تصور کنید که مدام تحت تعقیب و فرار هستید! اولین اشتباه شما، آخرین
اشتباهتونه. شما می‌دونید که دست‌آخر گیر می‌افتین؛ اما مدام و مدام فرار می‌کنید.
و هرلحظه به ته‌خط نزدیک‌تر می‌شین.
لاسلو کراسناهورکایی در «تعقیب هومر» شمار رو درگیر یک تعقیب و گریز جذاب
می‌کنه. مهم نیست کی داره از دست کی فرار می‌کنه! این که چطور باید فرار کرد مهمه.
و از طرف دیگه شما جوری راوی رو دنبال می کنید، که انگار خود شما شکارچی هستید
و طعمه داره از شما فرار می‌کنه. مسئله اینه که شما موقع کتاب «فرار می کنید» یا
«فراری رو تعقیب می‌کنید»؟
جهان مشوش کتاب، با پرگویی و حاشیه رفتن توصیف یک فرار همیشگیه؛ فرار و
گریزی که پر از نکته، جزئیات و ریزبینیه. و ریتم این تعقیب همراه می شه با
موسیقی‌های سیلستر میکلوس که فضاسازی‌های بصری کراسناهورکایی رو تکمیل
می‌کنه.
درگیری‌های ذهن موقع فرار سوال‌های پیچیده‌ای رو طرح می کنه. ما می‌دونیم که
می‌میریم و گیر می‌افتیم و نمی‌شه از مرگ فرار کرد. و شاید کراسناهورکایی می‌خواد
توی تعقیب هومر از ما بپرسه که می‌شه از دست زندگی فرار کنیم؟
-متن از کسری کبیری
@Khoobpub
