#گزارش_کارگری🖌 گزارش دریافتی از شرایط کار و زیست کارگران
من در یک شرکت ریخته گری کار می کنم. این شرکت ۵۷ نفر کارگر دارد که در دو شیفت کار می کنند.
کار ما از ساعت ۷ و سی دقیقه صبح شروع و تا ساعت ۳ و سی دقیقه ظهر ادامه دارد. بعضی از کارگران روزانه حدود ۳ الی ۴ ساعت اضافه کاری می کنند.
دستمزد من یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است که ده درصد از حقوق ما بابت بیمه کسر می شود و به دلیل دستمزد زیر خط فقر، از مالیات معاف هستیم!!
با این گرانی سرسام آور و صرفه جویی های بیشمار، این مبلغ تنها هزینه خورد و خوراک، پوشاک و قسط منزل است. تفریح یا مسافرت تقریبا حذف شده و یا شامل تفریحات خانگی شامل تماشای تلویزیون و ... میباشد. هزینه های مربوط به درمان یا بیماری در صورت وقوع، مطمئنا باید از جایی غیر از حقوق ماهیانه تامین گردد!!
من فرزند ندارم. با وجود چهار سال ازدواج، به خاطر نگرانی های مالی تصمیمی برای بچه دار شدن نگرفته ایم.
نزدیک نیمی از دستمزد من جهت پرداخت اقساط منزل هزینه می شود.
دستمزد های ما در بیشتر مواقع با سه یا چهار ماه تاخیر پرداخت میشود. معمولا آخر هر ماه، به جای دستمزد همان ماه، دستمزد چند ماه قبل پرداخت میگردد.
در محل کار ما هیچگونه تشکل
کارگری وجود ندارد. این در حالی است کارفرما یکی از نیروهای مورد اعتماد خود را به عنوان نماینده کارگران به اداره کار معرفی کرده است.
اگر ما به شرایط کار معترض باشیم، با جمع کردن امضا و اطلاع به مدیریت و درخواست گفتگو با آنها، مشکلات مان را مطرح می کنیم.
اما با وجود شرایط سخت کاری، اخراج ها و حقوق نگرفتن ها، در طول مدتی که من در آنجا کار می کنم، در کارخانه اعتصابی رخ نداده است.
همه پرسنل کارخانه ما قرار دادی هستند. تفاوت دستمزد بین تیم مهندسی، نیروهای فنی و سرپرست ها با کارگران وجود دارد.
به دلیل نیاز مالی، تعداد کمی از کارگرها، بعد از ظهر ها به شکل پاره وقت مشغول کار می باشند. اما اکثریت در شرکت اضافه کاری می کنند. این اضافه کار در شرایط افزایش تولید، اجباری است.
طبق قانون کار، پنجشنبه ها باید کار در کارخانه، نصف روز باشد. اما در شرکت ما باید این روز را هم تمام وقت کار کرد. اضافه کاری پنج شنبه هم محاسبه نشده و هدیه بلاعوض به کارفرما است! هر کسی هم که نسبت به این موضوع اعتراض کند؛ تنها جوابی که شنیده این بوده که «قانون!! اینجا اینطوریه و اگر نمیخواین باید برین جای دیگه کار کنین.»
باز هم طبق قانون، شرکت موظف به دادن نهار یا دادن پول آن به کارگران میباشد. اما این مورد هم در شرکت ما رعایت نمیگردد و ما روزانه برای خود از منزل نهار و صبحانه و قند و چای می آوریم.
از جمله قوانین!! جدید مدیریت این است که در صورت یک دقیقه تاخیر بعد از ساعت ۷ و نیم، ۳ دقیقه تاخیر محاسبه و از حقوق یا اضافه کار کسر میگردد. همچنین در صورتی که
کارگری بین ساعت ۳ و نیم تا ۴ از شرکت خارج شود، اضافه کاری برای او محاسبه نمیشود.
در شرایط بالا رفتن تولید، سرپرست ها بدون اطلاع قبلی، کارگران را با تهدید مجبور به اضافه کاری میکنند و کارفرما هم طوری رفتار میکند که چنین رفتار خشنی، رفتار شخصی سرپرست بوده و هیچ ربطی به او یا دستورات اش ندارد.
محیط کار در کارخانه ما به شدت آلوده است. پیگیری کاهش این آلودگی ها از طرف کارفرما و همچنین اداره کار بسیار کند دنبال میگردد. کار در یک کارخانه ریختگری باید شامل سختی کار گردد؛ اما کارفرما به هیچ وجه حاضر به پذیرش سختی کار نیست. اداره کار نیز، چونکه بار مالی برای بیمه دارد، این موضوع را پیگیری نمیکند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای
کارگری - بهمن ماه ۱۳۹۷
🔹🔸🔹🔸🔹🔸خبرها، تصاویر، مطالب و
گزارشهای
کارگری را از این طریق برای ما ارسال کنید
👈 @hkomitehttps://t.center/khamahangy