در هفته های اخیر، دور تازه ای از اعتصاب و تجمع و راهپیمایی کارگران #نیشکر_هفت_تپه آغاز شده است. یکی از مهم ترین خواست این کارگران، پایان خصوصی سازی در این مجتمع است و بار دیگر بحث اداره یا مدیریت شورایی توسط کارگران طرح شده است. بحثی که برای اولین بار در اعتراضات سال ۹۷، توسط نمایندگانی چون اسماعیل بخشی در خیابانهای شوش مطرح شد.
آنچه در این فایل می خوانید تجربه «کنترل کارگری» در سالهای اول قرن بیستویکم در آرژانتین است. «يوری فرناندِز» از رهبران کارگران لباس دوزی بروکمن در این مصاحبه که در سال ۲۰۰۵ تهیه شده، از این تجربه می گوید.
قصد ما از بازنشر این #تجربه_کارگری، نه کپیبرداری از آن توسط فعالین کارگری؛ بلکه بازخوانی این تجربه برای کمک به کارگران ایران است. بدون شک کنترل کارگری در آرژانتین، (مانند هر حرکت اعتراضی طبقه کارگر) دارای کمبودها و قوت هایی است که باید مورد بررسی و بازبینی قرار گیرد و همه ما از آن بیاموزیم.