لرستان خبر

🔶 آیا کربلا #درس_مذاکره است؟!

❌ بسیاری از طرفداران #مذاکره_با_غرب و به خصوص #آمریکا، برای وجاهت‌بخشی به تفکر خود تلاش می‌کنند از زمینه‌ها و بن‌مایه‌های مذهبی جامعه‌ی ایرانی استفاده کرده و حتی در وجه افراطی آن، نهضت #امام_حسین (ع) را به گونه‌ای تفسیر می‌کنند که از آن #مذاکره با استکبار و دشمن فهمیده می‌شود؛ این در حالی است که نه‌تنها در واقعه‌ی #کربلا، بلکه در هیچ نقطه‌ی تاریخی دیگری، اولیاء دینی در صورت وجود کمترین امکان گزینه‌ی #مقاومت و پایداری، هرگز به مذاکره با دشمن فکر نکرده‌اند.

🔹 در نهضت #عاشورا، اگر حسین‌بن‌علی (ع) اهل مذاکره با دشمن می‌بود یا بنایی برای آن داشت، در ابتدای نهضت که «ولیدبن‌عتبه» از سوی یزیدبن‌معاویه از امام (ع) درخواست بیعت کرد، می‌توانست با درنظر گرفتن مبنای «بُرد ـ بُرد» از خلیفه‌ی اموی درخواست حکومت بر یکی از ولایات و بلاد اسلامی را نماید. بدیهی است که برای #یزید بسیار مطلوب است که امام (ع) به یکی از کارگزاران حکومتش بدل شود و مهر تأییدی بر #خلافت غاصبانه‌اش بزند. در این فرض امام (ع) به حیات مادی‌اش ادامه می‌داد؛ کشته نمی‌شد، امّا مشروعیت‌بخشِ خلافت نامشروع یزید می‌شد.

🔹 پس از خروج امام (ع) از #مدینه بدون #بیعت با یزید، در #مکه نیز همین امکان مصالحه برای امام با نمایندگان یزید فراهم است. پرواضح است که برای دستگاه استکبار، #معامله با امام، هزینه‌های بسیار کمتری از قتل پسر پیامبر (ص) دارد؛ شیوه‌ای که حکومت #بنی‌امیه درباره‌ی #امام_مجتبی (ع) به کار برد و حتی پس از اشغال نظامی #کوفه (پایتخت) بازهم مصالحه‌ی با امام حسن(ع) را بر قتل امام ترجیح داد. در آن شرایط امام مجتبی در شرایطی تن به مصالحه یا مذاکره می‌دهد که بخش اعظم سپاه در نخیله کوفه و تتمه‌ی آن در سایر بلاد به دلیل خیانت فرماندهان و نخبگان، مضمحل شده است.

💡 در نهضت عاشورا نیز قرائت متقن تاریخی نشان می‌دهد که سپاه کوفه مأموریت داشته است تا از امام حسین (ع) با تطمیع، مذاکره یا زور و اکراه بیعت بگیرد؛ امّا #شهادت امام (ع) و اهل‌بیت مطهر او نشان می‌دهد که کوچک‌ترین نشانی از مذاکره و معامله‌ی مدّ نظر غرب‌گرایان وجود ندارد؛ هرچند امام حسین (ع) به حکم امامت و هدایت بارها به نصیحت و مذمت نیروهای دشمن در کربلا اقدام فرمود و این وظیفه‌ی هدایت، هرگز نشانی از مذاکره و معامله ندارد.

✍🏻 محسن خاکی

🔻 @lorestankhabar

🔻پاسخ آیت الله مکارم به حسن روحانی

🔹1- حسن روحانی روز چهارشنبه در ضیافت افطار اساتید دانشگاه سخنان در باب نفی مشروعیت انتصابی امامت ابراز داشت که: «امیرالمؤمنین مبانی حکومت و مبنای ولایت را نظر مردم و انتخاب مردم می داند». او در ادامه با قرائت بخش کوتاهی از خطبۀ 92 نهج البلاغه که «لِمَن وَلَّیتُموا اَمرَکُم» ادامه داد: «[علی (ع)] گفت: هرکسی که شماها بروید و برگزینید او را به عنوان ولی خودتان و به عنوان رهبر جامعه من هم اطاعت می کنم، من هم می شنوم و [حکم او را] اجرا می کنم...»

حجت الاسلام حسن روحانی که عضو مجلس خبرگان رهبری بوده، در سخنان خود رأی مردم به «هرکس» را مشروعیت دهی خوانده است.

🔸2-حسام الدین آشنا در موضعی با استناد به بیانات تقطیع شده رهبری دست به توجیه سخنان حسن روحانی زد.

«بلکه #بیعت هم شرط است. «انه بایعنی القوم الذین بایعوا ابابکر و عمر و عثمان علی ما بایعوهم علیهم فلم یکن للشاهد عن یختار و لا للغائب عن یرد و انما الشوری للمهاجرین و الانصار فان اجتمعوا علی رجلٍ و سموه اماماً کان ذلک لله رضی» اگر مهاجر و انصار جمع بشوند و کسی را پیشوای خود بدانند و به امامت او گردن بنهند خدا بر این راضی است. بیعت منجز کننده‌ی حق خلافت است؛ آن ارزشها آن وقتی میتواند فعلاً و عملاً کسی را به مقام ولایت امر برساند که مردم هم او را بپذیرند و قبول کنند، که این مسأله در باب نقش مردم در حکومت باز مورد توجه قرار میگیرد.»http://plink.ir/DJmFw

🔹3-آیت الله مکارم شیرازی به عنوان یک فقیه و اسلام شناس در شرح این بخش بیانات امیرالمومنین:«انه بایعنی القوم الذین بایعوا ابابکر و عمر و عثمان علی ما بایعوهم علیهم فلم یکن للشاهد عن یختار و لا للغائب عن یرد و انما الشوری للمهاجرین و الانصار فان اجتمعوا علی رجلٍ و سموه اماماً کان ذلک لله رضی» ؛تفسیری خارج از سیاسی کاری های مرسوم سیاست مدارن ارائه نموده اند؛ایشان فرمودند:

🔻آنچه را مرحوم سيّد رضى در اينجا آورده، بخشى از يک نامه مفصل تر است که امام(عليه السلام) بعد از واقعه جمل به همراه جرير بن عبدالله بجلى که از مشاهير صحابه بود براى معاويه فرستاد.

#استدلال_جدلی_علیه_معاویه

🔻قابل توجّه اينکه امام(عليه السلام) در اينجا، نه به مسأله غدير اشاره مى کند، نه به وصيّت پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) و روايات بسيارى که سند روشنى بر امامت اوست; زيرا معاويه مى توانست با انکار کردن از کنار آن بگذرد. ولى مسأله خلافت خلفاى پيشين چيزى نبود که بتواند آن را انکار کند. در واقع استدلال امام(عليه السلام) يک استدلال به #اصطلاح_جدلى است که مسلمات طرف مقابل را مى گيرد و با آن بر ضد وى استدلال مى کند و در اينجا معاويه که خود را از طرفداران حکومت خلفاى پيشين مى دانست، نمى توانست چگونگى گزينش آنها را براى خلافت انکار کند و اين در حالى بود که اين گزينش به صورت بسيار کامل ترى در مورد حکومت على(عليه السلام) واقع شده بود. عموم مهاجران و انصار در مدينه با آن حضرت بيعت کرده بودند و حتى طلحه و زبير که بعداً به مخالفت برخاستند نيز جزء بيعت کنندگان بودند. سنّت آن زمان بر اين بود که اگر مهاجران و انصار مدينه کسى را انتخاب مى کردند غايبان و دور افتادگان آن را به رسميت مى شناختند; بنابراين معاويه نمى توانست با اين استدلال امام(عليه السلام) به مخالفت برخيزد.

🔻هرگز نبايد از اين استدلال که در بالا گفتيم جنبه جدلى و استفاده از مسلمات طرف مقابل دارد، چنين استنباط کرد که امام(عليه السلام) مسأله امامت منصوص را رها فرموده و امامت را مسأله اى انتخابى مى داند نه انتصاب از سوى خدا، آن گونه که بعضى از شارحان نهج البلاغه از اهل سنّت تصور کرده اند; بلکه در برابر امثال معاويه راهى جز اينگونه استدلال وجود نداشت و نظير اين گونه استدلال ها در قرآن مجيد نيز در برابر مشرکان ديده مى شود.»http://plink.ir/7ItmX

🔸4-حال مشخص نیست که چرا مشاور رئیس جمهور به بیانات متشابهه امیرالمومنین علیه السلام استناد نموده تا سخنان روحانی را توجیه روایی نماید در حالی که بزرگان دین در باب دفاع از موضوع امامت و ولایتی انتصابی در طول سال ها با وهابیت به جنگ علمی چرداخته و همواره از جمله استنادات وهابیت در نفی امامت انتصابی به همین بخش بیانات #استدلال_جدلی امیرالمومنین (ع) بوده است.

✅ عضویت در #لرستان_خبر ↙️

🆔 https://telegram.me/joinchat/BdNZajwejZ0c9gJH_5iOwA

🌍🍃🌸 در سراسر دنیا به راه افتاد؛

کمپین بیعت با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) با قرائت دعای عهد و دعای فرج

http://www.lorestankhabar.com/بخش-فرهنگی-6/73115-کمپین-بیعت-با-امام-زمان-عج-با-قرائت-دعای-عهد-فرج