⭕️ اکثر مردم هنگامی که به پایان کار میرسند و نظری بر گذشته میافکنند، در مییابنند که سرتاسر زندگی را چون چیزی گذرا زیستهاند و با حیرت مشاهده میکنند که آنچه بیاعتنا از کنارش گذشتهاند و لذتی از آن نبردهاند، همان زندگیشان بوده است؛ از این رو انسان فریاد بر میآورد که "امید" و آرزو او را فریفته است!
بنابراین این سوال برایمان مطرح میشود که اگر انسان امید را تمام و کمال کنار بگذارد، دیگر چه چیزی برایش باقی خواهد ماند؟ پاسخ من این است: لحظهی حال! اما آیا انسان قادر به زیستنِ صِرف در "اکنونِ" خویش هست؟ پاسخ من این است: خیر!
زندگی برای بشر آمیختگیِ تناقضها و تعارضهاست؛ بنابراین اگرچه این پاسخی سرگیجهآور است، اما آنچه انسان بودنِ ما را تعریف میکند، مهارتِ ما در امیدورزی به گونهای است که به اکنونمان آسیب جدی وارد نکند!
📖 جهان و تاملات فیلسوف
✍️ #شوپنهاور
🇩🇪
@kheradenaab 💯