این زندگی منه چیزی که تکرار شدن یا نشدنش‌ برام مهم نیست حالم خوبه گاهی فکرا‌ و خاطرات به مغزم هجوم میارن جنایت‌هایی توی اعماق ذهنم که تمومی ندارن از جام بلند می‌شم ضعف می‌کنم و میفتم‌ تا به قرص برسم انگار زور اون فکرا از ذهنم بیشتره و منو پرت می‌کنه زمین حال جسمم‌ خوب نیست چند وقته حتی به اونم سر نزدم روزمو‌ می‌گذرونم‌ تا شب شه و تایم بخرم واسه ی فکر کردن شب می‌شه و سعی می‌کنم با جمله‌ی "امیدوارم موفق باشی " جلوی اشک ریختن واسش رو بگیرم دوباره فکرا هجوم‌ میارن دوباره و دوباره به تک تکشون‌ فکر می‌کنم‌ چرا اینجوری شد؟ به خودم مییام از ناخن و لبم داره خون میاد سروصداهای‌ مغزم ساکت نمی‌شن ولی حالم خوبه این زندگی منه!