✅ آئین عرفه و عید قربان در هزارجریبدر این مجال کوتاه، از رسوم
عید قربان در منطقه هزارجریب که هنوز هم اجرا میشود به چند مورد اشاره میشود:
شخصی که مالدار هست به تنهایی گوسفندی قربانی میکند، اگر مالدار نباشد با چند نفر دیگر گوسفـندی خریده و به صورت شراکتی قربانی میکنند. از این رو هر خانوادهای کـه شریک در قربانی باشد مقداری نمک سنگی میبرد تا گوسفند پیش از ذبح شدن، زبان بزند. گاهی هم حبه قند به گوسفند میدهند که بخورد. بر سر گوسفند حنا میبندند و به چشمان گوسفند سرمه میکشند. زیرا باور دارند وقتی حضـرت ابراهیم (ع) قبل از ایـنکه اسماعیل را مهیای قربانی کند به او نبات داد و دور چشمانش را سرمه کشید و دیگر اینکه هدیهای زیبا به پیشگاه معبود آورده باشند.
ابتدا در گوشهای از حیاط، چالهای میکنند و سپس دعا میخوانند و گوسفند را رو به قبله، قربانی میکنند و معمولا صبح زود ایـن کار را انجام میدهند. خون قـربانی باید درون چاله بریزد و سپس روی آن را با خاک میپوشانند تا توسط انسان و حیوانات دیگر لگدمال نشود.
استخوانهای گوسفند قربانی را پشت بام خانه انداخته یا جایی دفن میکنند و بر این باورند که نباید سگ و گربه یا حیوان دیگری آنرا بخورد یا بو کند.
پس از پوست کندن حیوان، سهم بیشتر این گوشت را به همسایگان به ویژه کسانی که استطاعت مالی ندارند و قربانی نکرده باشند، میدهند.
همچنین باور دارند که با مالیدن خون قربانی به دست، بعضی از بیماریهای پوستی برطرف میشود. گاهی هم خون قربانی را به نذر یا تبرک بر پیشانی کودکان میمالند.
پوشیدن لباس نو و تمیز کردن منزل (بِندوستن، گِل اِندود کردن دیوارها) هم در این روز انجام میشود. سرزدن به اقوام دور و نزدیک و خانوادههایی که عزیزی از دست داده باشد و زیارت اهـلِ قبور، به صـورت دستهجمعی یا انفرادی هم از دیگر رسوم روز
عید قربان است.
در گذشـتههای نه چندان دور، به یُمن ایـن
عید، گـوش دخـتران کوچک را در روز عرفه با سوزن سوراخ میکردند و گـوشواره میانداختند.
✍ نجما نجّار
🆔 هاوست، کانال فرهنگ و هنر مازندران
@Haavest#هاوست#عید_قربان #مازندران#هزارجریب #نجما_نجار_هزارجریبی