خبرمازندران 🇮🇷🇮🇷

🔰 پرچمدار رواداری در کنشگری مدنی ایران

🔻چرا در روزهایی که کشور نیازمند کنشگران محیط زیست است، با آنها برخورد می شود؟ - سلامت نیوز


✍️ حنیف رضا گلزار

کمتر کسی هست که او را بشناسد ولی نداند که روش و منش کنشگری او بر بنیان خشونت پرهیزی، مدارا و رواداری بنا شده است. کنشگری بر بنیان «گفتگو» با سرسخت ترین مخالفین، از دیگر ویژگی ها و تلاش برای «گفتمان سازی» با دیگرانی که همچون او نمی اندیشند، از دیگر توانمندی های ویژه «مسعود» است.
اعتقاد به «گفتگو» و «گفتمان سازی» برای پایداری و پاسداری از زیست بوم میهن، در این روزهای سخت و جان و روان فرسا، گزاره های خرد و کم جایگاهی نیستند. به تجربه دریافته ام که هرکسی یارای به دوش کشیدن این دوبار گران را ندارد. کم نیستند کنشگران و نهادهای مدنی ای که باوجود سال ها کنشگری، همچنان از درک جایگاه و کارکرد های این دو گزاره گرانسنگ و پر ارج نه تنها ناتوان، بلکه گریزانند.
«مسعود» از آن دست شهروندان میهن پرستی است که در روزگار جنگ و آن روزها که خاک سرزمینمان آماج گلوله های کینه توزانه اهریمنان بود، برای پاسداری از خاک میهن رزم جامه به تن کرد و سلاح در دست گرفت و پس از جنگ هم در نه در سنگر، بلکه در میدان کنشگری مدنی، اینبار با سلاح قلم برای پاسداری از خاک و آب میهن به پاخاست.
بی گمان و بدور از بزرگنمایی، خردورزی و نگاه ژرف «مسعود» به زیر ساخت های محیط‌زیست و منابع طبیعی، از او کنشگری دگرسان و کمیاب در این میدان پر آشوب ساخته است. روش کنشگری گفتگو بنیان او برای پاسداری از محیط زیست و منابع طبیعی بی گمان نیاز امروز کشور است. باید از او و آنهایی که همچون او می اندیشند، در راستای پاسداری از زیست بوم میهن بیشتر استفاده کرد. باید اندیشه و خردورزی او و همگنان او را ارج نهاد و همچون الگویی بویژه به نسل نوین کنشگران محیط‌زیست و منابع طبیعی ایران شناساند. باید به او و همگنان او پر و بال داد تا اندیشه های پاک و بی آلایش خود برای آینده ایران را بازنشر داده و بیاموزانند.
از این روی برایم شگفت آور و درک ناپذیر است که چرا در روزهایی که کشور بیش از هر زمانی نیازمند میدان داری کهنه سربازان و اندیشه ورزانی همچون «مسعود مولانا» است، چنین برخوردی با او می شود. توانمندی های او مرا امیدوار می کند که از کارشناسانی که این روزها مشغول «گفتگوی کارشناسی» با اویند هم «کنشگر محیط زیست و منابع طبیعی» خواهد ساخت.
او مگر بهروزی سرزمین و نیک روزی همگنان و پایداری زیست بوم سرزمین پدری، آرنگ و آرمان دیگری را نمی جست. امیدوارم پرچم دار رواداری کنشگری مدنی سرزمین پدری، هرچه زودتر به میان ما و میدان کنشگری مدنی بازگردد.

#مسعود_مولانا

🆔 @khabaremazandaran

🔻برای مسعود مولانا

✍️الهام فریدونی

در این روزگار که جسم و روح ناباورانه در شمایل غم پدیدار گشته‌اند؛
در این روزهای غرق در امید و نومیدی، گویی یاور دیرینه‌ی طبیعت ‌کشورمان و هموند دلیر و بلند اندیش‌مان، مسعود مولانا بازداشت شده است!
تجسم بودن چنین روح بزرگی در آن فضای تنگ و تاریک، نه تنها تمامی اصول اخلاق و فلسفه‌ی زیستن را نقض می‌کند، که هستی را با آن عظمتش در پیش چشم‌ هر آنکه مولانا، قامت فکری‌ و تعهدش به انسانیت را شناخته، تار می‌‌کند.

چنین برخوردی با او در باور‌ها نمی‌گنجد و اگر هم بشود آنرا به خیال نشاند، اما راه کنشگری طبیعت را چگونه می‌توان بی‌مولانا تجسم کرد؟!
راهی که با تلاش‌ها و اندیشه‌های او عجین شده مگر مجال عبور بی‌او را هم میدهد؟! او که از پیشروان کنشگری محیط‌زیست و منابع طبیعی ایران است.

مولانا را هر که روزی دغدغه‌‌ی این سرزمین داشته و برای حفاظت آن قدم در وادی کنشگری نهاده می‌شناسد.

هنوز بانگ صدایش در گوش‌مان است آن روز که در سازمان حفاظت از محیط‌زیست با منطق استوار خود بر توجیهات سست و بی‌‌بنیان حامیان سدسازی و ویرانگران این سرزمین کوبید و پرده از طرح‌های شوم آنها برداشت، تا جاهلان و طبیعت‌خواران گمان نبرند در این مملکت اندیشه‌های والا همگی کوچانده یا به سکوت نشسته‌اند!

مولانا برای حفظ آب و خاک این سرزمین از جان مایه گذاشته، برای روشنگری ایده‌ها پرورانده و راه‌‌ها گشوده است، او تلاش کرد تا نور حقیقتی که خود سالها با آموختن، تجربه و ممارست کسب کرده بر راه کنشگری بتاباند؛ برای همین دانش خود را فروتنانه می‌بخشد، به امید روشن شدن ذهن‌ها و برای ساختن ایرانی آباد و طبیعتی نزدیک به آنچه غایت خالقش بوده!

از همین رو قلم میزند بی‌آنکه بیمی از مافیای آب و خاک داشته باشد، و سخن میراند بی‌ آنکه دل نگران ِ تلخ کامی مسئولین باشد؛ راهش سخت است چون هدفش والاست، همتش بلند است چون انگیزه‌اش جمعی‌ست، و کلامش حق است چون خود را به خرد مجهز کرده!

برای رسالت بزرگش که دوگانه‌ی جامعه و سرزمین است، قدم و قلم میزند.

مولانا همیشه صدای رسای طبیعت بی‌صدای ایران بوده که به موجب آنهمه تلاش‌ برای نجات منابع‌طبیعی و محیط‌زیست، امروز باید قدر ببیند و بر صدر نشیند، به حقیقت که زندان جای چنین بزرگ مردی نیست!
بی شک جامعه‌ی کنشگری محیط‌زیست و منابع‌طبیعی در حمایت قاطع از ایشان کوتاهی نخواهند کرد و امید داریم هر چه زودتر ایشان به جمع خانواده و دوستان خود بازگردند.

شایسته نیست اهل قلم در زندان باشند، که گفتن حقیقت و دفاع از آب و خاک آنهم با قلم پرسخن مولانا تکلیفی انسانی است.

#مسعود_مولانا

🆔 @khabaremazandaran

#مسعود_مولانا
فعال مدنی و کنشگر محیط زیست روز سه‌شنبه ۲۲ آذر در محل کار خود در شهرستان بابل بازداشت شد

🆔 @khabaremazandaran

🔻سیل ، توسعه نامتوازن ، سازمان های مردم نهاد

یکم - سیلاب که تا ۶۰ سال قبل یک پدیده ی کاملا طبیعی محسوب می شد ، اکنون با مداخلات ویرانگر و نوع ِ زیست ِ ما انسان ها - با تاکید بر نقش اصلی دولتها - دیگر از یک امر ِ کاملا طبیعی خارج شده و به پدیده ای ترکیبی " طبیعی - انسان ساخت " تبدیل شده است .

دوم - تغییرات اقلیمی با این گستره ی عظیم و عمیق در سراسر جهان و بویژه ایران ، که اکنون با آن مواجه ایم ، پدیده ای کاملا انسان ساخت است . بدون تردید یکی از عوامل حجم عظیم بارش های بی سابقه در یک ماه اخیر ایران ، بهم خوردن ِ چرخه ی طبیعی آب و هوا در اثر تغییرات اقلیمی و پیوند آن با دوره های برگشت سیل با بازه های زمانی طولانی مدت بوده است .

سوم - توسعه ی نامتوازن که در بسیاری از موارد میتوان آن را به توسعه ی تهاجمی تشبیه نمود ، و مداخلات ِ ویرانگر ِ مستقیم در اکوسیستم های طبیعی هم چون جنگلها ، رودخانه ها و مسیل ها ، آسیب های سیل را چند برابر کرده است .

چهارم - وقتی ۵۰ در صد جنگلهای شمال و ۳۰ درصد رویشگاههای زاگرس را از دست داده ایم ، چگونه انتظار داریم طبیعت نقش خود را در کاهش ِ سرعت آب و جذب آن انجام داده و بخشی از سیلاب را مهار کند ؟!

پنجم - وقتی بستر و حریم رودخانه ها را تصاحب کرده و راه ِ گذر ِ آب را تنگ میکنیم ، چگونه انتظار داریم رودخانه ، کار کرد ِ طبیعی خود را بدرستی انجام دهد ؟!

ششم - وقتی دو برابر نیاز ِ واقعی ِ ذخیره سازی آب کشور ، سد می سازیم و هم چنان این روند را ادامه میدهیم ، اما برای پروژه های آبخیزداری و آبخوانداری، که هزینه های آن یک دهم ِ سد سازی است ، اما کار کرد ِ آن در ذخیره سازی آب و حفاظت از خاک ، بسیار موثرتر از سد سازی ست ، بودجه های لازم را اختصاص نمی دهیم ، چرا باید انتظار سیل را نداشته باشیم ؟!

هفتم - به هر ترتیب سیلاب هم اکنون آسیب های زیادی به هم وطنان و زیر ساخت های کشور وارد کرده است .
بدون تردید یکی از وظایف سازمانهای مردم نهاد در چنین شرایطی این است که با تمام ظرفیت ِ مدنی خود به کمک سیل زدگان بشتابند و در میدان عمل پرچمدار همبستگی ملی ، مشارکت ، یاری گری و خلق ِ سرمایه ی اجتماعی باشند .

هشتم - اما وظیفه ی دیگر و بسیار مهم ِ سازمان های مردم نهاد پس از کمک رسانی ، تبیین ِ دقیق و علمی ِ این پدیده ، بر اساس مستندات میدانی است . باید با صراحت و شفافیت تمام ، عوامل ِ پدید آیی این سیلاب مخرب را شناسایی و راههای کاهش ِ آسیب در آینده را ، بر اساس ِ مدل و شاخصه های توسعه ی پایدار اعلام نمائیم .

نهم - اگر قید ِ اشتباه کردیم و نمی دانستیم ، با تسامح و چشم پوشی ، تا کنون قابل پذیرش و گذشت باشد ، آیا واقعا جایی برای خطا و یا خیانت در حق ِ طبیعت ، سرزمین و مردم ، در آینده باقی می ماند ؟!

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🗓 دوشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۸

🆔 @khabaremazandaran

🔻 سیل ِ شیراز و

خانه ی رود خانه !



با سلام و خیلی مخلصیم

به هنگام ِ سیل در دروازه قرآن ِ شیراز ، در این شهر بودم و از نزدیک شاهد ِ فاجعه !

فاجعه ای نه ناشی از باران ، که عمدتا
بر خواسته از نادیده انگاشتن ِ ابتدای ترین شاخصه های توسعه ی پایدار و اصرار بر مسیر ِ ابلهانه و آزمندانه ی توسعه ی تهاجمی !

با تعدادی از مردم این شهر از طیف های مختلف صحبت کردم . دقیق ترین تحلیل را در این بیت از یک شیرازی ِ صاحِب ِ فِراسَت یافتم :

#هر_که_او ، خانه ی رود را گرفت

#رود ، خانه اش را خواهد گرفت !

همین و تمام !

#مسعود_مولانا - فعال مدنی


🗓 پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۸

🆔 @khabaremazandaran

💦سیل در شمال

#محصول_توسعه_ی_تهاجمی !

با سلام و خیلی مخلصیم

یکم - یک دوم ِ جنگلهای شمال را در ۴۰ سال گذشته از دست داده ایم ، از سه میلیون و ششصد هزار هکتار به یک میلیون و هشتصد هزار هکتار !

دوم - در ۴۰ سال گذشته متوسط میزان بارندگی در شمال ۲۰ در صد کاهش یافته است اما میزان ِ سیلاب های خانمان برانداز ۵۰ برابر افزایش یافته اند !
این میزان سیلاب چه نسبتی با جنگل تراشی و فرسایش خاک در بالا دست دارند ؟

سوم - اصرار بر مسیر توسعه ی نامتوازن و نادیده انگاشتن ِ شاخصه های توسعه ی پایدار ، تاب آوری و توان ِ اکولوژیک سرزمین مان را ربوده است . بارانی که می بایست سفره های زیر زمینی را سیرآب کند ، در فقدان ِ پوشش گیاهی در بالا دست ، سیل میشود در پائین دست و شهر و خانه های مردم را ویران میکند !

چهارم - سیلاب پس از هر باران ِ جدی ، یک سیلی محکم بر تفکر ِ توسعه ی ناپایدار و تهاجمی ست .

چند سیلی دیگر باید بخوریم تا بخود آئیم !!

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🗓 چهارشنبه ٢٩ اسفند ۱۳۹۷

🆔 @khabaremazandaran

🌿🌻🌿🌻🌿🌻🌿🌻🌿🌻

#منطق_گفت_و_شنید_در

#مشارکت_مدنی

🌻یکم - چرا بعضی مواقع ، کسانی در درون ِ یک نهاد مدنی و یا دو گروه ِ مرجع ِ اجتماعی ، نمی توانند روبروی هم نشسته ، گفت و شنود کنند ، اما کارشان به مجادله و منازعه نکشد ؟!

🌻دوم - آسیب چیزی ست که می بینیم اما چیزی که کمتر دیده میشود ریشه های آسیب است ، جایی که مشکلات دائما باز تولید میشوند .
#ریشه_ی_چنین_منازعاتی_درکجاست و چرا چنین است ؟

🌻سوم - بسیاری از ما فعالان اجتماعی ، دچار ضعف ِ مفرط ِ مهارت های ارتباطی هستیم که اساسا ناشی از لاغر بودن کنش ِ جمعی ِ منظم و ریشه دار در تاریخ این سرزمین است . تاریخی که شوربختانه بخش اعظم آن تاریکی و تازیانه بوده است !

🌻چهارم - مشکل ِ عمیق تر اما زمانی ست که مجادله کِش می آید در زمانی طولانی . در اینجا ما با غول ِ غرور ِ کاذب و کیش ِ شخصیتی مواجه ایم که حاضر است برای برنده شدن در مجادله ، کِشتی مشترک را هم غرق کند !

🌻پنجم - بنظر میرسد گام اول آن است که مشکل خودمان را دقیق و عمیق پذیرفته و آن را نفی نکنیم . گام دوم آنکه با کسب ِ #مهارتهای_منطق _مکالمه و تغییر رفتارهای فردی ، آرام آرام مسیر ِ خود را اصلاح کنیم و سوم ، حضور دائمی و مستمر در نهادهای مدنی و ساختارهایی ست که موازین دمکراتیک ، خِرد جمعی و یاریگری ِ انسان گرایانه را سر لوحه ی فعالیت های خود قرار داده اند .

🌻ششم - چنین حضوری آرام آرام ما را تراش داده و لبه های زمخت مان را نرم و گِرد میکند ، تا جائیکه احترام و درک و دریافت ِ دیگری ، به جزئی از ذات ما تبدیل میشود .
#هیچکس_صرفا_با_خواندن_کتاب ِ آموزش ِ شنا ، شناگر نمی شود ، باید دل به دریا زد و در آبهای عمیق و به سعی ِ سالها ، شنا را فرا گرفت

#هفتم - پیشنهاد میکنم روی پرسش های زیر کمی مکث کنیم و همه ی ما خود را در معرض ِ یک دگر سنجی مجدد قرار دهیم :
🌻۱- جزو کسانی هستیم که در مواجهه ی با دیگران ، از نقد شروع میکنیم و اکثرا به حذف میرسیم !

🌻۲- جزو کسانی هستیم که در مواجهه ی با دیگران از تایید شروع میکنیم و در صورت لزوم به نقد میرسیم !

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🗓 دوشنبه ؛ ۲۰ اسفند ۱۳۹۷

🆔 @khabaremazandaran

🌻 #راهکارهایی_برای_پایداری و

تداوم ِ شبکه های اجتماعی

با سلام و خیلی مخلصیم

عوامل موثر در پایداری و تداوم ِ شبکه های اجتماعی :

۱-تدوین اهداف و برنامه های منسجم ، اما واقعی و قابل اجرا ، که مورد قبول و توافق اکثریت اعضا باشد

۲-هدایت ِ شبکه بر اساس خرد جمعی و مدیریت مشارکتی

۳-سا ختار تشکیلاتی ِ غیر متمر کز و در عین حال منضبط و تاثیز گذار

۴- اجرای آیین هایی که به پیوند های عاطفی اعضای شبکه یاری رسانده و جان ها را به یکدیگر پیوند زند .

۵-روابط درون شبکه ای مبتنی بر مشارکت ِ حداکثری ، نظام ِ متقابل ِ اعتماد ، انضباط و رفاقت های عمیق انسانی

۶-مهم ترین عامل ِ حفظ وتداوم یک شبکه ، انجام ِ عمل ِ مشترک در راستای اهدف شبکه است . ،شبکه ای که فاقد پشتوانه عملی ِ ملموس و قابل اتکا برای اعضا ی خود باشد ،بسادگی دچار تفرقه و تشتت گشته ، فرو می پاشد.
فراموش نکنیم که نظریه ها و مفاهیم هیچکدام خود بخود محقق نمیشوند !

۷- استراتژی اساسی شبکه می بایست بر بنیان ِ : آگاهی و اطلاعات دقیق بر اساس آخرین دستاوردهای علمی روز جهان ، مطالبه گری ِ منطقی و مستدل بر اساس ِ شرایط کشور ، بهره گیری از دانش بومی و ذخیره ی فرهنگی و فنی ِ تمدن ِ ایرانی ، بدنه ی اجتماعی متشکل ،شفافیت مالی ، صداقت و جسارت اجتماعی ، پرهیز از هر گونه خشونت ِ کلامی وبهره گیری از نیروی افکار عمومی باشد .

۸- هر ساختار ِ شبکه ای ، اگر می خواهد موثر ، تاثیر گذار و پایدار بماند، می بایست تلاش کند تا ترکیب مناسبی از همه موارد ذکر شده را در خود ذخیره داشته و تداوم دهد .

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🆔 @khabaremazandaran

🔻 تا چند زنیم به روی دریاها خِشت ؟!
خیام

💥#سر_شاخه_ها یا ریشه ها ؟!

با سلام و خیلی مخلصیم

یکم - یکی از چالش های کنشگری در حوزه محیط زیست ، چسبیدن به معضلات کوچک وخُرد و در جا زدن در چارچوب مشکلاتی ست که خود معلول ِ علتهای بزرگ ، ریشه ای و ساختاری هستند . راهبرد مطالبه گری محیط زیستی اگر در طرح خواسته های کوچک -محلی و منطقه ای متوقف بماند، قطعا گرفتار گرداب دور باطل خواهد شد .

دوم - سیستم ِ اجتماعی - اقتصادی ، متکی بر توسعه ی تهاجمی و ناپایدار ، هر روز هزاران معضل ریز و درشت را باز تولید کرده و ما را اسیر و سرگرم خود می کنند . پیگیری مطا لبات کوچک و محلی در اصل ، معبر و میدانی هستند که ما را آماده مطرح نمودن طرح های کلان و بنیادین می نمایند . بر اساس چنین دید گاهی و با تلاش برای تغییر قوانین بالا دستی ، باید سیستم و پروسه ای را سامان دهیم که کمترین باز تولید تخریب در حوزه محیط زیست و منابع طبیعی را نمایندگی کند . سازماندهی چنین روندی بی شک نیازمند اقداماتی کلان ، ریشه ای و اساسی در نوع و نحوه ی اداره جامعه و زندگی روزمره در همه عرصه های آن است .
اقداماتی که از سر شاخه ها شروع اما در آنها متوقف نمانده و فعالیت اصلی را معطوف به ریشه ها نماید .

سوم - مهم ترین شاخصه ها برای تغییرات ریشه ای میتواند در زمینه هایی چون :
۱-کنترل جعیت
۲-کاهش مصرف ِ سوخت های فسیلی و مقابله ی اساسی با تغییرات اقلیمی
۳-گذار به دوران انرژهای تجدید پذیر بویژه انرژی های خورشیدی و بادی
۴-ممنوعیت استفاده از ظروف یک بار مصرف و گسترش ِ فرهنگ ِ کاهش ِ تولید ِ زباله
۵- کاهش مصرف گوشت
۶- کاهش مصرف سموم شیمیایی
۷- روی آوری به سمت ِ ساده زیستی وزیست ِ طبیعت گرایانه
۸- تجدید نظر اساسی در فرآیند ِ سد سازی و انتقال آب بین حوضه ای و بهرگیری از آبخیز داری و آبخوانداری
۹- حفاظت از جنگل ها ، تالاب ها ، تنوع زیستی ، و گسترش فضای سبز شهری
۱۰- مقابله ی اساسی با تغییر کاربری ها و تصرف اراضی ملی
و ...

چهارم - و این همه محقق نمی شود مگر در پرتو تلاش هایی چند وجهی شامل :
۱-مطالبه گری مدنی هم زمان در سر شاخه ها و ریشه ها
۲- هم پیوندی فعالیت ها در قالب ِ شبکه های منطقه ای و ملی
۳ - تعامل سازنده همراه با نقد ِ ایجابی و ارائه ی برنامه های جایگزین
۴- بهره گیری از دانش بومی و ذخیره ی فرهنگی تمدن ایرانی در همگرایی با طبیعت و مشارکت ِ یاری گرانه
۵- تولید ِ گفتمان های متنوع ِ محیط زیستی ، بر اساس استاندارد های علمی روز جهان و شرایط ویژه ی کشورمان
۶ - پایداری و پیگیری مدنی تا وصول مطالبات

بسوی توسعه ی پایدار و پایداری اجتماعی

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🗓 دوشنبه؛ ۲۹ بهمن ۱۳۹۷

🆔 @khabaremazandaran

🔻 نقد ِ بی برنامه مستعد ِ کژراهه

با سلام و خیلی مخلصیم

مخاطب ِ این نوشته ، بویژه فعالان محیط زیست را شامل میشود .
یکم - بدون تردید کارنامه ی محیط زیستی کشور ما در چهل سال اخیر ، نه تنها در هیچ عرصه ای قابل دفاع نیست ، بلکه شایسته است تا شدید ترین نقدها را بر آن وارد ساخت . این نقدها را میتوان در مورد سیاستهای کلان دولتها مطرح نمود و هم در مورد شیوه ی زندگی و رفتار مردم . بنابراین اصل این امر که فعالان محیط زیست در ارائه ی اینگونه نقدها محق اند ، جای هیچ گونه شک و شبهه ای نیست .

دوم - نقد ها را اگر در دو پارادایم ِ کلان تقسیم بندی کنیم ، میتوان چنین نتیجه گرفت :
۱- نقدهای سلبی
۲- نقدهای ایجابی

سوم- نقدهای سلبی : ویژگی اصلی اینگونه نقدها ، استوار بر نخواستن است . دائما برنامه های دولت ، بخش خصوصی و رفتار مردم را مورد نقد و نفی قرار میدهند ، اما عمدتا برنامه ی جایگزین ِ قابل تاملی ارائه نمیدهند .
آیا در زمانه و عصر حاضر نه گفتن ِ تنها ، کفایت میکند ؟

چهارم - اینکه نقد ِ سلبی جزو حقوق مدنی و شهروندی همه ی آحاد جامعه است ، جای تردیدی نیست ، اینکه دولتها به بهانه ی برجسته کردن ِ نقد سلبی ، میخواهند بخشی از حقوق مربوط به نقد را محدود کنند ، جای تردید نیست ، اما بپذیریم که نقد ِ سلبی برای فعالانی که در آغاز راهند ، شاید توجیه داشته باشد ، ولی اگر این روش بعنوان راهبرد غالب ِ کنش گری محیط زیستی در آید ، یعنی ما هنوز در دوران کوددکی و طفولیت ِ خود بسر می بریم !

پنجم - پوپولیسم ِ محیط زیستی ، فقط شامل سیاست های سطحی و کم عمق ِ دولت ها نمیشود ، در میان خودمان هم فعالانی حضور دارند که با اتخاذ ِ سیاستهای تند و چپ روانه ، اما بدون پایه های علمی و تخصصی ، بدون ارائه ی راه حل های جایگزین بر بستر ِ شرایط عینی جامعه ، بدون مهیا نمودن افکار عمومی و بدنه ی اجتماعی متشکل ، دائما کوهی از مشکلات و معضلات را بر ما آوار میکنند .
نتبیجه ی چنین نقدهایی عمدتا و در دراز مدت ، رُبایش ِ امید ِ اجتماعی و تخلیه ی انرژی جنبش ِ محیط زیستی کشور است .

ششم - نقد ایجابی اما ضمن مطرح نمودن مشکلات ، ریشه های شکل گیری آن را از جوانب مختلف مورد بررسی قرار داده ، راه حل مرحله ای و گام به گام بر اساس شرایط مشخص ِ کشور ارائه میدهد و مهم تر آنکه نیروی اجتماعی ِ متشکل برای پشتیبانی دید گاه های خود را سازماندهی و به عرصه می آورد .
ثقل ِ اساسی در نقد ِ ایجابی ، متکی ست بر امکان ِ اصلاح پذیری امور از طریق ِ تولید ِ امید ، همبستگی و یاری گری ِ اجتماعی .

هفتم - جمع بندی :

سلب ِ بی اثبات ، گُنگ است !
با عبور از نقدهای سلبی و ارائه ی نقد های ایجابی ، ترغیب به تلاش ِ مشترک ِ ِ تخصصی و مدنی ، بی گمان شرایط و زمینه های مساعد تری برای تحقق اهدافمان فراهم می آوریم .

✍🏻 #مسعود_مولانا - فعال مدنی

🆔 @khabaremazandaran

❗️کابوس را ، رویای خود نکنیم !

باسلام و خیلی مخلصیم

یکم - نقد ِ سَلبی ، کوهی از مشکلات و معضلات را هر روز بر ما آوار کرده و در بوق و کرنا می کند ، بدون آنکه راه حل معین و مشخصی برای بهبود آن ارائه دهد . نتیجه ی چنین نقدی در دراز مدت ، رُبایش ِ امید اجتماعی است . در داد و دهش ِ اجتماعی به همان میزان که مخالفت با پدیده های ناهنجار و نه گفتن مهم اند ، اما ارائه ی راهکار های جایگزین بر اساس ِ ظرفیت موجود جامعه ، بسیار مهم تراند ، که در نقد سلبی نادیده گرفته میشود .

دوم - نقد ِ ایجابی ، اما ضمن مطرح نمودن ِ مشکلات ، ریشه های شکل گیری آن را از ساحت های مختلف ، مورد بررسی قرار داده ، راه حل ِ مرحله ای و گام به گام ارائه میدهد ، و مهم تر آنکه ، نیروی اجتماعی ِ متشکل برای پشتیبانی ِ دید گاه های خود را سازماندهی و به عرصه می آورد .
در نقد ِ ایجابی تکیه گاه اصلی ما امید ، مشارکت اجتماعی و امکان ِ اصلاح پذیری ِ امور است .

سوم - مارتین لوتر کینگ رهبر مبارزات مدنی سیاه پوستان آمریکا در بدترین و سیاه ترین شرایط تبعیض نژادی ، جمله ی معروفی داشت :
من رویایی در سر دارم !
او نگفت من کابوسی در سر دارم !
او کابوس را رویای خود نکرد !
چرا ؟ چون کابوس تولید یاس و ناتوانی میکند و رویا تولید امید ، انرژی ، همبستگی و جنبش اجتماعی برای تغییر .

پنجم - بویژه در حوزه ی کنشگری ِ محیط زیستی، ضمن بر شمردن خطرات عظیم ِ تغییرات اقلیمی ، اما بجای ترساندن ، ترغیب به تلاش ِ نظام مند برای تغییر کنیم و خودمان نمونه ی عملی و عینی ِ آن باشیم .

پنجم - اندیشه ی راهگشا بر اساس شاخصه های توسعه ی پایدار ، گسترش ِ اعتماد ِ متقابل ِ اجتماعی ، مخالفت ِ متشکل ِ مدنی با طرح های مخرب ، اجرای پروژه های حفاظت از محیط زیست و پایلوت سازی ِ موفق و پایدار ، مهم ترین اهرم ها برای پیشبرد ِ تغییرات مدنی هستند .

ششم - با این روشها ، برای تحقق ِ رویا ها و پس زدن ِ کابوس ها ، بی گمان ، گوش های بازتر و دستان ِ بیشتری برای همراهی خواهیم داشت !

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🗓 جمعه ۱۲ بهمن ۱۳۹۷

🆔 @khabaremazandaran

🌻نتیجه آرای منتخبین شورای هماهنگی و شورای نظارت و داوری شبکه تشکلهای محیط زیست و منابع طبیعی مازندران 5بهمن 97 به ترتیب آرا:

#مسعود_مولانا
#داریوش_عبادی
#مرجان_ملاحسینی
#یوسف_درویش
#رضاطاهری
#کعبه_توسلی
#احترام_سادات_مازادی
🌳منتخبین نظارت داوری
#کاظم_باقرزاده
#روزبه_خادملو
#فریباقلیپور

🆔 @khabaremazandaran

❗️ عصر ِِ دروغ های مقدس !

با سلام و خیلی مخلصیم

یکم : چون در دوران خشک سالی بسر میبریم ، برای جلوگیری از هدر رفت ِ آب و کنترل روان آبها ، نیاز بیشتری به ساخت سد در نقاط مختلف کشور بویژه در استان های شمالی داریم تا بتوانیم آب باران را ذخیره و مانع از سیلابها شویم .
آیا واقعا چنین است ؟ یعنی ساخت سد تنها راه و بهترین و ارزانترین گزینه برای ذخیره سازی آب است ؟ سد به مثابه ی یک ابزار، میتواند در جاهایی مناسب ودر بسیاری مواقع زیانبار باشد اما شوربختانه تبدیل شده است به یک ایدئولوژی مقدس که نمیتوان رهایش کرد ؟!
سد سازی ابزار یا ایدئولوژی ، کدام یک ؟

دوم : یک سوم جنگلهای ایران و یک دوم جنگلهای شمال کشور را در ۴۰ سال گذشته از دست داده ایم ، پهنه های جنگلی بعنوان سد های طبیعی یکی از کار کردهایش ذخیره سازی آب است ، اما ما مناطق جنگلی را تخریب میکنیم ودر آنجا سد میسازیم ! این روند هم چنان ادامه دارد ، چرا ؟

سوم : در ۶۰ سال گذشته میزان بارندگی در مناطق شمالی ۲۰ در صد کاهش یافته است اما تعداد سیلابهای خانمان برانداز ۵۰ برابر افزایش یافته اند ، این میزان سیلاب چه نسبتی با جنگل تراشی و فرسایش خاک در بالا دست بویژه بخاطر ِ سد سازی دارد ؟

چهام : تعداد سدهای کشور در ۴۰ سال گذشته با ادعای ذخیره سازی آب ، جلوگیری از سیلاب و توسعه ی کشاورزی ، حدود ۳۰ برابر شده اند ، در صورتی که جمعیت کشور کمی بیشتر از دو برابر شده است ، اما شور بختانه سیلابها چندین برابر شده ، بی آبی بیداد میکند و واردات محصولات کشاورزی افزایش یافته است . چرا ؟
پنجم : سرنوشت شوم ِ دریاچه ارومیه با ساخت بیش از ۵۰ سد بر روی آن به بهانه ی اشتغال زایی وگسترش کشاورزی ، پیش روی ماست ، کافی نیست ؟!

ششم : اصرار بر مسیر توسعه ی نامتوازن و نادیده انگاشتن شاخصه های توسعه ی پایدار ، تاب آوری و توان ِ اکولوژیک سرزمین مان را ربوده است ، در حالی که آبخیز داری و آبخوان داری یکی از مفیدترین و کم هزینه ترین روشهای مدیریت پایدار منایع آب هستند ، اما بودجه اختصاص یافته در این بخش به نسبت سد سازی و انتقال آب در سالهای گذشته ، مثل قطره در مقابل دریاست .
شوربختانه آنکه با کسب ِ این همه تجربه ی عینی و ملموس در تخریب طبیعت ، اما این مسیر ناصواب هم چنان در بودجه ی سال ۹۸ نیز مشاهده میشود !!



هفتم : دروغ های مقدس در طول تاریخ ، در تمامی حوزه های زیست ِ بشر حضور داشته اند ، ویژگی اصلی این دروغها آن است که هر بار پوست اندازی کرده و در چهره های تازه رونمایی میشوند .

حواسمان به دروغ های مقدس ِ جدید در حوزه ی محیط ِ زیست ، بویژه سد سازی و پروژه های انتقال آب ، علی الخصوص در شمال کشور باشد !

✍🏻 #مسعود_مولانا - فعال مدنی
🗓 چهار شنبه/ ۲۶ دی ۱۳۹۷

🆔 @khabaremazandaran

💥کاسبان ِ محیط زیست

❗️ محیط زیست های کاسب !

با سلام و خیلی مخلصیم

#یکم : گفتمان ِ محیط زیستی در چند سال اخیر آرام آرام ، جای خود را در همایش های علمی ، سیاست گذاری های کلان ملی و در گفت و گوهای مردم ِ کوچه و بازار ، باز کرده است . این امر به دو دلیل اساسی شکل گرفته است :
۱- بحران های محیط زیستی در ابعاد مختلف ، بویژه تغییرات اقلیمی ، آنچنان افزایش یافته اند که دیگر نمیشود آنها را نادیده گرفت .
۲- تلاش گسترده و پیگیرانه ، همراه با منش ِ مدنی و انسجام فعالان محیط زیستی کشور ، با همیاری بخشی از کارشناسان و اساتید ِ شجاع دانشگاه ها ، اندیشه ی تعامل ، دوستی و حفاظت از طبیعت را به یکی از پنج گفتمان ِ اصلی کشور تبدیل کرده است .

#دوم : اکنون شرایط اندیشه ورزی جامعه بگونه ای ست که هر کس با هر مقام و جایگاهی ، به هنگام اظهار نظر در مورد مسایل و مشکلات کشور ، اشاره ای هم به ضرورت حفاظت از طبیعت میکند . این امر هم فرصت است و هم تهدید .
فرصتش را همه میدانیم ، اما این نوشته میخواهد اندکی بخش تهدید آن را واکاوی کند .

#سوم : اکنون که پرستیژ ِ محیط زیستی به یک برند ِ فرهنگی - اجتماعی تبدیل شده است ، کسانی که سر در سودای سیاست ورزی ِ فرصت طلبانه دارند ، بویژه با نزدیک شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی ، خود را همسو با این برند اجتماعی نشان داده و حتی در بعضی مواقع با به راه انداختن کمپین های مخالفت با انتقال آب ، دُر افشانی کرده و به چیزی جز رهبری حرکت های محیط زیستی رضایت نمی دهند !
کمپین های محیط زیستی برای آنان عمدتا ابزار و وسیله ی کوتاه مدتی ست برای تبلیغات فردی ، خود نمایی ، ارضای کیش ِ شخصیت ، تصاحب ِ پست و مقام و دیگر هیچ !!

#چهارم : یکی از آسیب هایی که فعالیت های محیط زیستی کشور را از درون تهدید میکند ، حضور ِ همین " کاسبان ِ محیط زیست " است که در صدد ِ تسخیر ِ اعتبار و سپس تخریب ِ وجهه ی عمومی آن می باشند .

#پنجم : همه ی ما ، حواسمان باشد .
فاصله ی محسوس ِ خود را با کاسبان ِ محیط زیست و محیط زیستی های کاسب حفظ نموده و با دقت و وسواس تمام از استقلال ، آبرو و شرافت ِ فعالیت ِ محیط زیستی کشور حراست نماییم .

مراقب ِ دام های سفیدی که به سیاهی راه می برند باشیم !!

✍🏻 #مسعود_مولانا - فعال مدنی

🍂💐🍂💐🍂💐🍂💐🍂💐🍂💐🍂💐

🆔 @khabaremazandaran

♨️ از تجارت خاک تا مسافرت آب

🗞 روزنامه خبرشمال با توجه به اختصاص ردیف اعتباری در بودجه 98 برای پیگیری طرح‌های مطالعاتی و اجرایی سدهای #فینسک و #زارم‌رود در #ساری طی مصاحبه ای با #مسعود_مولانا گزارش می دهد.

💢 دولت دوازدهم در حالی با اختصاص ردیف اعتباری برای تداوم پیگیری طرح‌های مطالعاتی و اجرایی سد فینسک و تخصیص ردیف اعتباری جهت احداث ساختمان سد زارم رود در اراضی بالادست میاندورود در لایحه بودجه سال ۱۳۹۸، برنامه‌ریزی کرده است که هیچ یک از این سدها، پشتوانه نظرات و نظارت‌های کارشناسانه را با خود ندارند و عجیب اینجاست که ساختمانی که هنوز مجوز ساخت را دریافت نکرده‌ است، چگونه می‌‌تواند احداث شود؟!

✍🏻 مائده مطهری‌زاده

جزئیات در لینک زیر:
http://khaber.ir/Home/Details/9371

🆔 @khabaremazandaran

🌻نسبت ِ توسعه پایدار با

نهاد های مدنی



با سلام و خیلی مخلصیم

۱- در مورد توسعه پایدار ، شاخصه ها و حوزه های کار کرد آن ، تا کنون مطالب بسیار مفیدی منتشر شده است ، اما بنظر میرسد مسئله ی چگونگی ِ تحقق ِ این تفکرات بویژه نقش سازمان های مردم نهاد در این میان ، باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد .

۲- توسعه پایدار محل ِ تلاقی و هماهنگی جامعه ، اقتصاد و محیط زیست است . بنابراین چهار شاخص اصلی آن عباتند از : پایداری در منایع طبیعی ، پایداری اقتصادی ، پایداری اجتماعی و پایداری سیاسی .

۳- وقتی منظور ما نظام حفاظتی ِ پایدار است ، بدون تردید نقش مردم و نهاد های مدنی ، بخش جدایی ناپذیر این نظام حفاظتی محسوب میشوند . عدالت اقتصادی ، توازن در توزیع قدرت ، تعمیق ِ دموکراسی و گسترش مشارکت مدنی از طریق سازمان های مردم نهاد ، جزو ِ پایه های اساسی در مسیر توسعه پایدار و تضمین برگشت ناپذیری آن است .

۴- مفهوم توسعه پایدار بر اساس آخرین جمع بندی سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ دارای هفده شاخصه است و مهم آنکه شاخص هفدهم آن " احیای مشارکت جهانی " است . در واقع اینگونه است که همه ی آن شاخصه های قبلی بدون احیای مشارکت مدنی ، چه در سطح ملی و چه در سطح جهانی ، امکان تحقق آن بسیار محدود میشود .

۵-مشارکت مدنی هم بعنوان ابزار و هم بعنوان هدف ِ توسعه ، از جایگاه ویژه ای برخوردار است . در واقع قلب ِ توسعه پایدار بر اساس تفکر توسعه مشارکتی ، ضربان ِ منظم خود را باز می یابد .

۶ - نقش سازمان های مردم نهاد در تحقق توسعه پایدار را میتوان در چند وجه مورد توجه قرار داد :
الف - آگاه نمودن مسئولین دولتی و برنامه ریزان اصلی کشور
ب- فرهنگ سازی در حوزه ی عمومی و همراه کردن مردم با طرح های توسعه پایدار
ج - اجرای پروژه های کوچک وارائه ی پایلوت های موفق و پایدار در این حوزه
چ - نقد ایجابی طرح ها و برنامه های مخالف ِ توسعه پایدار و ارائه ی برنامه های راهبردی ، کاربردی و گام به گام برای هموار نمودن این مسیر .
ح - سازمان های مردم نهاد روح ِ مشارکت مدنی ، همدلی ، امید و همبستگی اجتماعی را در جامعه گسترش داده و زمینه ی فرهنگی ِ توسعه مشارکتی را مهیا می سازند .

۷ - مشکل و معضل ، شوربختانه فقط ندانستن و نا آگاهی نسبت به اهمیت و الزام ِ مسیر ِ توسعه پایدار نیست ، بلکه در بسیار ی از موارد ، طرح های مخرب ِ ضد محیط زیستی که پایداری اجتماع و سرزمین را مورد تهدید قرار میدهند ، کاملا دانسته و آگاهانه و فقط بر اساس منافع مالی صاحبان قدرت ، مورد بهره برداری قرار میگیرند . سازمان های مردم نهاد بعنوان یک قدرت اجتماعی ِ مدنی در چنین مواردی میتوانند با مخالفت مدنی متشکل و با استفاده از نیروی افکار عمومی ، مانع از اجرای چنین طرح های مخربی گردند .

۸ - یکی از الزامات مسیر توسعه پایدار ، وجود وحضور ِ همبستگی و انسجام اجتماعی بر اساس اراده ی آزاد ، آگاهانه و مشارکت داوطلبانه است . تقویت و رشد سازمان های مردم نهاد میتواند جامعه را از حالت توده وار آن خارج ساخته و خصلتی پویا و منسجم به آن ببخشد .

۹ - جمع بندی :
اندیشه های امید بخش و راهگشا ، توجه به ریشه های بنیادین توسعه پایدار ، گسترش مشارکت مدنی ، افزایش سرمایه اجتماعی ، نقد ِ ایجابی ِ مدنی ، اجرای پروژهای حفاظت از محیط زیست و توانمند سازی جوامع محلی ، بخشی از توانایی های سازمان های مردم نهاد برای کمک در مسیر استقرار ِ سیستم اقتصادی - اجتماعی مبتنی بر تفکر ِ توسعه پایدار هستند .

جان ِ کلام آنکه : توسعه پایدار محصول ِ پایداری مدنی است !

#مسعود_مولانا- فعال مدنی

🆔 @khabaremazandaran

❗️سقراط و مَنش ِ مدنی !

با سلام و خیلی مخلصیم

چرا روح و شّبح ِ سقراط ، از پّس ِ ۲۴۰۰ سال ، در گردشی فرا تاریخی ، زمانه ها را در نوردیده و هم چنان با ماست ؟

۱- سقراط فیلسوف ِ شفاهی ، در ۴۶۹ ق - م در آتن بدنیا آمد و در ۳۹۹ ق-م در سن ۷۰ سالگی بر اساس رای دادگاه ، جام شوکران را سر کشید !

۲- دو نفر از شاکیان اصلی سقراط ، یکنفر از متنفذین سیاسی و دیگری شاعر و از سرآمدان ِ فرهنگی آتن بودند . در واقع مخالفین سقراط ائتلافی از سیاسیون و فعالین فرهنگی ِ بودند که اندیشه های پرسشگرانه ی سقراط را بر نمی تابیدند .

۳- مهم ترین اتهام او گمراه کردن جوانان بود. او در جوانان روح ِ پرسشگری دمیده بود !

۴- سقراط در پاسخ به حکم دادگاه گفت : شمایی که مرا محکوم به مرگ کردید ، در حالی که خودتان تا ابد در پیشگاه حقیقت به رذالت و بی عدالتی محکوم خواهید ماند !

۵- سقراط این اختیار را داشت که داوطلبانه تبعید شده و شهر را ترک کند ، اما او ماند و با اتهامات روبرو شد ، دفاع جسورانه ای از اعتقادات خود نمود و سپس مرگ را پذیرفت !

۶- سقراط در آتن به خرمگس مشهور بود ، کسی که به همه نیش میزند و آنان را از خواب خرگوشی بیدار میکند . او اعتقاد داشت هر چیزی را میتوان به پرسش گرفت !

۷- درمقام اندیشه ورز ، او به اهمیت ایده ها و نقد آنها از درون ِ زندگی روزمره ی آدمی معتقد بود :
" زندگی ِ آزمون نشده ، ارزش ِ زیستن ندارد "

۸- سقراط در عهد باستان ، نخستین و برجسته ترین متفکری بود که مخالفت علیه مناسبات و اعتقادات ِ عقب مانده ی عصر ِ خود را ، بصورت مدنی پیگیری نموده و زندگی ِ خود را وقف آن نمود .

۹- قبل و پس از سقراط فیلسوفان بزرگی زیسته اند ، اما راز ِ ماندگاری بی بدیل او شاید ، تلفیق ِ زیست ِ شرافتمندانه ی مدنی با پرسشگری ِ جسورانه ی ِ فلسفی - اجتماعی باشد .

۱۰- سقراط ِ دوستدار فلسفه ، فلسفه را تا اعماق ِ جان زیست و زندگی کرد تا آنکه خودش تبدیل به یک " رخداد ِ فلسفی ِ فرا تاریخی " شد .

۱۱- چرایی اسطوره شدن ِ سقراط را شاید بتوان در این جمله خلاصه کرد :

بهم پیوستگی ِ عمیق ِ عقل ِ و عشق ِ و جان ِ شیدا !

۱۲- پرسش :

بنظر شما آیا مَنش و مکالمات ِ سقراطی ، گمشده ی جنبش ِ مدنی ایران برای تاثیر گذاری ِ پایدار در تحولات اجتماعی نیست ؟!

#مسعود_مولانا_فعال_مدنی

🆔 @khabaremazandaran

⁉️کابوس یا رویا ، کدامیک ؟!!

باسلام و خیلی مخلصیم

تفاوت نقد سَلبی با نقد ایجابی در کجاست ؟

۱- نقد سَلبی کوهی از مشکلات و معضلات را هر روز بر ما آوار کرده و در بوق و کرنا می کند ، بدون آنکه راه حل معین و مشخصی برای بهبود آن ارائه دهد . همانقدر که محتوای اندیشه و تفکر مهم هستند ، اما نحوه ی انتقال اندیشه ومسیر تحقق ِ تفکر ، مهم تر اند ، که در نقد سلبی نادیده گرفته میشود .

۲- نقد ایجابی اما ضمن مطرح نمودن ِ مشکلات ، ریشه های شکل گیری آن را از ساحت های مختلف ، مورد بررسی قرار داده ، راه حل ِ مرحله ای و گام به گام ارائه میدهد ، و مهم تر از همه نیروی اجتماعی ِ متشکل برای پشتیبانی ِ دید گاه های خود را سازماندهی و به عرصه می آورد .
در نقد ِ ایجابی تکیه گاه اصلی ما امید ، مشارکت اجتماعی و امکان ِ اصلاح پذیری ِ امور است .

۳- مارتین لوتر کینگ رهبر مبارزات مدنی سیاه پوستان آمریکا در بدترین و سیاه ترین شرایط تبعیض نژادی ، جمله ی معروفی داشت :
من رویایی در سر دارم !
او نگفت من کابوسی در سر دارم !
چرا ؟ چون کابوس تولید یاس و ناتوانی میکند و رویا تولید امید ، انرژی ، همبستگی و جنبش اجتماعی برای تغییر .

۴- بویژه در حوزه ی کنشگری ِ محیط زیستی، ضمن بر شمردن خطرات عظیم ِ تغییرات اقلیمی ، اما بجای ترساندن ، ترغیب به تلاش ِ نظام مند برای تغییر کنیم و خودمان نمونه ی عملی و عینی ِ آن باشیم .

۵- اندیشه ی راهگشا و امید بخش ، مخالفت ِ متشکل ِ مدنی با طرح های مخرب ، همراه با اجرای پروژه های حفاظت از محیط زیست و پایلوت سازی ِ موفق و پایدار ، مهم ترین اهرم ها برای پیشبرد ِ تغییرات مدنی هستند .

۶- با این روشها ، بی گمان ، گوش های بازتر و دستان ِ بیشتری برای همراهی خواهیم داشت !

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🆔 @khabaremazandaran

✅ نقش ِ کنشگران ِ اجتماعی

با سلام و خیلی مخلصیم

۱- ضرورت ِ وجودی ِ کنشگران ِ اجتماعی چگونه توجیه میشود ؟ در زمانه ای که این همه کارشناس در همه ی حوزه ها ، فراوان وجود دارند ، چه نیازی ست به کنشگران اجتماعی ؟
۲- اگر کارشناسان و متخصصین تکنوکرات پاسخ هر پرسشی را دارند واز عهده ی هر کاری بر میآیند ، پس چرا اوضاع جهان این همه آشفته و بحرانی ست ؟ چرا در اکثر شاخصها بویژه توسعه ی انسانی حال ِ قرن ۲۱ بسیار وخیم تر از قرن بیستم است ؟ مگر سر رشته امور دست کارشناسان نیست ؟
۳- مسئله آیا فقط دانستن و ندانستن است ؟ یا مسئله اصلی نسبت دانش با قدرت و ثروت ، نسبت دانش با انسان گرایی ، نسبت دانش با شجاعت مدنی هم مهم و مطرح اند ؟
۴- مفهوم ِ کنشگر اجتماعی را میتوان در واکاوی واژه ی " پراکسیس " جستجو کرد . پراکسیس به معنای پیوند و ارتباط ِ بهم پیوسته ، دایره ای و چند جانبه ی تئوری و عمل است .
عمل ِ استوار به نظریه ، که راه را برای تدوین نظریه های جدید باز میکند .
۵- در این نگاه ، خالق ِ نظریات نوین ِ اجتماعی ، عمدتا کارشناس - کنشگرانی هستند که مستقما پای در تحولات انضمامی و میدانی داشته ودر کنش ِ مشترک وجمعی ، میتوانند راهبرد های کلان ِ مسیر توسعه ی پایدار را تدوین ، تنطیم و تصحیح مجدد نمایند .
۶- این همان نکته مرکزی ست که یک کارشناس آکادمیک را که نسبت ضعیفی با مشارکت اجتماعی ، نهادهای مدنی وخرد ِ جمعی دارد ، با کارشناس کنشگر ِ مدنی ، متفاوت میکند .
۷- جمع بندی :
بنظر میرسد ویژگی های اصلی کنشگران ِ اجتماعی را میتوان در اصول زیر صورت بندی نمود :
۱- تاملات نظری ِ بین رشته ای و پایندی به تکثر گرایی مفهومی
۲- کنشگری ِ مطالبه محور ، نظام مند و شبکه ای
۳-شجاعت ، جسارت و شرافت مدنی
۴- انسان گرایی بر مبنای عدالت اجتما عی ، دمکراسی مشارکتی و تو سعه ی پایدار
۵- تحول طلبی ِ دائمی در مسیری مسالمت آمیز و پرهیز از هر گونه خشونت
۶- اعتقاد راسخ به تمامیت ِ ارضی و امنیت ملی بعنوان مقدمه و پایه ی هر نوع فعالیت مدنی
۷- پایداری ، امید و اعتقاد به تحولات گام به گام.

که در پایداری خویش
جهان را از پیر شدن
باز می دارند !

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🆔 @khabaremazandaran

❗️فقر ِ زیست ِ مدنی

با سلام و خیلی مخلصیم


۱- زیست ِ مدنی را اگر خیلی خلاصه در گذار از فرهنگ ِ قبیله ای با معیارهای خودی وغیر خودی ، و یا عبور از زندگی فرد گرایانه معطوف ِ به منافع شخصی ، به نوع ِ زندگی با شاخصه های مسئولیت شهروندی معنا کنیم و یا در تعبیری عمیق تر ، حضور در نهادهای مدنی و شبکه های اجتماعی و مشارکت ِ نظام مند ، برای بهبود وضعیت جامعه تفسیر نمائیم ، بدون تردید در ایران ما شاهد ِ فقر ِ شدید زیست مدنی هستیم .

۲- برای کنکاش پیرامون دلایل فقر ِ زیست ِ مدنی در ایران ، می توان از عوامل متعددی همچون تسلط ِ استبداد سه هزار ساله در این سرزمین و تاثیر آن بر روانشناسی تاریخی مردم ، مصائب ِ دوران گذار از سنت به مدرنیته در یکصد سال اخیر ، شرایط ِ خاص ِ فرهنگی - اجتماعی پس از انقلاب ۵۷ ، ضعیف شدن ِ طبقه ی متوسط ِ مدرن ، شدت ِ فقر ِ اقتصادی و چند شغله بودن ِ اجباری بخشی از مردم ، فقدان آزادی های اجتماعی مناسب و هزینه بر بودن ِ فعالیت های مدنی و ......را مورد توجه قرار داد .

۳- فعالان حوزه ی مدارس طبیعت اعتقاد دارند که یکی از کاستی های کودکان و نوجوانان ما " فقر ِ تجربه " است .
فقر ِ تجربه ی مستقیم با طبیعت ، فقر تجربه ی زندگی جمعی با هم سالان و غیر هم سالان ، فقر ارتباط مستقیم با اعماق جامعه و مشکلات آن ، اتمیزه شدن افراد و از خود بیگانگی ، حبس ِ در آپارتمان ها و ......
فقر ِ تجربه ی زیستی ، هم بعنوان یکی از عوامل ِ زایش و هم تشدید کننده ی فقر ِ زیست مدنی ، باید مورد توجه جدی قرار گیرد .

۴- به گواه ِ تاریخ جهان در دویست سال گذشته ، مسیر و سیستم ِ توسعه ی پایدار ، نسبتی مستقیم با میزان ِ گسترش ِ زیست ِ مدنی در هر کشوری دارد . بدون تردید یکی از دلائل مهم و اساسی ِ توسعه ی نامتوازن ، نا هنجار و برگشت پذیر در ایران ، فقر ِ شدید ِ شاخص ِ مشارکت اجتماعی ِ نظام مند است .

جمع بندی :

مهم تر از همه ی آنچه گفته شد این است که :

چگونه میتوان شاخص زیست مدنی در کشور خود را در همین شرایط موجود افزایش داد ؟ به چه میزان این تحول وابسته به ساختارهای کلان جامعه است ؟ به چه میزان بر اساس ِ اراده ی افراد و آگاهانه است ؟ مسئولیت فعالان مدنی در این میان چگونه است ؟ و پرسش های بسیار دیگر که پاسخ به آنها ، همکاری و همراهی همگان را می طلبد .

#مسعود_مولانا - فعال مدنی

🆔 @khabaremazandaran