#بخشسه👇👇💢در اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره) کوهدشت چه خبر است؟
💢✍شاهپورلطفی
۵_تمام شهر مواظب باشیم.
#خشونتها و
#بدفرهنگیها موجب
#دلسردی پزشکان بومی و غیر بومی میشود و رغبت کار در این شهرستان را از دست میدهند...
روی تمام درها و دیوارهای اورژانس رد خشونت همراهان بیمار پیداست، واقعأ نیازمندیم با مدیریت درست و انجام کارفرهنگی، شرح وظایف پرسنل اورژانس را با مردم در میان بگذاریم...
باور کنید ما این موضوعات را به
#ریاست_دانشگاه_علوم_پزشکی_استان در میان گذاشتیم. اما ایشان به شوخی گفتند: برای ایجاد امنیت خودتان بروید
#هنرهای_رزمی بیاموزید. مردم خود مفصل بخوانند از این مجمل...
۶_یکی دیگر از اشکالاتی که مراجعه کنندگان را آزار میدهد. بروکراسی اداری یا همان روند تشکیل پرونده است. به عنوان مثال: نبود یک دستگاه کپی در قسمت پذیرش، برای همراه مضطرب بیمار، خود محرکِ بالا کشیده شدن فتیلهی خشم مراجعه کننده است.
🔹واقعأ اگر هدف، خدمت است چرا باید دستگاه کپی در بوفهی بیمارستان باشد که آنهم در یک پستو قرار دارد. که پیدا کردنش، میتواند دست کم ۵تا۱۰ دقیقه بر معطلی و اضطراب همراه بیمار بیفزاید.
همراه بیماری که لحظه به لحظه برای بیمارش، مضطرب است و در مواجهه با آرامش پرستاران، اتفاقأ دچار خشم و بدبینی بیشتر میشود.
۷_در بیمارستان
#خدمه برای گرفتن داروهای بیمار و بُردن نمونهی آزمایش و... در اورژانس نیست. این موضوع برای کاستن از هزینهها، زیر عنوان مشارکت همراهان بیمار توجیه شده است. غافل از اینکه زمانی که بیمار حالش وخیم است!
🔹پرستاران، برای خدمات دهی سریع، به موقع و مناسب نیازمند آرامش هستند. نه حضور همراهانی که با خشم، پرستاران را تهدید میکنند و در روند رسیدگی، اخلال ایجاد میکنند. اگر تمام خدمات، توسط بیمارستان انجام شود ضرورت نیاز به همراه، برای بیماران به حداقل میرسد.
۸_حضور و تعدد همراهان بیمار بصورت جدی، مراحل انجام خدمات را با مشکل روبرو میکند. ما خواهش داریم، مردم به خاطر خودشان و بیمارشان هم که شده، در این مورد با ما همراهی کنند. هیچ کاری تحت فشار به نتیجهی مطلوب نمیرسد.
۹_میگویند ۵۰٪ مراجعهکنندگانی که تنش میآفرینند، کسانی هستند. که در مصیبتها دچار شوک میشوند. همراهان این مراجعه کنندگان، بسیار مضطرب و غیر قابل کنترل میشوند. باید گفته شود که اینها از نظرپزشکی خطری متوجهاشان نیست. برای بررسی دقیق وضعیت بیماران نیاز به محیطی آرام هست.
بیشتر این موارد اصولأ نیازی به مراجعه به مراکز درمانی ندارند.
۱۰_شرایط فیزیکی نگهبانان این بیمارستان، متناسب با این کار نیست. و در ضمن همین نگهبانها هیچ امکانی برای محافظت از خودشان ندارد تا چه رسد به پرستاران...
۱۱_بیمارستان برای پزشکان آنکال، امکانات ندارد. و این موضوع بر خستگی پزشکان و نارضایتیشان میافزاید.
۱۲_بیمارستان عملأ میز خدمت ندارد. شاید روی کاغذ وجود داشته باشد.
۱۳_در محیط بیمارستان راهنمای محیطی نداریم، یعنی همان فلشهای رنگارنگ کف راهروهای بیمارستان، برای راهبردن بیماران، به بخشهای مختلف، بسیاری از تنشهای محیط اورژانس، به خاطر پرسشهای نامرتبط از پرستاران اورژانس است که به شدت در انجام وظایفشان اخلال ایجاد میکند. در واقع یکی از وظایف نانوشتهی ما ایفای نقش اطلاعات بیمارستان است.
مردم باید بدانند که تأمین پزشک مورد نیاز برای شهرستان، در حوزهی اختیارات پرستاران نیست!
اگر تجهیزات وجود ندارد، اگر پزشکان متخصص دیر به بالین بیماران میآیند.
اگر امکانات رفاهی برای همراه بیمار وجود ندارد تقصیر پرستاران نیست.
مردم در مورد کاستیها حق دارند اما واقعأ نقش ما پرستاران در این باره چیست؟
🔹تصور کنید همراهان بیماری با عربده کشی و ایجاد رعب و وحشت در حال برون ریزی خشم خود هستند و همزمان یک بیمار دیگر با حال وخیم در اورژانس وجود داشته باشد. تکلیف آن بیمار چیست؟
🌎 با
#لرنا به روز باشید
️کانال خبری لرنا
https://t.me/joinchat/AAAAAEBIsgjh6OpD1rBU3gارتباط با ادمین
@mohsen4993