كميته هماهنگی برای كمك به ايجاد تشكل های کارگری

#خبر
#محیط_زیست
#خزر
#جنگل
تخریب ۷۰۰ هکتار جنگل ۳.۵ میلیون ساله برای انتقال آب خزر
یک کارشناس حوزه آب گفت: برای اجرای طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی ایران ۱۰۰ تا ۷۰۰ هکتار جنگل های هیرکانی که قدمتی بین ۳ تا ۳.۵ میلیون سال دارد باید از بین برود.
اسماعیل کهرم، کارشناس حوزه آب درباره طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی ایران گفت: این موضوع را باید از سه جنبه اقتصادی، زیست محیطی و سیاسی بررسی کرد. این طرح از جنبه اقتصادی توجیهی ندارد، چرا که هزینه چنین اقدامی علاوه بر احداث خط لوله و ایستگاه های تقویت فشار شامل احداث آب شیرین کن ها نیز می شود که تجهیزات آن به دلیل تحریم های اقتصادی بی شک با دشواری و هزینه بالا وارد می شود، در نتیجه چنین روندی در تولید آب آشامیدنی برای شرب یا حتی صنعت، بی شک هزینه های تولید را بالا برده و آب گرانی به مقصد خواهد رسید که در چنین شرایطی یا مردم باید هزینه آن را بپردازند که بی شک با اعتراض مردمی رو به رو خواهد شد یا دولت باید سهم یارانه ای به آن اختصاص دهد که در این صورت هزینه های دولت شدیدا افزایش می یابد.
وی ادامه داد: طبق این طرح قرار است ۱۵۰ میلیون مترمکعب آب به بخش صنعت و ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب به بخش شرب اختصاص دهند که هزینه تولید آب شرب آن چند برابر هزینه تولید آب تهران شده و بی شک مردم قادر به پرداخت آن نیستند.
این کارشناس آب منظر زیست محیطی طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی را نیز مورد نقد دانست و ادامه داد: برای اجرای این طرح ۱۰۰ تا ۷۰۰ هکتار جنگل های هیرکانی که قدمتی بین ۳ تا ۳.۵ میلیون سال دارد را باید از بین ببرند که بی شک ضمن نابود کردن چنین ثروت ارزشمندی، آسیبی جدی به محیط زیست منطقه وارد می شود.
منبع کارگر گیلان


https://t.center/khamahangy

گزارشی از اعتراض مردم سراوان

هفتهٔ گذشته، در حالی که تنها ۱۴۰ روز تا پایان مهلت دوساله‌ای باقی مانده است که مسئولین از مردم خواسته بودند تا محل #لندفیل زباله به جای دیگری تغییر کند و دیگر ماشین حمل زباله‌ای وارد #سراوان نشود، مسئولان #لندفیل_سراوان طی اقدامی عجیب شروع به ساخت باسکولی جدید در لندفیل برای وزن ماشین‌های حمل #زباله کردند.
بهرامی‌خواه، مسئول پروژهٔ پسماند سراوان، در جواب اعتراض مردم گفت: «ماشین‌های حمل زباله بر روی باسکولی که در محل ورودی لندفیل قرار دارد وزن می‌شدند و این کار اعتراض مردم را در پی داشت به دلیل بو و ریختن شیرابه، ما مجبور به ساخت باسکول جدید در خود محل دفن زباله شده‌ایم.» در صورتی که به گفتهٔ مردم و حتی رانندگان ماشین‌های حمل زباله، باسکول پایین (ورودی) ده پانزده سالی‌ می‌شود که خراب است و ماشینی برای وزن‌کشی به روی این باسکول نرفته است!
این اقدام با #اعتراض مردم روبرو شد و بهرامی‌خواه قول داد که پروژهٔ ساخت باسکول را متوقف کند. اما نه تنها پروژه متوقف نشد بلکه شبانه کارشان را ادامه دادند!
نمایندگان #مردم معترض که طی اعتراضات مردمی علیه این فاجعه و از میان مردم سراوان شکل گرفته و در قالب شورایی پنج نفره، پیگیر خواسته‌های مردم سراوان است، در گفتگو با دهیار و #شورای_اسلامی_سراوان گفتند که هر چه سریعتر باسکول باید برچیده شود و آنها قول دادند که در جلسه‌ای با فرماندار و بخشدار این مسأله را پیگیری می‌کنند.
شورای پنج نفره، به نمایندگی از مردم از ساعت ۱۹ روز ۹۸/۴/۱۵ به مدت ۲۴ ساعت به مسئولین مربوطه برای متوقف کردن ساخت باسکول زمان دادند. جلسهٔ مذکور با فرماندار و بخشدار در روز شنبه، پانزدهم تیرماه برگزار شد. قرار بود که اعضای شواری مردمی سراوان هم در این جلسه حضور داشته باشند، اما گویا حرف حق برای مسئولین تلخ است و به بهانهٔ واهی «رعایت نکردن احترام و تند حرف زدن»، اعضای این شورا به جلسه دعوت نشدند. به هر حال نتیجهٔ آن جلسه برای مردم روشن نشد. مهلت ۲۴ ساعته در ساعت ۱۹ روز یکشنبه، ۹۸/۴/۱۶ به پایان رسید و گروهی از مردم به همراه نمایندگان خود در شورای پنج نفره، جادهٔ لندفیل را بستند و جلو ورود ماشین‌های زباله را گرفتند.
مردم می‌خواستند ساخت باسکول متوقف و هر چه که ساخته شده، خراب شود. آنها در تماس با دهیار و شورای اسلامی، اتمام مهلت ۲۴ ساعته را یادآور شدند و بستن جاده را اطلاع دادند و تأکید کردند که به محض فرستادن جرثقیل و خراب شدن باسکول، جاده باز خواهد شد و ماشین‌های حمل زباله تا پایان این ۱۴۰ روز می‌توانند به کار خود ادامه دهند و وارد لندفیل شوند.
حاجی‌پور، رئیس پسماند رشت، در تماس تلفنی با یکی از اعضای شورای مردمی، خواست که مردم محل لندفیل را ترک کنند و اجازه دهند که او روز دوشنبه، ۹۸/۴/۱۷، جرثقیل بفرستد و باسکول را خراب کنند. اما مردم قبول نکردند و حاجی‌پور با قول فرستادن جرثقیل، راهی سراوان شد.
حاجی‌پور در محل تجمع حاضر شد و سعی داشت به مردم بقبولاند که ساخت باسکول هیچ منافاتی با پایان کار لندفیل در ۱۴۰ روز آینده ندارد! حرفشان این بود که باسکول قابل جابه‌جایی و نگرانی مردم بی‌مورد است؛ اما مشخص نشد که چرا باید هزینه‌های اضافی برای ساخت و یا حتی جابه‌جایی صورت گیرد در حالی که می‌شد این هزینه‌ها صرف رفاه حال مردم سراوان شود! مثلاً سم‌پاشی به‌موقع صورت بگیرد یا وعدهٔ لوله‌کشی برای آب شرب و قابل استفاده که مدت‌هاست داده شده، عملی شود اما در عوض یک بار اقدام به نورپردازی جادهٔ مسیر حمل زباله‌ها به دل #جنگل می‌کنند و این بار اقدام به ساخت باسکولی می‌شود که قرار است به زودی جمع شود!
بالاخره ساعت ۲۲ تا ۲۳ شنبه شب، دو تریلی و یک جرثقیل آمدند و صفحه‌ها جمع و زیرساخت باسکول خراب شد.
این پیروزی کوچک اما شیرین مبارک مردم نجیب سراوان باشد؛ کوچک چون هنوز مشکل بزرگ، دفن زباله در سراوان، حل نشده باقی‌مانده و مردم نجیبانه منتظر به پایان رسیدن این ۱۴۰ روز هستند. شیرین چون حاصل اتحاد مردمی بود که حرفشان دو تا نشد و شش ساعت در گرمای تابستان، در میان بوی بد زباله که هر روزشان اینگونه می‌گذرد ایستادند و تا به کرسی نشاندن خواسته‌شان محل را ترک نکردند.
باید دید آیا مسئولان در وعده‌ای که ۱۴۰ روز به عملی شدنش باقی مانده صادق خواهند بود یا این مردم سراوان و شورای نمایندگانشان هستند که باید با مقاومت خود، سراوان را نجات دهند.

منبع: کارگر گیلان


https://t.center/khamahangy