kheradgan ☀️📍🕊

برنده!

بعضی از کتاب‌ها فارغ از شیوهٔ نگارش، از لحاظ موضوع چنان است که به نظر می‌رسد به زودی ارزش تاریخی پیدا می‌کنند. یک چیزهایی در آن ثبت و ضبط شده‌اند که یا هر جایی نیست یا احساس می‌کنی به‌زودی دایرهٔ اطلاعات دربارهٔ آن محدود می‌شود.
مثل کتاب کوچک «چراغان»، اثر وصّاف بیدگلی (درگذشته ۱۳۳۰ق) که یادم می‌آید دکتر اصغر دادبه برای یافتن اصل و نسب صباحی بیدگلی، شاعر سبک بازگشت (سدهٔ ۱۲ق)، به یکی دو‌ خط از همین کتاب استناد کرده بود. یا همین تذکره‌ها و سفرنامه‌ها و زندگی‌نامه‌ها که پر از نکته است. حتی از یادداشت‌‌های روزانهٔ زنده‌یاد محمدعلی فروغی (۱۲۵۶-۱۳۲۱ش)، چیزهایی می‌توان بیرون کشید که اکنون حکم سند دارد.
کتاب «برنده» (خردگان، تهران، ۱۳۹۹) اثر آقای مجید اسدی، به نقل از عنوان فرعی، مجموعه‌ای است از «دیده و شنیده و نگاشته‌هایی از بود و باش در تاجیکستان نغز».
نویسنده با نهایت ایجاز در قالب خاطره و با طنزی کمرنگ، حدود ۶۰۰ واژه و اصطلاح را به شیوهٔ روایت توضیح می‌دهد.
اگرچه در جای‌جای این روایات نظر نویسنده جاری است ولی این اظهار نظر به گونه‌ای نیست که روی قضاوت خواننده تأثیر بگذارد.
کوتاهی این خاطرات باب میل خوانندگان هم‌روزگار ماست و در کل، این کتاب سرشار است از معرفی اصطلاحات، آداب و رسوم و مردم‌شناسی تاجیکستان معاصر که برای خوانندگان ایرانی و حتی شاید تاجیکان جذاب است.
کتاب را با اشتیاق خواندم و چنانکه در اول سخن گفتم به نظرم رسید این کتاب هم امروز و هم برای آینده‌ها مفید است.
فقط یک نکته و آن اینکه اگرچه برای واژه‌های مدخل‌شده توضیح آمده‌است ولی از آنجا که نویسنده با نثری تاجیکانه و ذوقی نوشته است، در پایان پیش خود گفتم: کاش واژه‌نامه داشت!

#برنده
#مجید_اسدی
#خردگان_تهران_۱۳۹۹

#حسن_قریبی
@hassangharibi

📚: #برنده
🖋: #مجید_اسدی
🇹🇯 #تاجیکستان

برنده دربرگیرنده ۱۴۴ روایت کوتاه و دلنشین از تجربه زندگی نویسنده در کشور تاجیکستان است.
در خلال این روایت‌ها، قریب به ششصد واژه و اصطلاح رایج در تاجیکستان بیان و شرح شده و راوی کوشیده است تا به شکلی ساده و شیرین معنای آن ها را شرح دهد.
قلم نویسنده روان است و از آن‌جا که روایت‌ها خاطرات شخصی او و منطبق بر واقعیت هستند به جان می‌نشیند.
شاید این نخستین اثر چاپ‌شده در ایران باشد که در قالب داستانک‌هایی زیبا به بیان و شرح واژه‌های فارسی رایج در فرارود می‌پردازد و از این طریق می‌کوشد ایرانیان را با فرهنگ اصیل و کهنِ ایران بزرگ فرهنگی و خراسان بزرگ دوباره آشنا سازد؛ فرهنگ و واژگانی که در ایران امروزی تا حدودی از خاطرها رفته و یا کم‌رنگ شده است.
کتاب نمونه بسیار خوبی است برای آن گروه از پژوهشگران و مخاطبان ایرانی که به حوزه آسیای میانه، فارسی تاجیکی، فولکلور و فرهنگ مردم تاجیکستان علاقه‌مند هستند.

@kheradgaan

#برنده ترجمه لغوی یک واژه روسی نیست، بلکه در تاجیکستان به کسی که برآمد کار می‌کند برنده گفته می‌شود؛ همان که در ایران مجری یا راوی است.

@kheradgaan

معرفی کتاب #برنده در ماهنامه#خواندنی
به قلم #دکتر هژیر تهرانی، نایب‌رئیس انجمن دوستی ایران و تاجیکستان

📚: #برنده
🖋: #مجید_اسدی
🇹🇯: #تاجیکستان

یکی از کارهایی که در ایران معمولاً از انجامش بسیار اکراه داشته و اگر هم به اجبار و ضرورت انجام دهم باعث ناخرسندی‌ام می‌شود ولی در تاجیکستان باید به صورت مستمر انجام دهم تا هم خود خرسند شوم هم باعث خرسندی دیگران شوم، "التماس" است.
امروز برای چندمین بار اُستا را فریاد کرده التماسش کرده‌ام تا آمده "پارابالاسکی" یا همان دیش ماهواره را ساز و تنظیم کرده تا بعد از مدت‌ها بتوانم شبکه‌های تلویزیون ایران و سریال برره را ببینم؛ هر چند که گاهی با خود می‌اندیشم که چندیست من هم برره‌ای شده ایستاده‌ام! و باید مدام التماس بکنم.

@kheradgaan

📚: #برنده
🖋: #مجید_اسدی
🇹🇯 #تاجیکستان

خنده‌ای کرد و گفت معلوم است که دیگر "زن‌گیر" شده‌ای.
گفتم: تو از کجا فهمیدی؟
گفت: "خوب‌بد" خوش‌رو شده‌ای.
گفتم: حدس تو درباره زن‌گیر شدن من مثل قرار دادن همین کلمات متضاد خوب و بد کنار هم و گرفتن معنای دیگر است.
نمی‌دانم از عبارت خوب‌بد چه برداشتی دارید یا از بسیار بد؟!
در تاجیکستان که به تعبیری می‌توان آن را کشور عجایبات دانست، بد علاوه بر مفهوم "بد" معنای دیگری هم دارد؛ بنابر این خوب‌بد یعنی "بسیار خوب"، کم‌بد یعنی "خیلی کم"، بی‌زیب بد یعنی "خیلی زشت" و...

@kheradgaan

📚: #برنده
🖋: #مجید_اسدی
🇹🇯 #تاجیکستان

علاقه موبایلی با یاردُم و دستیارم برقرار ساختم و از او علت نیامدن بر سر قرار را جویا شدم.
گفت: مزه‌ام گریخته و قوت کار ندارم.
گفتم: آخر مگر مزه هم می‌گریزد؟
گفت: از دست شما ایرانی‌ها و سراسیمگی‌تان مزه که هیچ، خود آدم هم می‌گریزد.
گفتم: حاضر کجایی و چه می‌کنی؟
گفت: گفتم که مزه‌ام نیست و قوت کار ندارم. آمده‌ام دُختُر تا طبابت گیرم و "ساق سلامت" شوم.
گفتم: ساق سلامت را یک جوری می‌فهمم اما هنوز نفهمیدم مزه در نظر تو چیست و چگونه می‌گریزد؟
خنده‌ای آن‌چنانی کرد و گفت: مزه در گفت مردم ما همان سلامتی است که اگر مراقبش نباشی می‌گریزد و تو را نیازمند دوا و دکتر می‌کند...

@kheradgaan

📚: #برنده
🖋: #مجید_اسدی
🇹🇯 #تاجیکستان

در تاجیکستان برقراری مناسبت و علاقه نسبتاً ساده و روان است و اگر اراده طرفین باشد این مناسبت و علاقه تبدیل به پیوند شده و آدمان با هم هم‌خانه می‌شوند. بنابراین آستین بالا زدن برای برقراری ارتباط و ایجاد پیوند زیاد کاربرد و کارایی ندارد، اما به هر حال کم پیرها، موسفیدان، جوره‌ها، و دوگانه‌ها نباید بیکار بنشینند. لذا گاهی "تقدیرجنبانی" می‌کنند تا تقدیرِ فردی که توان برقراری مناسبت با دیگری یا دیگران را نداشته یا در این زمینه توفیق مدنظر را نداشته است یا به هر دلیل مناسباتش به پیوند و خیزوخفت ختم نشده است، تکانی خورده و به سمت موردنظر جنبیده و بغَلتَد.

@kheradgaan

📚: #برنده
🖋: #مجید_اسدی
🇹🇯 #تاجیکستان

برنده دربرگیرنده ۱۴۴ روایت کوتاه و دلنشین از تجربه زندگی نویسنده در کشور تاجیکستان است.
در خلال این روایت‌ها، قریب به ششصد واژه و اصطلاح رایج در تاجیکستان بیان و شرح شده و راوی کوشیده است تا به شکلی ساده و شیرین معنای آن ها را شرح دهد.
قلم نویسنده روان است و از آن‌جا که روایت‌ها خاطرات شخصی او و منطبق بر واقعیت هستند به جان می‌نشیند.
شاید این نخستین اثر چاپ‌شده در ایران باشد که در قالب داستانک‌هایی زیبا به بیان و شرح واژه‌های فارسی رایج در فرارود می‌پردازد و از این طریق می‌کوشد ایرانیان را با فرهنگ اصیل و کهنِ ایران بزرگ فرهنگی و خراسان بزرگ دوباره آشنا سازد؛ فرهنگ و واژگانی که در ایران امروزی تا حدودی از خاطرها رفته و یا کم‌رنگ شده است.
کتاب نمونه بسیار خوبی است برای آن گروه از پژوهشگران و مخاطبان ایرانی که به حوزه آسیای میانه، فارسی تاجیکی، فولکلور و فرهنگ مردم تاجیکستان علاقه‌مند هستند.

@kheradgaan

🎺
📚 #معرفی_کتاب
🖊 #مجید_اسدی
📒 #برنده
🏷 #خردگان
🇹🇯 #تاجیکستان
کتاب برنده حاصل سفر مجید اسدی، نویسندۀ کتاب، به تاجیکستان است و ضبط هر آنچه دیده و شنیده‌ است. در این کتاب نویسنده به عنوان یک محقق، جهانگرد، روزنامه‌نگار، و مردم‌شناس ... ظهور می‌کند که به همه چیز کنجکاو است. او حرف‌های مخاطبانش را که گاه یک ادیب است، گاه راهگذر، گاهی راننده یا آشپز و یا قصاب، با دقت تمام گوش می‌کند، در مغزش تحلیل و تجزیه می‌کند و آن را در حافظه‌اش ضبط می‌نماید، اگر این‌طور نبود این کتاب خلق نمی‌شد.

مؤلف این واژه و ترکیب‌ها را از سر کوچه و خیابان، رستوران، داخل تاکسی یا اتوبوس، مهمانی، فرودگاه، دانشگاه، آکادمی، بازار و... شنیده و در یادش حفظ نموده است. آنچه کتاب مذکور را ارزشمند می‌کند آن است که نویسنده به هیچ اتفاقی بی‌تفاوت نیست، تاجیکستان را دوست دارد، به مردمان آن احترام می‌گذارد که این امر از هر سطر گرم آن آشکار است.

خواندن این کتاب برای علاقه‌مندان به زبان فارسی اصیل و فرهنگ خراسان بزرگ بسیار لذت‌بخش است؛ همین‌طور برای پژوهشگران و علاقه‌مندانی که به مباحث زبان‌شناسی و واژه‌شناسی می‌پردازند.

@kheradgaan