📚 ابیات کتاب مشاعره انتخاب و تدوین امیراسماعیل آذر #پ ۹ پس از عمری هنوز ای جان به یاری زنده می‌دارد نسیم اشتیاق من، چراغ انتظارم را #فریدون_مشیری پس از مرگ از زمینِ مرقدم مردم‌گیا روید مرا هرگز نسازد خاکْ پنهان، دانۀ عشقم #حزین_لاهیجی پست بوَد آب بقا همچو خاک در نظر همت والای من #قدسی_مشهدی پسته را با دهن تنگ تو نسبت کردم رفت در خنده ز شادی، مگرش باور کرد #خواجوی_کرمانی پسته و فندق ز مهر و کین تو آگه شدند این فم از مدحت گشاد و آن ز بیمت بست فم #مسعود_سعد_سلمان پس مقالاتِ من و مجلسِ تو راست چون زیره و چون کرمان است #انوری پشت ستونِ سایه‌ها روی درختِ شب می‌جویم اما نیستی در هیچ جا امشب #محمدعلی_بهمنی پشتِ طاقت بنفشه را خم شد بهر خود در لباسِ ماتم شد #هلالی_جغتایی پشت کدامین در کسی جز تو تواند بود ای تو طنین هر صدا و روح هر خانه #حسین_منزوی پشمین کلاه خویشتن از همّتِ بلند با تاجِ کیقباد برابر گرفته‌ام #دهقان_سامانی پشیمانی ندارد خنده بر وضع جهان کردن ندارد گریه در پی خنده‌ای کز زعفران خیزد #صائب پلنگ من، دل مغرورم، پرید و پنجه به خالی زد که عشقِ ماهِ بلندِ من ورای دست رسیدن بود #حسین_منزوی پنجۀ تاک ز سرمای سحر می‌لرزد لاله از بهر همین کرده فروزان منقل #وحشی_بافقی پندِ بسیار به او گفتم و نشنیده گرفت که عنانش به کف مستی و خودرایی بود. #هوشنگ_ابتهاج (سایه) #مشاعره خاکستر ققنوس