💞ڪاش مے شد نوشت
تمام حرف هایے را ڪه بغض شدند
ولے بر گونه جارے نشدند
ڪاش مے شد......
🌾🌾🌾🌾🌾🌾
💞و آرامــش؛
حضور #خـــداست، وقتے در اوج نبودن ها نابودت نمیڪند...
تو آدم اصیلی هستی؛ اگر از شادی و خوشبختی آدمها لذت میبری. اگر از آسیب و زمین خوردن دیگران اندوهگین میشوی. اگر در صلحی با خودت و با جهان و آدمها. اگر کدورتی از کسی به دلت نمیگیری و اگر آنقدر وسیع و آرامی که بدیها و قضاوتها را مانند سنگریزههای کوچکی در خودت حل میکنی و اجازه نمیدهی هر کلام و نگاه و رفتاری تو را بههم بریزد. تو آدم اصیلی هستی اگر در جهان بیعاطفه و جنجالمحور آدمها، مهربان و نجیب و آرام ماندهای. تو داری قهوهات را مینوشی، در همانحال که دیگران برای مسائل کوچک و بیاهمیت، به جان هم افتادهاند...
آدمها نان دلشان را میخورند، مهربان باشید! بد نخواهید برای آدمها، مسیرها، رابطهها، کسب و کارها... آرزوی موفقیت و خیر کنید برای آدمی که با تلاش و سختی بسیار، پا در مسیری گذاشته و با تمام توان ایستاده و دارد میجنگد و خوشحال شوید برای آدمی که پس از جنگیدنِ بسیار، به مقصد رسیده. موفقیت دیگران چیزی از ما کم نمیکند اما قطعا شهری که چراغهای بیشتری داشتهباشد، روشنتر و امنتر خواهد بود... دعا کنیم برای روشناییِ بیشترِ شهر، برای موفقیتها، رسیدنها، خوشبختیها، رضایتها، لبخندها...
یک چیزهایی را نمیشد گفت. نمیشد گفت: دلم تنگ شده، با من حرف میزنی؟ نمیشد گفت: غمگینم از زمین و زمانه، آرامم میکنی؟ نمیشد گفت: سراغم را میگیری؟ دلت تنگ میشود؟ اما میشد سکوت کرد، فاصله گرفت، حرف نزد، ناامید شد و آرام آرام و برای همیشه از آدمها دل کند. میشد از نهایت دلتنگی، به بیحسیِ مطلق رسید و دیگر نخواست. یک چیزهایی توضیح دادنی و بهخاطر سپردنی نیستند؛ ذاتیاند و بعضیها آدمِ دوست داشتن و رابطههای عمیقِ احساسی نیستند و همان بهتر که هیچکس به هزار امید و ترفند، قلعهی ارزشمندِ احساساتش را روی آب نسازد.
غصه ها را پشت گوشم می اندازم ، چونان طره ی گیسویی رها ، و تسلیم دست ها ... من باید حالم خوب باشد ، باید شاد باشم ، باید بخندم ، باید آرام باشم ... هرگز این شب را ادامه نخواهم داد ، و هرگز این ابرهای بارور را نخواهم بارید ، فردا همه چیز ، جور دیگریست ... این منم ! کسی که غمی در دلش ، جسارتِ ماندن ندارد ! این منم ! کسی که اراده ای در باورش ، جرات شکستن ندارد ! آفتاب که زد ؛ از نو جوانه خواهم زد ، شکفته خواهم شد ، شکوفه خواهم داد ...