نیمه شب بود و در کنار تخت کودک بیمارم، نگران نشسته بودم.
کتاب خدا در دستم بود، هر از گاهی، نگاهی به چهره ی نالان کودکم می انداختم و دوباره آیات قران را میخواندم.
با مردم مهربان باشید...
به پدر و مادر نیکی کنید...
از زیادی مالتان انفاق کنید...
در راه خدا صدقه دهید...
جز حرف راست به زبانتان نیاید...
و ده ها و صدها پند و اندرزی که حتی به کار گیری یکی از آنها میتواند زندگی انسان را آنچنان زیبا و معنادار کند که جاودانه شود.
💗کتاب راهنمای زندگی را بستم، گردنم درد گرفته بود، سرم را بالا گرفتم تا اندکی از درد گردنم بکاهم که نگاهم به نوشته ای بالای تخت فرزندم، خورد.
اهدایی آقای...
چه جالب، دستگاه های پزشکی که کودک مرا یاری میکرد، هدیه ی یک انسان مهربان به کودکان بیمار سرزمینش بود.
قلبم روشن شد، یعنی مدت ها قبل از این که فرزند من بیمار شود، انسان
مهربانی برای روز مبادای او فکر کرده بود، در راه خدا مالش را انفاق کرده و مهمتر این که در راه درستش خرج کرده بود.
از ته دل برایش دعا کردم، چه در این دنیا زنده باشد و چه به دیار باقی رفته باشد، نور و رحمت به نام و یاد جاویدانش باد
💫مامان...
کودکم بیدار شده بود، لبخند میزد، انگار حالش بهتر بود، در آغوش گرفتمش و بوسیدمش
😘#خورشید#داستان_مهربانیبياييم سفير مهربانىِ او باشيم
🔻@Safir_e_Mehrabani🕊
