( الَّذِينَ يُقِيمُونَ=کسانی ک بر پا می دارند الصَّلَاةَ =نماز وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ =و می پر دازندزکات وَهُم بِالْآخِرَةِ=و آنها ب آخرت هُمْ يُوقِنُونَ )خودشان یقین دارند
النمل (3) An-Naml
(همان) کسانی که نماز را بر پا می دارند، و زکات را ادا می کنند، و آنان به آخرت یقین دارند.
( إِنَّ الَّذِينَ= همانا کسانی ک لَا يُؤْمِنُونَ=ایمان ندارند بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا=ب آخرت زیبا ساخته ایم لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ=برایشان کار هایشان فَهُمْ= پس آنان يَعْمَهُونَ )سر گر دانند
النمل (4) An-Naml
بی گمان کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند،اعمال شان را برای آنها زینت داده ایم، پس آنها سر گردان می شوند.
آنها کسانی هستند که عذاب بد (و درد ناک) برای شان است،و آنها در آخرت زیانکارترینند.
( وَإِنَّكَ=و ب درستی ک ب تو لَتُلَقَّى=القاء و آمو خته می شود الْقُرْآنَ مِن =قر آن را از لَّدُنْ= نزد حَكِيمٍ عَلِيمٍ )(الله )سنجیده کار دانا
النمل (6) An-Naml
و بی تردید تو (این) قرآن را از سوی (خداوند) حکیم دانا دریافت می داری.
( إِذْ قَالَ =هنگامی ک گفت مُوسَىٰ لِأَهْلِهِ=موسی ب خانواده خود إِنِّي=همانا من آنَسْتُ= دیدم نَارًا =آتشی را سَآتِيكُم=بزودی می آورم برای شما مِّنْهَا =از آن بِخَبَرٍ =خبری را أَوْ آتِيكُم=یا بیاورم برای شما بِشِهَابٍ =شعله ای قَبَسٍ =افروخته را لَّعَلَّكُمْ =باشد ک شما تَصْطَلُونَ )گرم شوید
النمل (7) An-Naml
(به یاد بیاور) هنگامی را که موسی به خانواده ی خود گفت : «(بایستید) همانا من آتشی (از دور) دیده ام، به زودی خبری از آن برای شما می آورم یا شعله ی آتشی از آن می آورم تا گرم شوید».
( فَلَمَّا جَاءَهَا =پس چون آمد نزد آن (آتش نُودِيَ= ندا کرده شد أَن بُورِكَ=ک برکت داده شد کسی را ک مَن فِي النَّارِ=در آن آتش است وَمَنْ حَوْلَهَا=و کسی ک گر دا گرد آن است وَسُبْحَانَ اللَّهِ=و پاک است الله رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگار جهانیان
النمل (8) An-Naml
پس چون به آن (آتش) رسید، ندا داده شد که :«مبارک باد کسی که در آتش است و کسی که پیرامون آن است. و منزه است خداوندی که پروردگار جهانیان است.
( يَا مُوسَىٰ= ای موسی إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ =همانا منم الله الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ )پیروزمند حکیم
النمل (9) An-Naml
ای موسی! همانا من خداوند پیروزمند حکیم هستم.
( وَأَلْقِ =و بیفکن عَصَاكَ ۚ=عصایت را فَلَمَّا =پس چون رَآهَا= دیدآن را تَهْتَزُّ= ک حرکت میکند كَأَنَّهَا =گویا آن جَانٌّ= ماری است وَلَّىٰ =روی گردانید مُدْبِرًا =و پشت کنان وَلَمْ يُعَقِّبْ ۚ=و ب عقب بر کشت يَا مُوسَىٰ=(الله گفت ) ای موسی لَا تَخَفْ =نترس إِنِّي لَا يَخَافُ=همانا من نمی ترسند لَدَيَّ= نزد من الْمُرْسَلُونَ )پیامبران
النمل (10) An-Naml
و عصایت را بیفکن- پس چون آن را دید که (با سرعت) می جنبد، گویی که آن ماری است،(ترسید و) به عقب برگشت،و پشت سر خود نگاه نکرد- ای موسی ! نترس، که پیامبران در نزد من نمی ترسند.
( إِلَّا مَن ظَلَمَ=مگر کسی ک ستم کرد ثُمَّ=پس بَدَّلَ= جا یگزین کرد حُسْنًا بَعْدَ= نیکی را پس از سُوءٍ= بدی فَإِنِّي=همانا من غَفُورٌ رَّحِيمٌ )آمرزنده ای مهر بانم
النمل (11) An-Naml
مگر کسی که ستم کند، پس (توبه کند و) بدی را به نیکی تبدیل نماید، پس بی گمان من آمرزنده ی مهربان هستم.
( وَأَدْخِلْ =و داخل کن يَدَكَ =دستت را فِي جَيْبِكَ=در گریبانت تَخْرُجْ=ک بیرون می اید بَيْضَاءَ=سفید مِنْ غَيْرِ سُوءٍ ۖ =بدون هیچ آسیبی (و این نشانه هایی ) فِي تِسْعِ =درنه آيَاتٍ إِلَىٰ= معجزه ای ک ب سوی فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ=فرعون و قومش (میروی ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا =همانا آنها هستند قومی فَاسِقِينَ )نا فر مان
النمل (12) An-Naml
و دستت در گریبانت فرو کن، که سفید (و در خشنده ی) بی عیب بیرون بیاید، (این معجزه) در زمره ی معجزات نه گانه است، به سوی فرعون و قومش (برو) که آنها قومی فاسقند».
مگر کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و خدا را بسیار یاد کردند، و بعد از آن که ستم دیدند، انتقام گرفتند،(و با شعر خود از اسلام و مسلمین دفاع نمودند)، و کسانی که ستم کردند؛ به زودی خواهند دانست به چه بازگشتگاهی باز می گردند.
(شعیب) گفت :«پروردگارم ! به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است.
( فَكَذَّبُوهُ= پس تکذیب کردند اورا فَأَخَذَهُمْ =پس گرفت آنها را عَذَابُ يَوْمِ=عذاب روز الظُّلَّةِ ۚ=ابر (آتشبار إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ =همانا آن بود عذاب يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ
الشعراء (189) Ash-Shu'araa
پس او را تکذیب کردند، آنگاه عذاب روز سایه آنها را فرو گرفت، بی گمان آن عذاب روز بزرگی بود.
( إِنَّ فِي= همانا در ذَٰلِكَ لَآيَةً= ۖاین نشانه هایی ست وَمَا كَانَ= و نبودند أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان
الشعراء (190) Ash-Shu'araa
بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است
الشعراء (191) Ash-Shu'araa
و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
( وَإِنَّهُ =و همانا او (قران لَتَنزِيلُ=قطعا فرستاده ی رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگا ر جهانیان است
الشعراء (192) Ash-Shu'araa
و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است .
( نَزَلَ بِهِ=فروآورده است الرُّوحُ =فرشته الْأَمِينُ )امانتدار
(شعیب) گفت :«پروردگارم ! به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است.
( فَكَذَّبُوهُ= پس تکذیب کردند اورا فَأَخَذَهُمْ =پس گرفت آنها را عَذَابُ يَوْمِ=عذاب روز الظُّلَّةِ ۚ=ابر (آتشبار إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ =همانا آن بود عذاب يَوْمٍ عَظِيمٍ )روز بزرگ
الشعراء (189) Ash-Shu'araa
پس او را تکذیب کردند، آنگاه عذاب روز سایه آنها را فرو گرفت، بی گمان آن عذاب روز بزرگی بود.
( إِنَّ فِي= همانا در ذَٰلِكَ لَآيَةً= ۖاین نشانه هایی ست وَمَا كَانَ= و نبودند أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ )بیشتر شان مومنان
الشعراء (190) Ash-Shu'araa
بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
( وَإِنَّ رَبَّكَ=و همانا پرودگارت لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ )او پیروزمند و مهر بان است
الشعراء (191) Ash-Shu'araa
و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
( وَإِنَّهُ =و همانا او (قران لَتَنزِيلُ=قطعا فرستاده ی رَبِّ الْعَالَمِينَ )پرودگا ر جهانیان است
الشعراء (192) Ash-Shu'araa
و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است .
( نَزَلَ بِهِ=فروآورده است الرُّوحُ =فرشته الْأَمِينُ )امانتدار
