🤍(به بهانهی زادروز استاد)
دلم به بوی تو آغشته است سپیدهدمان
کلمات سرگردان بر میخیزند و
خوابآلوده دهان مرا میجویند
تا از تو سخن بگویم
کجای جهان رفتهای
نشان قدمهایت
چون دان پرندگان
همه سویی ریخته است
باز نمیگردی، میدانم
و شعر
چون گنجشک بخارآلودی
بر بام زمستانی
به پارهیخی
بدل خواهد شد
من این راه دراز را آمدم که تو را ببینم
زمین شخمزده را دیدهام
پاره خشت و ماه بریده را دیدهام
شگفت کودکان و پایمال علفها را دیدهام
سایبانی خاک و شعلهی آه را دیدهام
باد را دیدهام
و تو را ندیدم...
شمس لنگرودی
🆔:
@literature_znu