بهائیت و اسرائیل؛ دو کاکل صهیونیسم⭕️ اگر تاریخ، زبان باز کند، به ما خواهد گفت که روابط سران بهائیت با
#صهیونیسم، مختص امروز و فردا نیست. این قصه سر دراز دارد؛ سری درازتر از زاد «رژیم اسرائیل». اول‌بار باید بگوییم که سر و کله‌ی اسرائیل یک‌شبه در سال ۱۹۴۸ پیدا نشده است. و این ارتباط مقدمات و برو بیاهایی داشته و پیدایی آن از سال‌های قبل توسط صهیونیست‌ها و با وردستی دولت‌هاى استعمارى از جمله انگلیس جفت‌وجور شده است.
⭕️ چنان‌که وقتى هرتزل (نظریه‌پرداز صهیونیسم) آخرهای قرن نوزدهم نوشتن کتاب مشهورش، «یک دولت یهودى»، را تمام کرد. معترفانه گفت: من دولت
#یهودى را پى افکندم. و حالا می‌رسیم به اینکه فرقه‌ی
#بهائیت این وسط چکاره است؟! بهائیت توسط سرانش، پیش از تشکیل اسرائیل، وعده‌اش را به پیروان خود داده است. در واقع چراغ سبز بهائیت بود به صهیونیسم.
⭕️ زمانی که وارث حسینعلی بها، عباس افندى که دست کم از آغاز قرن بیستم، به علت دیدار و خوش‌و‌بش با عده‌ای از کله‌گنده‌های صهیونیسم (همچون بنزوى و موشه شارت) از پروژه‌ی پیدا و ناپیدای صهیونیسم جهانى نسبت به فلسطین بىخبر نبود. در ۱۹۰۷ براى حبیب مؤید، تشکیل اسرائیل را اینگونه از آستین پیشگویى‌اش بیرون کشیده است: «این‌جا فلسطین است، اراضى مقدسه است. عنقریب قوم یهود به این اراضى بازگشت خواهند نمود، سلطنت داوودى و حشمت سلیمانى خواهند یافت. این از مواعید صریحه الهیه است و شک و تردید ندارد. قوم یهود عزیز مىشود… و تمامى این اراضى بایر، آباد و دایر خواهد شد. تمام پراکندگان یهود جمع مىشوند و این اراضى مرکز صنایع و بدایع خواهد شد، آباد و پرجمعیت مىشود و تردیدى در آن نیست.»
🔚ادامه مطلب را در وب‌سایت مفاز بخوانید🆔 @mafaz_news
