#یک_جرعه_معرفت🔶حکایت
#شیر_برنج در
#معراج:
♦️از وبسایت تبیان تا نظر مرحوم سید محمد مجاهد در باره آن.
مدتهاست که کلیپ های ویژه، همراه با اظهار نظرهای شگفت و متفاوت، از برخی از اهالی منبر و برنامه های عمومی سیما، در کانالهای تلگرامی و وات ساپ منتشر می شود، و به دلیل ظاهر نامتعارف آن، و نیز استنادهای ضعیفی که دارد، مورد طعن و انتقاد قرار می گیرد. بسیاری از اینها در شبکه های شیعی عرب زبان در عراق که تعدادشان فراوان است، و بعضا در مجالس روضه داخل ایران و گاه در برنامه های سیما جمهوری اسلامی ارائه شده است.
از نقطه نظر دینی، مهم است که به اسناد این احادیث توجه کنیم، و جالب است بدانیم که در غالب موارد، این اخبار، در کتابهایی آمده که محل اعتنای علمای بزرگ گذشته نیستند. بسیاری از این اخبار، حتی اگر در کتاب کافی هم باشد، باز کاوش در سند آنها، می تواند ما را متوجه مشکلات آنها بکند. بخش عمده ای از این اخبار، مانند همین کلیپ هایی که می شنویم، توسط راویان ضعیف و اغلب متهم به غلوّ روایت شده است. فرض کنیم که این اخبار از نظر صحت و سقم، پنجاه پنجاه باشد، روشن است که مضمون آنها، با فضای فکری موجود در جامعه ما سازگار نیست، و حتی اگر کسی احتمال درستی آنها را بدهد، بهتر است با رعایت تقیه مداراتی، از ذکر آنها خودداری کند تا دین ومذهب مورد تمسخر قرار نگیرد. می دانیم که در همه ادیان شبیه این مطالب هست، اما لازم نیست، بر زبان جاری شود، به ویژه که در باره درستی آنها نمی توان مطمئن بود. بیشتر این نوع مطالب، در باره مسأله ولایت است که با گرایش به غلو که در قرون نخستین قوی هم بوده، پیوند عمیقی دارد و اغلب علمای بزرگ قدیم، از این بابت در آثارشان هشدار داده اند. در همین قم، محدثان بنام، چنان سخت گیر بودند که متهمان به غلو را از شهر بیرون می کردند. اکنون می خواهم
یک نمونه را که خوشبختانه این مورد به سیما کشیده نشده اما در وبسایت تبیان هست، اشاره کنم.
این روزها، به مناسبت به حدیث شیر برنج و معراج مواجه شدم. جستجویی در اینترنت کردم، دیدم وبسایت تبیان که یکی از سایت های پرمراجعه است، حکایت را نقل و طبعا به طور ضمنی تأیید کرده است. خبر این است:
«در اخبار شب معراج نقل شده است كه حقتعالى طعام شیربرنج براى مهمانش پیغمبر مهیا نمود پیغمبر فرمود: خدایا چگونه تنها غذا بخورم و حال آنكه تو لعن فرموده اى كسى را كه تنها غذا بخورد، دستى شبیه دست على از پشت پرده ظاهر شد، بعد از تمام شدن غذا ظرف سیبى ظاهر شد یكى را حضرت برداشت و یكى را آندست .چون از معراج برگشت صبح همانروز على (ع ) بخدمت پیغمبر مشرف شد و تبریك گفت پیغمبر فرمود: یا على تو از معراج من چگونه مطلع شدى ، على (ع ) همان سیب را از جیب خود بیرون آورده نزد پیغمبر گذاشت».
جالب است که در کتاب علم المحجه هم که از آثار شیخیه است، اشاره به این روایت را دیدم، و این که نویسنده روی آن تأکید دارد و مخالفان که گویا در آن تردید می کرده اند که نادرست است، متهم می کند که شما حقیقت آن را نمی فهمید. (ص 74)
جالب این که همزمان مشغول تصحیح رساله اغلاط مشهوره از مرحوم آیت الله سید محمد مجاهد بودم، دیدم که ایشان در این باره اظهار نظر کرده و آن را رد نموده و از برساخته های غالیان دانسته است. ایشان که از مراجع بزرگ، از چهره های موثر در جنگهای ایران و روس و متوفای 1242 ق است، در این باره نوشته است:
«و دیگر آنکه میگویند در آن شب که حضرت خاتم الانبیاء به معراج تشریف بردند، حضرت امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ با حضرت رسول ـ صلی الله علیه و آله ـ شیر و برنج تناول فرمودند، و در
یک دانه سیب با آن حضرت شراکت نمودند، که هر
یک نصف او را گرفتند، و دست آن حضرت در پس پرده بیرون میآمد در آن اعلی، محل قرب؛ این سخنی است لغو و نامعقول؛ به علت آنکه نماز معراج مومن است و شخص مومن هرگاه به نماز میایستد، حلاوتی به غیر از حلاوت نماز و رسیدن به وصول قرب الهی، حلاوت دیگر در نظرش نمیآید؛ چون که لذت قرب را درنماز یافته است. در این صورت چنین نفس قدسی که معراج حقیقی و وصول قرب الهی از برای آن حاصل شده باشد و به هر عروجی لذتی بوده باشد، چگونه تنزل مینماید، و بدل میکند لذت مناجات را به لذت خوردنی؛ بلکه آنچه به ما رسیده است، این است بعد از آنکه از مناجات قرب فارغ گردید، و اذن هبوط به او دادند، هنگام برگشتن از آن مراتب عالیه به بهشت عنبر سرشت وارد گردیدند، و بهشت را به قدوم خود مشرّف و مزیّن گردانیدند و از میوه آن تناول فرمودند، و میتواند شد که از آن میوه ها، سیبی هم بوده باشد، و نصف آن را آن جناب به جهت علی علیه السلام آورده باشند و این استبعاد ندارد».
البته
یک حکایت دیگر هم در باره شیر برنج هست که داستانی است در گفتگوی میان امام علی و خلیفه دوم که آن هم جای خود را دارد!
@jafarian1964🆔 @khanefarhang94