📚 ابیات کتاب مشاعره انتخاب و تدوین امیراسماعیل آذر #پ ۸ پری دانی چرا در دیدۀ مردم نهان باشد؟ که از شرم تو نتْواند میان مردمان باشد. میر #معزالدین_صفوی پری‌رُخان همه آیینه‌دارِ رخسارش نگار من چو به آیینه‌خانه می‌آید #صمد_یوسفی (نجوا) پری‌رخی که به یک دست پرورانْد مرا چرا برانْد ندانم به دستِ دیگرِ خویش #حسن_وثوق تهرانی پری‌روییّ و مه‌پیکر، سمن‌بوییّ و سیمین‌بر عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی‌باشد #سعدی پریشان خاطرم کردند آن روزی که آن زلف پریشان آفریدند #محمدعلی_ناصح پریشان کرده‌ای زلف سیه را چو ابرِ نیمه شب بگرفته مه را #لاادری پریشان کن سر زلف سیاهت شانه اش با من سیه زنجیر گیسو باز کن، دیوانه اش با من #حمید_نقوی پریشان می‌تراود گفتگوی عشق از کلکم نهالِ خامۀ من بید مجنون است پنداری #صائب پریش خاطر از آن زلف عنبرافشانم خوشم از آن که تو کردی چنین پریشانم #امین_میرهادی پری نئی و به صورت چنانی از خوبی که حسن را به پریزادگان می‌آموزی #حسین_منزوی پس از این دلْ حرمِ خاصِ خدا خواهم کرد دستِ بیگانه از این خانه جدا خواهم کرد. #فخری_ناصری (مرجان) پس از اینم عوض اشک دل آید بیرون آب چون کم شود از چشمه گل آید بیرون #قاسم‌_سبزواری قاسم‌خان (داماد جهانگیر شاه -۱۱ ق) پس از تحملِ سختی امید وصل مراست که صبح از شب و تریاک هم ز مار آید #سعدی پس از عمری که دل در عشقِ او افسانه می‌خوانَد هنوزم آن بت دیر‌آشنا بیگانه می‌خوانَد #باستانی_پاریزی #مشاعره خاکستر ققنوس