اگر در دوزخم‌ کنی، ذرّه ای از معرفت جمال تو پیدا کنم و دوزخ را بر دوزخیان چون فردوس گردانم. اگر در بهشتم کنی، شرری از آتشکدهء عشقِ تو برون آرم و بهشت را بر بهشتیان چون جهنّم کنم. گفتند: دوزخ نخواهی و با بهشت که سرای اهل سعادت است نسازی! پس چه میخواهی؟ گفتم: در دنیا عشق او میخواهم و در عُقبا وصل او. دوزخیان را گو در دوزخ بسوزید و بسازید و بهشتیان را گو به بهشت بنازید. ما را از دوزخ آتش عشق او بس است. و از نعمات بهشت وصال او بس است. شیخ المشایخ بایزید بسطامی @Khodshnasi