است منتقل کنند. همان لحظه پرونده ما را به یک شعبه دیگر ارجاع دادند و شعبه مذکور مبلغ 40 میلیون تومان قرار وثیقه را به 30 میلیون تومان کاهش داد. اما ما آن را قبول نکردیم . دفتردار همسرم نجیبه صالحزاده را احضار و به ایشان می گوید که کاری کنند تا این دو نفر به زندان نروند. همسرم نجیبه صالح زاده اظهار می دارد که آنها هیچ جرمی مرتکب نشده اند و به همین دلیل قرار کفالت را تامین نمی کنند. بعد از چند ساعت نگهداری در بازداشتگاه موقت دادگستری سقز. ساعت 3 بعدازظهر ماموران نیروی انتظامی ما را به زندان مرکزی سقز منتقل کردند. ما وقتی وارد زندان مرکزی سقز شدیم . بعد از تحویل وسایل های شخصی به قرنطینه منتقل شدیم و شب اول در یک اتاق 20 متری 33 نفر را جا داده بودند. اولین روز در قرنطینه تست کرونا را از تک تک ما گرفتند. برابر قانون هر زندانی باید چندین روز را در قرنطینه باشد تا اینکه وارد بند شود. اما صبح روز 27/2/1400 یعنی یک روز بعد به افسرنگهبانی مراجعه و به وضعیت قرنطینه در آن شرایط اعتراض کردم و همان روز ما را به بند منتقل کردند. ماموران زندان به دلیل اینکه مرا می شناختند مرتب به ما پیشنهاد می دادند تا کفالت را قبول و از زندان آزاد شوم. اما ما پیشنهاد مسئولان مربوطه را قبول نکردیم و به آنها گفتیم" بجای اینکه از ما درخواست کنید تا قرار کفالت بگذاریم . چرا از دادگاه درخواست نمی کنید که هر چه زودتر جلسه محاکمه را برگزار کنند "؟. سرانجام روز سه شنبه مورخ 4/3/1400 آنلاین توسط قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب محاکمه شدیم و توجه شما عزیزان را به قسمتهای از جلسه دادگاه جلب می نمایم. قاضی : متهم ردیف اول محمود صالحی شما متهم هستید که روز جهانی کارگر مراسم برگزار کردید و عکس آن را در فضای مجازی پخش کردید.؟ جواب : جناب قاضی امسال به دلیل مریضی کرونا ما مراسم روز جهانی کارگر را برگزار نکردیم و این اتهام را کاملا" رد می کنم. اما ما چندین نفر کارگر در آن روز معیین به یکی از پارکهای شهر رفته و چندین قطعه عکس گرفتیم و آن را در صحفه فیسبوک شخصی خود پخش کردیم. قاضی : آقای صالحی شما مجوز برگزاری مراسم و تجمع را داشتید؟.