خبرمازندران 🇮🇷🇮🇷
#پرسش_و_پاسخ
Канал
2,78 тыс.
подписчиков
57,8 тыс.
фото
9,99 тыс.
видео
5,31 тыс.
ссылок
✅خبرمازندران
♻️پوشش اخبار متنوع اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، ورزشی و ..
🔸ما به #مازندران به عنوان یک #کلان_شهر می‌نگریم
🔹سایت خبری khaber.ir
👈ارسال مطلب:
@khabare_mazandaran
#پرسش_و_پاسخ
چندی پیش در گروه وزینِ #خانه_نیما، به مدیریت دوست شاعرم، #امیر_کریمی، پرسشی مطرح شد که آيا جشنواره های ادبی در ايران از جمله جشنواره ی شعر فجر و مطبوعات و رسانه های ملی توانسته اند به پيشرفت شعر و ادبيات ايران كمكی کنند؟ و آيا اين ابزارهای رسانه ای توانسته اند حتا اندكی از شعر و ادبيات ما را جهانی كنند؟ آنچه که در ادامه می آید پاسخ اینجانب به این پرسش ها بود:
جشنواره های شعر در ایران از آفاتی جدی رنج می برند؛ جشنواره ها یا دولتی اند و یا غیردولتی. جشنواره های دولتی معمولن حول محور یک موضوعِ سفارشی می گردند و این سبب می شود ذهن شاعر نتواند آزادانه دست به اندیشه و تخیل و در نتیجه، آفرینشِ اثرگذار هنری بزند. به زبان دیگر، موضوع-محور بودنِ جشنواره های دولتی مانع بزرگی بر سر راهِ کار خلاقانه است.
جشنواره های غیردولتی نیز که تحت عنوان جایزه های خاص برگزار می شوند یا گرفتار حب و بغض های شخصی و یا درگیرِ برخی کلیشه های ذهنی از تعریف، ماهیت و ساختار شعرند و معمولن کسانی در این جشنواره ها برگزیده می شوند که به نوعی وابسته یا مرتبط با حلقه های خاص یا نگاه کلیشه ایِ برگزارکنندگان آنهایند.
زمانی، #نیما_یوشیج مسابقه ی شعری در یکی از مجلات ادبیِ وقت گذاشته بود و نامه های بسیاری از سراسر کشور با شعرهای بلندبالای مدرن به دفتر آن مجله رسید؛ در واقع، همه به تصور این که چون نیما بنیانگذار شعر مدرن ایران (نو یا نیمایی) است برای او شعرهای مدرن امروزی فرستادند، اما نیما سرانجام جوانی مشهدی را که یک قصیده (قالب متروک ادبی) با ویژگی های سبک کهنِ خراسانی (ترکستانی) فرستاده بود، برنده اعلام کرد. قصیده ای که دو بیت آغازینش این بود:
دیدی دلا که یار نیامد
گَرد آمد و سوار نیامد
آراستیم خانه و خوان را
وآن ضِیف نامدار نیامد...
آن جوان، #مهدی_اخوان_ثالث و آن قصیده، شعری بود که او برای پیر احمدآبادی، #دکتر_محمد_مصدق، سروده بود. شوربختانه، شعرِ امروزِ ما این اصول درست و منطقی را در نقد و داوریِ ادبی بسیار کم دارد.
در مجموع، جشنواره های شعر در ایران نه کمکی به ارتقای سطح نگاه شاعرانه کرده اند و نه توانسته اند کاری کنند که شعر ما پا از محدوده ی حلقه های خاص -دولتی و رسمی یا غیردولتی و محفلی- فراتر بگذارد، چه رسد به آن که بتواند فراتر از مرزهای ایران برود.
#داوود_کیاقاسمی
🌀به کانال مجله خبری مازندران بپیوندید:👇👇
@khabaremazandaran
چندی پیش در گروه وزینِ #خانه_نیما، به مدیریت دوست شاعرم، #امیر_کریمی، پرسشی مطرح شد که آيا جشنواره های ادبی در ايران از جمله جشنواره ی شعر فجر و مطبوعات و رسانه های ملی توانسته اند به پيشرفت شعر و ادبيات ايران كمكی کنند؟ و آيا اين ابزارهای رسانه ای توانسته اند حتا اندكی از شعر و ادبيات ما را جهانی كنند؟ آنچه که در ادامه می آید پاسخ اینجانب به این پرسش ها بود:
جشنواره های شعر در ایران از آفاتی جدی رنج می برند؛ جشنواره ها یا دولتی اند و یا غیردولتی. جشنواره های دولتی معمولن حول محور یک موضوعِ سفارشی می گردند و این سبب می شود ذهن شاعر نتواند آزادانه دست به اندیشه و تخیل و در نتیجه، آفرینشِ اثرگذار هنری بزند. به زبان دیگر، موضوع-محور بودنِ جشنواره های دولتی مانع بزرگی بر سر راهِ کار خلاقانه است.
جشنواره های غیردولتی نیز که تحت عنوان جایزه های خاص برگزار می شوند یا گرفتار حب و بغض های شخصی و یا درگیرِ برخی کلیشه های ذهنی از تعریف، ماهیت و ساختار شعرند و معمولن کسانی در این جشنواره ها برگزیده می شوند که به نوعی وابسته یا مرتبط با حلقه های خاص یا نگاه کلیشه ایِ برگزارکنندگان آنهایند.
زمانی، #نیما_یوشیج مسابقه ی شعری در یکی از مجلات ادبیِ وقت گذاشته بود و نامه های بسیاری از سراسر کشور با شعرهای بلندبالای مدرن به دفتر آن مجله رسید؛ در واقع، همه به تصور این که چون نیما بنیانگذار شعر مدرن ایران (نو یا نیمایی) است برای او شعرهای مدرن امروزی فرستادند، اما نیما سرانجام جوانی مشهدی را که یک قصیده (قالب متروک ادبی) با ویژگی های سبک کهنِ خراسانی (ترکستانی) فرستاده بود، برنده اعلام کرد. قصیده ای که دو بیت آغازینش این بود:
دیدی دلا که یار نیامد
گَرد آمد و سوار نیامد
آراستیم خانه و خوان را
وآن ضِیف نامدار نیامد...
آن جوان، #مهدی_اخوان_ثالث و آن قصیده، شعری بود که او برای پیر احمدآبادی، #دکتر_محمد_مصدق، سروده بود. شوربختانه، شعرِ امروزِ ما این اصول درست و منطقی را در نقد و داوریِ ادبی بسیار کم دارد.
در مجموع، جشنواره های شعر در ایران نه کمکی به ارتقای سطح نگاه شاعرانه کرده اند و نه توانسته اند کاری کنند که شعر ما پا از محدوده ی حلقه های خاص -دولتی و رسمی یا غیردولتی و محفلی- فراتر بگذارد، چه رسد به آن که بتواند فراتر از مرزهای ایران برود.
#داوود_کیاقاسمی
🌀به کانال مجله خبری مازندران بپیوندید:👇👇
@khabaremazandaran