🔴🔵 گفت و گو با یکی از
#دختران_خیابان_انقلاب(قطعه چهارم)
منبع:
#رادیوزمانهمصاحبه کننده:
#امیدرضاییهرچند روشن است که به چالش کشیدن حجاب اجباری، دلیل اصلی این فرم از اعتراضات است، اما از ستاره در مورد انگیزه شخصیاش میپرسم، این که او دقیقا به چه چیزی معترض است؟
«بحث من فقط این نیست که بخواهم روسریام را کنار بگذارم. من به شدت معتقدم حکومتی که در بدیهیترین و اساسیترین مسائل زندگی دخالت میکند، مثل همین نوع پوشش، قطعا در بقیه مسائل اجتماعی و سیاسی هم یک حکومت دیکتاتور است. بدترین شکل دیکتاتوری این است که در بدیهیترین چیزهای زندگیت دخالت میکنند. خیلیها مخالف حجاب اجباری بودهاند، کمپین راه افتاده و مخالفتهایی و فعالیتهایی شده. ولی هیچ یک به این شکل گسترده نبوده. درست است که تعداد آدمهایی که لچکی به چوب بستهاند و به اعتراض روی سکو رفتهاند فعلا خیلی کم است، اما این مدنیترین و زیباترین شکل اعتراض است.»
دوستان، خانواده و نزدیکان ستاره نه تنها از او حمایت میکنند، بلکه به کارش افتخار هم میکنند. ستاره اما میداند که همه شانس بهرهمندی از چنین خانوادهای را ندارند و میگوید: «بله، دیکتاتور میتواند در خانه هم باشد. کسانی که خانوادههای غیرحمایتگر دارند، چنین کارهایی قطعا برایشان سختتر است.»
ستاره از ویدئویی که در آن مرد جوانی روی ایستگاه برق خیابان انقلاب رفته و لباس سفیدش را در هوا تکان میدهد، و در پاسخ به رهگذرانی که اسمش را میپرسند، میگوید: «اسم من اسم شماست»، به وجد آمده و در مورد همبستگی و حمایت مردان و البته زنان از دختران خیابان انقلاب میگوید: «راستش همبستگی و حمایتی که من انتظار دارم، دارد اتفاق میافتد. درست است که این جنبش را زنان آغاز کرده اند (به این دلیل ساده که آنهایند که مجبورند لچک سرشان کنند، نه مردان)، ولی بدون همراهی مردان نمیتوان این حرکت را پیش برد. قانون حجاب اجباری همان اندازه که زنستیز است، توهین به مردان هم است. گذشته از آن، زنان محجبه که اعتقادی به اجبار ندارند هم نقش مهمی در این جنبش دارند، مثل آن دختری که در مشهد دیدیم.»
ستاره معتقد است این جنبش محدود به جنسیت و اعتقاد خاصی نیست و اگر سرکوب نشود، در روزهای آینده زنان و مردان زیادی را خواهیم دید با هر اعتقادی در اعتراض به حجاب اجباری.
https://t.center/kkfsf