کَلّڑ ءُ زِباراں من ، سُتکگیں ڈگاراں من چراِتگیں بھاراں ، آدروھیں کِشاراں من ناں پہ دوستاں سیت ءُ نے پہ دژمناں تاوان چہ تِلاھیں بَرچانک ءَ پرشتگیں سگاراں من منزل ءَ مُرادانی من رساں ھما روچ ءَ من بِزاناں گار اِنت دل، دل بزانت گاراں من ارس گُلگُل ءَ کاینت مھر ءُ دوستی ءِ چمّاں من گَلاں کہ وارئے تو، تو گل ئے کہ واراں من چمّن ءَ بِگر جُست ءَ کہ چہ مدّتے دراجیں پیر ءُ پرشتگیں جُٹّ ءِ پُلّیں سرمھاراں من بے گمی پہ گم دوستیں زِرد ءَ مرگ ءِ مستاگ اِنت درد ءُ دوراں ساٹان ءُ انگراں سماراں من گرّ ءَ پمّنی نام ءَ کلّڑیں کلوہ داتگ ”پہ شُومّکیں ریشاں مُرگمیش کاراں من“ کئے بکنت کراماتے کہ بِگپت اَنّاماں وائے من کہ نُھ جاہ ءَ پرشتگیں تلاراں من پُلّیں دژمنیں بیل ءُ کَست ءُ کینگیں ھمبل درست منا سید دوستاں چہ ایشاں زانتکاراں من