🚩🚨قیام در فلسطین
🖌 #طارق_علیدر دسامبر ۱۹۸۷، انتفاضه جدیدی در فلسطین آغاز شد و اسرائیل و همچنین نخبگان جهان عرب را متزلزل کرد. چند هفته بعد،
نزار قبانی، شاعر بزرگ و قدیمی سوری، «سهگانه بچههای سنگ» را نوشت، که در آن نسل قدیمی رهبران فلسطین را محکوم کرد – که امروزه توسط حکومت فاسد و همدست فلسطین (نه-) اقتدار نمایندگی میشود. در بسیاری از کافههای فلسطینی خوانده شد:
بچههای سنگها
اوراق ما را پراکنده کردهاند
جوهر بر روی لباسهایمان پاشیده
ابتذال متون قدیمی را مسخره کرد…
ای فرزندان غزه
به پخشهای ما اهمیت نده
به حرف ما گوش نده
ما اهل محاسبهی سرد هستیم
علاوه بر این، از تفریق
جنگهای خود را به راه بیندازید و ما را تنها بگذارید
ما مرده و بیمدفن هستیم
یتیمان بیچشم
بچههای غزه
به نوشتههای ما مراجعه نکنید
مثل ما نباش
ما بت شما هستیم
ما را پرستش نکن
ای دیوانگان غزه
هزار درود بر دیوانگان
عصر تعقل سیاسی مدتهاست که رخت بربسته است
پس دیوانگی را به ما بیاموز…
از آن زمان، مردم فلسطین هر روشی را برای دستیابی به نوعی از حق تعیین سرنوشت معنادار امتحان کردهاند. به آنها گفته شد:
«از خشونت دست بردارید». آنها این کار را کردند، جدای از انتقامجویی عجیب اسرائیل پس از یک جنایت. در میان فلسطینیهای داخل و خارج از کشور، حمایت گستردهای از بایکوت، سلب سرمایه و تحریمها وجود داشت: جنبشی مسالمتآمیز که در سراسر جهان در میان هنرمندان، دانشگاهیان، اتحادیههای کارگری و گاهی اوقات دولتها مورد توجه قرار گرفت. ایالات متحده و خانوادهی “ناتو”ی آن با تلاش برای جرمانگاری BDS در سراسر اروپا و آمریکای شمالی پاسخ دادند -
با کمک گروههای لابی صهیونیستی، ادعا کردند که تحریم اسرائیل "یهودستیزی" است. این تا حد زیادی موثر واقع شده است. در بریتانیا، حزب کارگر «کیر استارمر» هرگونه اشاره به
«آپارتاید اسرائیل» را در کنفرانس ملی آتی خود ممنوع کرده است.
چپ کارگری که از اخراج شدن میترسد، در این مورد سکوت کرده است.
در همین حال، اکثر کشورهای عربی برای تسلیم شدن به واشنگتن به ترکیه و مصر پیوستهاند. عربستان سعودی در حال حاضر با میانجیگری کاخ سفید در حال مذاکره برای به رسمیت شناختن رسمی اسرائیل است. بهنظر میرسد انزوای بینالمللی مردم فلسطین در حال افزایش است. مقاومت مسالمتآمیز به جایی نرسیده است.
در تمام این مدت، ارتش اسرائیل در اوقات فراغت به فلسطینیها حمله کرده و آنها را به قتل رسانده است، در حالیکه دولتهای پیدر پی اسرائیلی تلاش کردهاند تا هرگونه امیدی برای تشکیل کشور مستقل فلسطینی را تخریب کنند. اخیراً تعداد انگشتشماری از ژنرالهای سابق اسرائیل و عوامل موساد اعتراف کردهاند که آنچه در فلسطین انجام میشود
«جنایت جنگی» است. اما آنها فقط پس از بازنشستگی جسارت گفتن چنین حرفهایی را به دست آوردهاند. آنها در دوران خدمت، کاملاً از شهرکنشینان فاشیست در سرزمینهای اشغالی حمایت کردهاند، در حالی که خانهها را آتش میزدند، مزارع زیتون را تخریب میکردند، سیمان در چاه میریختند، به فلسطینیها حمله میکردند و در حالی که شعار مرگ بر اعراب سر میدادند از خانههایشان راندهشدند. رهبران غربی هم همینطور - که اجازه دادند همه اینها بدون واهمه اجرا شود.
به قول قبانی، عصر عقل سیاسی خیلی وقت است که به فنا رفته است.سپس، یک روز، غزه با تمام توان شروع به مبارزه میکند. آنها از زندان در فضای باز خود خارج میشوند و از مرز جنوبی اسرائیل عبور کرده و به اهداف نظامی و جمعیت شهرکنشین حمله میکنند. بازهم فلسطینیها ناگهان در صدر اخبار بینالمللی قرار گرفتند. روزنامهنگاران غربی از چنین مقاومتی شوکه و وحشت زده شدهاند.
اما چرا نباید این کار را بکنند؟ آنها بهتر از هر کس دیگری می دانند که دولت راست افراطی در اسرائیل با حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا بددهنی واکنشی قاطعانه انجام خواهد داد. اما با وجود این، آنها حاضر نیستند اندکی عقبنشینی بکنند، زیرا نتانیاهو و جنایتکاران کابینهی او به تدریج اکثر مردم خود را اخراج کرده و یا میکشند. آنها میدانند که عناصر فاشیست دولت اسراییل هیچ اِبایی از صدور مجوز کشتار دستهجمعی اعراب ندارند. و آنها میدانند که باید با هر وسیلهای در مقابل این امر مقاومت کرد. در اوایل سال جاری، فلسطینیها
تظاهراتهای هفتگی تلآویو را تماشا کردند و فهمیدند کسانی که برای
«دفاع از حقوق مدنی» راهپیمایی میکنند، به حقوق همسایگان تحت اشغال خود اهمیت نمیدهند. آنها تصمیم گرفتند که اوضاع را به دست خود بگیرند.
ادامه دارد ⇩ ⇩♦️