حرف پایانی امشب ... آروم‌آروم توی مسیر زندگی یاد می‌گیری که نباید از کسی چیزی بخوای، جز خودت. می‌فهمی که نباید به همه نزدیکیا اعتماد کنی، حتی اگه برات عزیز باشن. می‌فهمی که نمیشه روی همه صمیمیتا حساب باز کرد، هر چقدر هم که واقعی به نظر بیان. و تازه می‌فهمی که بعضیا، هر چقدر هم قدیمی یا آشنا باشن، بازم ناشناخته می‌مونن. این چیزا شکست نیست، حتی تلخ هم نیست. شاید وقتی داری اینا رو درک می‌کنی، قلبت سنگین بشه یا درد بکشی، چون آگاهی همیشه آسون نیست. ولی تهش می‌فهمی که این درد، یه مسیر به سمت رشد و آرامشه...